Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε...

25 Δεκεμβρίου: Καλά Χριστούγεννα!

Λόγος εις την Γέννησιν του Ιησού Χριστού

Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Σκέψου, αγαπητέ μου, ότι όπως είναι συναρμολογημένος απ' όλα τα κτίσματα αυτός ο αισθητός απέραντος κόσμος, έτσι ακόμη είναι καμωμένος ένας άλλος κόσμος νοητός που αποτελείται από αμαρτωλούς, του οποίου τα στοιχεία είναι οι τρεις διεστραμμένοι έρωτες, που αναφέρει ο Θεολόγος Ιωάννης: δηλ. α) ο έρωτας των ηδονών, β) ο έρωτας του πλούτου και γ) ο έρωτας της δόξας. "Παν εν τω κό­σμω η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου" (Α' Ιω. 2,16)1.
Αυτός ο πονηρός κόσμος που αντίκειται στο σκοπό του Θεού και εξουσιάζεται από τον εωσφόρο (ο οποίος γι' αυτό και ονομάζεται κοσμοκράτορας) είναι εκείνος ο μεγάλος εχθρός, τον οποίο ο σαρκωθείς Λόγος του Θεού και Πατρός, αφού γεννήθηκε στη γη, ήρθε για να πολεμήσει πρώτα με το παράδειγμά του το σιωπηλό, και μετά, στον κατάλληλο καιρό, με τον λόγο και τη διδασκαλία του.
1. Με τη φτώχεια γιατρεύει τον έρωτα του πλούτου.
Συλλογίσου λοιπόν πως πρώτα πολεμάει με την φτώχεια του τον άτακτο έρωτα του πλούτου. Ο κοσμικός άνθρωπος νομίζει πως κάθε καλό το βρίσκει στα πρόσκαιρα αγαθά. γι' αυτό για να τ' αποτυπώσει ή για να μη τα χάσει ξοδεύει σχεδόν όλο τον καιρό, που του έδωσε όμως ο Θεός για να κερδίσει τα αιώνια αγαθά.
Και ιδού που ο προαιώνιος Λόγος και Υιός του Θεού και Πατρός κατεβαίνει από τον ουρανό για να μας λυτρώσει απ' αυτή την πλάνη και να ξερριζώσει από τις καρδιές μας την καταραμένη ρίζα όλων των κακών, την φιλαργυρία, όπως την
χαρακτηρίζει ο Απόστολος Παύλος. "Ρίζα πάντων των κακών εστίν η φιλαργυρία" (Α' Τιμ. 6,16). Πρόσεξε όμως σε τί είδους ταλαιπωρία κατάντησε από αγάπη για μας Εκείνος που διαμοιράζει τα πλούτη και τους θησαυρούς στην παρούσα και στη μέλλουσα ζωή. "εμόν γαρ, το αργύριον και εμόν το χρυσίον, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ" (Αγγ. 2,8). Στοχάσου πού είναι το παλάτι που γεννήθηκε; Πού είναι οι προετοιμασίες; Πού οι μαίες; Πού το βασιλικό στρώμα; Πού τα βρεφικά λουσίματα; Πού είναι η ακολουθία των δούλων; Πού η θαλπωρή και η ανάπαυση; Πού είναι η συμπαράσταση των συγγενών και φίλων; Έλα μέσα και δες το φτωχότατο σπήλαιο όπου γεννήθηκε και την ευτελέστατη φάτνη όπου "ανεκλίθη". Σίγουρα όχι μόνο δεν θα βρεις κανένα περιττό, αλλά αντίθετα θα διαπιστώσεις μεγάλη έλλειψη απ' όλα τα αναγκαία. γιατί ο γλυκύτατός μου Ιησούς γεννιέται σε τόπο σχεδόν ξέσκεπο, τα

" Άγιος Βασίλειος ". Θεατρική παράσταση από τους μαθητές του Γυμνασίου Δουραχάνης.

Άνθρωπος που δεν δέχεται συμβουλή είναι εχθρός του εαυτού του.(Μ.Βασίλειος)

Διδάγματα Μεγάλου Βασιλείου

Άνθρωπος που δεν δέχεται συμβουλή είναι εχθρός του εαυτού του. Ο

ασυμβούλευτος άνθρωπος, είναι ακυβέρνητο πλοίο. Είναι ντροπή, τις

βλαβερές τροφές να τις αποφεύγουμε και τα βιβλία, που τρέφουν την ψυχή

μας, να μην τα διαλέγουμε. Όχι μόνο η φωνή ή το βλέμμα δείχνει το είδος

της ψυχής, όπως στον καθρέφτη, αλλά κι ο στολισμός του ανθρώπου και το

γέλιο, και το βήμα του ποδιού αναγγέλλει γι' αυτόν. Ο χρυσός είναι η

αγχόνη των ψυχών, το αγκίστρι του θανάτου, το δόλωμα της αμαρτίας. Ενώ η

φιλία του κόσμου μαραίνεται, όπως τα ανοιξιάτικα λουλούδια, η χριστιανική

Ἀπό τό Μέγα Γεροντικό

Είπε ο μακάριος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

“Όταν κάθεσαι να διαβάσεις λόγο Θεού, να επικαλείσαι στην αρχή τον Θεό

ν΄ ανοίξει τα μάτια της ψυχής σου, ώστε να μην περιοριστείς στο να

διαβάζεις μόνο αυτά που γράφτηκαν αλλά και να τα εκτελείς, και έτσι να

μη γίνει καταδίκη μας η μελέτη του βίου και των λόγων των αγίων”.

Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης, μέρος ε΄

Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίου του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου "Το Άνθος".

Περί θυμοῦ...

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ

Ὅποιος νομίζει ὅτι εἶναι σοφός, νά γίνει μωρός, γιά νά γίνει σοφός.

Ἰσίδωρου τοῦ Πηλουσιώτου.

Ἐπιστολή στόν ἀναγνώστη Ἐπίμαχο.

Μοῦ ἔχεις γράψει, τί σημαίνει αὐτό πού ἔχει πεῖ ὁ Παύλος. Ὅποιος νομίζει ὅτι εἶναι σοφός, νά γίνει μωρός, γιά νά γίνει σοφός. Ἄκουσε λοιπόν μέ συντομία. Ἡ ἔπαρση εἶναι ἐμπόδιο τῆς προκοπῆς. Ὥστε λοιπόν πρέπει νά βγάλουμε πρῶτα τό φούσκωμα τῆς ἔπαρσης καί τή φλόγωση (γιατί τέτοια εἶναι ἡ ἑλληνική σοφία, ἀφοῦ δέν ἔχει τίποτε τό στερεό οὔτε σταθερό) καί νά γεμίσουμε ἀπό τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Γιατί, ἄν δέν ἀδειάσει ἀπό μέσα μας ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ στερεά τροφή θά καταστραφεῖ. Ἄν ὅμως θέλεις, μπορεῖ ὁ λόγος νά προχωρήσει καί σέ παράδειγμα. Ὅπως δηλαδή ἐάν μέ κάποιο

"Τόν πάπα νά καταρᾶσθε"

“Τον Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία του κακού” (90η Προφητεία)

 “Ο ένας Αντίχριστος είναι ο Πάπας, και ο άλλος είναι αυτός που είναι στο κεφάλι μας, χωρίς να ειπώ το όνομά του• το καταλαβαίνετε, μα λυπηρόν είναι να σας το ειπώ, διότι αυτοί οι Αντίχριστοι είναι εις την Απώλειαν, καθώς το έχουν” (Διδαχή 8η).

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: “Εμείς δι’ουδέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλά διότι είναι όχι μόνον Σχισματικοί, αλλά και Αιρετικοί. Δια τούτο σας παρακαλώ• αποφεύγετε τους Παπικούς όπως φεύγει κάποιος από φιδιού και από προσώπου πυρός, αλλά και τους «Ορθοδόξους» που σχετίζονται με παπικούς. Όσο πιο μακρυά φεύγει κανείς απ’ αυτούς τους «Ορθοδόξους», τόσο πιο κοντά έρχεται εις τους Αγίους Πατέρες. Ενώ όσο πιο κοντά τους έρχεται, τόσο πιο πολύ απομακρύνεται από τους Αγίους μας. Δεν χωρεί καμμία συγκατάβασις σε ό,τι έχει σχέση με την Ορθόδοξη Πίστη μας”.

Μέγας Βασίλειος: “Εάν συνεχισθή η εναντίον μας οργή του Θεού, ποια βοήθεια μπορεί να μας προσφέρη η Δυτική αλαζονεία και υπεροψία; Αυτοί ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε θέλουν και ανέχονται να την μάθουν, αλλά καθώς είναι προκατειλημμένοι από αστηρίκτους υποψίας... εμάχοντο εκείνους που τους έλεγαν την αλήθειαν και εστήριζαν την αίρεσιν με την στάσιν τους. Εγώ μάλιστα σκέπτομαι να γράψω προς τον πρώτον (τον Πάπα Ρώμης Δάμασον) και κορυφαίον από αυτούς... ότι ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε καταδέχονται να ακολουθήσουν την οδόν δια της οποίας θα ηδύναντο να την μάθουν... και να μην θεωρούν ως αρετήν την υπερηφάνειαν, η οποία είναι αμάρτημα αρκετόν να δημιουργήση, από μόνον του αυτό, έχθραν προς τον Θεόν” (Μεγάλου Βασιλείου, ΕΠΕ 1, 304). 

Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς: “Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: Του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα” (Ιουστίνου Πόποβιτς, «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος»). 

Πηγή

Τό ...συρματόσκοινο.

"Πρέπει νά 'ναι συρματόσκοινο τό δέσιμό μας 

     μέ τό Θεό,

          τριχιά μέ τούς ἀνθρώπους,

                 νῆμα ἀράχνης μέ τά ὑλικά πράγματα".

Ἀσφάλειες και... ἀνασφάλεια.

 Γέροντος Παϊσίου.

  Σήμερα ο κόσμος γέμισε ασφάλειες-ανασφάλειες, αλλά, για να είναι απομακρυσμένος από τον Χριστό,νιώθει την μεγαλύτερη ανασφάλεια. Σε καμιά εποχή δεν υπήρχε η ανασφάλεια που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι. Και επειδή δεν τους βοηθούν οι ανθρώπινες ασφάλειες, τρέχουν τώρα να μπουν στο καράβι της Εκκλησίας, για να νιώσουν πνευματική ασφάλεια, γιατί βλέπουν ότι το κοσμικό καράβι βούλιαξε. Αν όμως δουν ότι και στο καράβι της Εκκλησίας μπαίνει λίγο νερό, ότι και εκεί έχουν πιασθεί από το κοσμικό πνεύμα και δεν υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, τότε θα απογοητευθούν οι άνθρωποι, γιατί δεν θα έχουν μετά από που να πιασθούν.

Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται και δυστυχώς είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ' αυτήν την κόλαση του κόσμου. Νιώθουν οι περισσότεροι μια μεγάλη εγκατάλειψη, μια αδιαφορία -ιδίως τώρα- από παντού. Δεν έχουν από που να κρατηθούν. Είναι αυτό που λένε: “Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται”.

Οἱ δαίμονες πολεμοῦν τούς σθεναρούς ἀγωνιστές. Ἀπό τό Γεροντικό.

Του αγίου Μαξίμου

Λένε ότι για πέντε αιτίες παραχωρεί ο Θεός να πολεμούμαστε από τους δαίμονες.
Και πρώτη είναι, λένε, ν΄ αποκτήσουμε τη διάκριση της αρετής και της κακίας, καθώς μας πολεμούν και τους πολεμάμε.
Δεύτερη, ν΄ αποκτήσουμε την αρετή με πόλεμο και κόπο, κι έτσι να την έχουμε βέβαιη και σταθερή.
Τρίτη, να μην υψηλοφρονούμε, καθώς προοδεύουμε στην αρετή, αλλά να μάθουμε να ταπεινοφρονούμε.
Τέταρτη, να μισήσουμε τελείως την κακία, αφού τη γνωρίσουμε με τα παθήματά μας.
Πέμπτη και κυριότερη απ΄ όλες, να μην ξεχνάμε, αφού αποκτήσουμε την απάθεια, ούτε τη δική μας αδυναμία ούτε τη δύναμη Εκείνου πού μας βοήθησε.

Ἡ ἀπόφαση...Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο "ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΝΤΟΥΡΑΧΑΝΗΣ".

"Ὄταν Τόν γνώρισα, πῆρε ἄλλη ὄψη ἡ ζωή μου. Ὅσο ζεῖς, τόσο αὐξάνεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Μέ ὡρίμασε καί ἔδωσε δυνάμεις μέσα μου. Νά μήν ἀφήσω τή σκέψη μου στό ἀντίθετο ἀπό τό θέλημά Του.

....Στά εἴκοσι ἔλεγα νά παντρευτῶ. Ὅμως ἔκανα λογαριασμό. Ἄν παντρευτῶ, θέλω ὀκτώ ὧρες ἐργασία γιά νά θρέψω τήν οἰκογένειά μου, ὀκτώ ὧρες δικές μου γιά ξεκούραση, ἕξι ὧρες γιά τήν οἰκογένεια καί μοῦ περισσεύουν μόνο δύο ὧρες γιά τούς ἄλλους. Λέω: Βόηθα, Θεέ μου! Δεκαοκτώ ὧρες γιά τούς ἄλλους και ἕξι γιά μένα.

Μετά ἀπό ἕξι περίπου μῆνες - ἀφοῦ ζύγιασα τά πράγματα - πῆρα τήν ἀπόφαση. Ἦταν σταθμός γιά τή μετέπειτα ζωή μου. Πρώτη

Καλλιεργώντας την καρδιά.

Αποσπάσματα από το Γεροντικό.

Είπε ο αββάς Μακάριος:«Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις άλλους».
Είπε πάλι (ο αββάς Ποιμήν):«Εάν ο άνθρωπος θα θυμάται το ρητό της Γραφής ότι τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν (Ματθ. 12,37), θα προτιμάει μάλλον να σιωπά».
Είπε ακόμη ο Γέροντας ότι ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Παμβώ εάν είναι καλό να επαινούμε τον πλησίον και του απάντησε: «Καλύτερη είναι η σιωπή».
Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Τιθόη: «Πώς να περιφρουρήσω την καρδιά μου;» Κι ο Γέροντας του λέει: «Πώς να φυλάξουμε την καρδιά μας, όταν είναι ανοικτές η γλώσσα και η κοιλιά μας;»
Είπε πάλι: «Εκείνος που δεν κυριαρχεί στη γλώσσα του σε ώρα οργής, αυτός ούτε στα πάθη του θα κυριαρχήσει ποτέ».

Ὑπόμνημα στήν Α΄ πρός Κορινθιους ἐπιστολῆς τοῦ Παύλου.

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Ἄς προτρέψωμεν λοιπόν αὐτούς μέ τήν ζωήν μας.. Πολλοί ἁπλοϊκοί ἄνθρωποι ἔτσι κατέπληξαν τόν νοῦν τῶν φιλοσόφων μέ τό νά δείξουν τήν φιλοσοφίαν τῶν ἔργων καί μέ τό νά χρησιμοποιοῦν διά τῆς ζωῆς καί τῆς ἀσκησεώς των φωνήν λαμπροτέραν σάλπιγγος' καί αὐτή εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς γλώσσης. Ὅταν λοιπόν εἴπω ὅτι δέν πρέπει νά μνησικακῶμεν καί κατόπιν κάμνω ἄπειρα κακά εἰς τόν ἐθνικόν, πῶς θά δυνηθῶ νά τόν προτρέψω μέ τούς λόγους, ἐνῶ τόν ἀποτρέπω μέ τά ἔργα μου; Ἄς θηρεύσωμεν λοιπόν αὐτούς διά τῆς ζωῆς μας καί μέ τάς ψυχᾶς ἀυτῶν ἄς οἰκοδομῶμεν τήν Ἐκκλησίαν καί αὐτόν τόν πλοῦτον ἄς συγκεντρώσωμεν. Τίποτε δέν εἶναι ἰσάξιον τῆς ψυχῆς, οὔτε ὁ κόσμος ὅλος. Ὅστε καί ἄν δώσης ἄπειρα χρήματα εἰς τούς πτωχούς, δέν κάμνεις τίποτε ἰσάξιον αὐτοῦ πού κάμνει κάποιος· πού συντελεῖ εἰς τήν ἐπιστροφήν μιᾶς ψυχῆς. «Ἐκεῖνος ποῦ ἀπό ἀνάξιον κάμνει κάποιον πολύτιμον θά εἶναι ὥς. τό στόμα μου», λέγει. Εἶναι μέν μεγάλη ἀρετή ἡ ἐλεημοσύνη πρός τούς πτωχούς, ἀλλά δέν εἶναι καθόλου τό ἴδιον μέ τό νά ἀπαλλάσση κάποιος τούς ἄνθρωπους ἀπό τήν πλάνην, διότι ὅποιος κάμνει τοῦτο ὁμοιαζει τόν Παῦλον καί τόν ΙΙέτρον.

Περί ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ἀρχιερωσύνης καί προσφορᾶς.

...μας χρειάζονται ποιμένες που να 'χουν επίγνωση, να 'χουν πίστη, να 'χουν αγάπη, να 'χουν θυσία, να 'χουν ένα σκοπό το να υπηρετήσουν τον άνθρωπο κατά δύναμη όσο μπορεί ο καθένας από τη θέση όπου βρίσκεται... 

Μικρός Παρακλητικός κανόνας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

῾Υπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

῾Ικετεύω παρθένε, τὸν ψυχικὸν τάραχον,

καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην διασκεδάσαι μου·

σὺ γὰρ θεόνυμφε,

τὸν ἀρχηγὸν τῆς γαλήνης,

τὸν Χριστὸν ἐκύησας, μόνη πανάχραντε.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 26-10-1996, Παναγία Ντουραχάνης..

Περί της ανακομιδής των Ιερών λειψάνων του Νεομάρτυρος Γεωργίου Ιωαννίνων...

Ἁγίου Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου. Λόγος Γ΄ ἀπόσπασμα.

Διό, παρακαλῶ, ἀνανήψωμέν ποτε, ἀδελφοί μου, καί ἀλλήλους διεγείροντες, τῇ παρακλήσει τοῦ λόγου, πρός ζῆλον καί μίμησιν τοῦ καλοῦ, δράμωμεν σπουδαίως, σπεύσωμεν προθύμως καί ζεούσῃ τῇ προθυμίᾳ χωρισθῶμεν τῆ ἀπροσπαθείᾳ τοῦ κόσμου, ἑνωθῶμεν τῇ ταπεινώσει τοῖς ἀπ᾿ αἰῶνος ἁγίοις· ἀποδυσώμεθα τόν παλαιόν ἄνθρωπον τῇ ἐκκοπῇ τοῦ γεώδους θελήματος καί τῇ νεκρώσει τοῦ χοϊκοῦ φρονήματος, ἐνδυσώμεθα τόν νέον Ἀδάμ, Ἰησοῦν Χριστόν, διά τῆς καθαρᾶς καί ἀῢλου

Ὠδή ἔμετρη γι' αὐτούς πού καθημερινά ἁμαρτάνουν καί καθημερινά μετανοοῦν. Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου.

Τρέξτε, παρακαλέστε, σωθείτε, φυλαχθείτε. Ο Κύριος είναι έτοιμος για χάρη, για ίαση. Είναι γρήγορος για βοήθεια, πρόθυμος για λύτρωση. Δίνει σ’ εκείνους πού ζητούν, ανοίγει την πόρτα σ’ εκείνους πού χτυπούν, χορηγεί σ’ εκείνους πού παρακαλούν, προσ­φέρει σ’ εκείνους πού έχουν ανάγκη, δεν αρνείται σ’ εκείνους πού ζη­τούν, δεν οργίζεται μ’ αυτούς πού αμαρτάνουν, απλώνει το χέρι του για να τούς σώσει. Χαίρεται μ’ εκείνους πού ζητούν λύτρωση, απει­λεί εκείνους πού απειθούν.

Πλανήθηκες, έλα στα λογικά σου* έπεσες, σήκω επάνω. Να

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 28 - 10 - 1996, Παναγία Ντουραχάνης.

Περί ταπείνωσης.

Ὅπως οἱ πτωχοί, πού βλέπουν τούς θησαυρούς τοῦ βασιλιᾶ, αἰσθάνονται περισσότερο τήν φτώχεια τους, ἔτσι καί ἡ ψυχή πού μελετᾶ τίς μεγάλες ἀρετές τῶν Πατέρων, ταπεινώνει περισσότερο τό φρόνημά της.

Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου

Παιδί μου, θέλεις νά ὑπηρετεῖς τόν Κύριο; Ἑτοίμασε τή ψυχή σου νά ὑπομείνει πειρασμό. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Ἄς μήν ἀποροῦμε, πού ὑποφέρουμε πολλά βάσανα, ἐνῶ ἀσχολούμαστε μέ πνευματικά πράγματα. Οἱ ληστές δέν τρυποῦν τούς τοίχους, ἐκεῖ πού ὑπάρχει χορτάρι καί ἄχυρο· τρυποῦν, ἐκεῖ πού ὑπάρχει χρυσάφι κι ἀσήμι.

Ἔτσι κάνει κι ὁ διάβολος· ἐπιτίθεται μόνον ἐναντίον ἐκείνων, πού ἐργάζονται πνευματικά. Ὅπου ὑπάρχει ἀρετή, ἐκεῖ κάνει τήν παρουσία του ὁ φθόνος κι οἱ συκοφαντίες.

Ἄν ἐνῶ ἀσχολούμασταν μέ τά πνευματικά πράγματα, γνωρίζαμε ἀπ’ τήν ἀρχή, ὅτι δέν θά πάθουμε κανένα κακό, δέν θά κάναμε κάτι

σπουδαῖο. Ἡ ἀσχολία μας αὐτή, θά ἦταν ἐγγύηση γιά τήν ἀσφάλειά μας.

Ἡ συνάντηση....Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο "Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης".

Τά ἀποσπάσματα τῆς ἀφήγησης τοῦ Γέροντα ἀπό διάφορες συνεντεύξεις και κηρύγματα.

Την Πρωτοχρονιά τοῦ 1974 ἔγινε στο Μοναστήρι τῆς Παναγίας Ντουραχάνης   κλοπή εἰκόνων. Την Ἄνοιξη (Ἀπρίλιος) τοῦ ἴδιου χρόνου μοῦ λέει ὁ ἐπίσκοπος: «Θέλεις το μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης;»

Ὁ γέροντας τοῦ Μοναστηριοῦ τῆς Παναγιᾶς και πνευματικός πατέρας Ἀθανάσιος κάνει το σταυρό του και ξεκινᾶ το δύσκολο και εὐφρόσυνο ἔργο του.

«Πάντα χορηγεῖ το Πνεῦμα το Ἅγιον¨ βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τον θεσμόν τῆς ἐκκλησίας…»(Στιχηρόν ἰδιόμελον Πεντηκοστῆς). Το Ἅγιο Πνεῦμα φωτίζει ὅσους δίνουν το αἷμα τῆς ψυχῆς τους. Ἀνανεώνει…Μεγαλύνει…Το Ἅγιο Πνεῦμα τον «τραντάζει» κατά τη χειροτονία τοῦ ἀείμνηστου ἐπισκόπου Χρυσόστομου. Βαριά ἡ εὐθύνη, γιά να εἶναι φλόγα προσφορᾶς ἡ ζωή…

Λέει: «Θέλει ἀγώνα, γιά νά περπατήσουμε πάνω στα χνάρια τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος

Ἀγάπη...Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο "Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης".

"Τό πουλί γιά νά πετάξει χρειάζεται δύο φτερά. Ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος, γιά νά μπορέσει νά ἀπογειωθεῖ καί νά γευτεῖ ἕνα κομμάτι οὐρανό, χρειάζεται νά ἔχει τό φτερό τῆς πίστης ἀπό τή μιά καί τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης ἀπό τήν ἄλλη. Καί ἕνα ποτήρι δροσερό ἄν προσφέρεις στό συνάνθρωπό σου, δέ χάνεται ἀπό τό λογαριασμό, ἄν πιστεύεις καί ἀγαπᾶς. Τά ἔχεις ὅλα ἄν ἀγαπᾶς Θεό καί ἄνθρωπο".

Ἡ συμμετοχή στόν πόνο τῶν ἄλλων. Γέροντος Παϊσίου.

Όταν ο άνθρωπος πονάει για τον συνάνθρωπό του, ο Θεός κατά κάποιον τρόπο συγκινείται, χαίρεται, γιατί ο άνθρωπος αυτός, με την αγάπη που έχει, συγγενεύει μαζί Του, και του δίνει θεία παρηγοριά. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να αντέξει τον πόνο για τον συνάνθρωπό του.

- Γέροντα, πως μπορείς να νιώσεις τον πόνο των άλλων;

- Όταν έχης κι εσύ κάποιον πόνο, σκέφτεσαι τον πόνο του άλλου, έρχεσαι στην θέση του και πονάς πιο πολύ για ‘κείνον. Ο πόνος ο δικός σου δηλαδή σε βοηθάει να καταλάβεις τον πόνο των άλλων. Και όταν δέχεσαι με χαρά τον δικό σου πόνο, δίνεις στους πονεμένους παρηγοριά.

Πάντως άλλο είναι να μαθαίνεις ότι αρρώστησε κάποιος και άλλο είναι να αρρωσταίνεις ο ίδιος. Τότε καταλαβαίνεις τον άρρωστο. Άκουγα «χημειοθεραπείες» και νόμιζα ότι είναι «χημειοθεραπείες», δηλαδή ότι κάνουν στους καρκινοπαθείς θεραπεία με χυμούς, με φυσικές τροφές! Που να ξέρω; Τώρα όμως κατάλαβα τι ταλαιπωρία είναι.

- Οι χημειοθεραπείες, Γέροντα, είναι πιο δύσκολες από τις ακτινοβολίες;

Δέ φτάνει μόνο ἡ πίστη (2). Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Επιμελείται και παρουσιάζει ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, κ. Παύλος Κυριακίδης.

Σε περίπτωση που έχετε προβλήματα ακρόασης παρακαλούμε, δοκιμάστε με διαφορετικό πρόγραμμα περιήγησης (π.χ.  Firefox) ή επικοινωνήστε μαζί μας.

Ἀπό το Λόγο περί Μετανοίας, ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου..

’Εκείνος πού πραγματικά ἐλέγχει τά παραπτώματά του καί πενθεῖ γι' αὐτά, κάθε μέρα κατά τήν ὁποία δέν πενθεῖ, τή θεωρεῖ χα­μένη, ἔστω κι ἄν τυχόν ἔκανε τήν ἡμέρα αὐτή κάποια καλά ἔργα.

Κανένας ἀπό ἐκείνους πού θρηνοῦν γιά τίς ἁμαρτίες τους δέν θά λάβει τή βεβαιότητα συγχωρήσεως αὐτών κατά τήν ὥρα τοῦ θανά­του του^- γιατί τό ἄγνωστο δέν είναι βέβαιο. Γι' αὐτό καί ἔλεγε κάποι­ος «ἄφησέ με νά αἰσθανθώ κάποια ἀνακούφιση μέ τήν πληροφορία ὅτι συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες μου, προτοῦ νά φύγω» ἀπό τή ζωή αὐτή ἀπληροφόρητος.

Ὅπου κατασκηνώνει τό Πνεύμα τοῦ Κυρίου, τά δεσμά της ἁμαρτίας λύνονται. Ὅπου

Δέ φτάνει μόνο ἡ πίστη. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 14 Ὀκτωβρίου 2007, Παναγία Ντουραχάνης. Κυριακή Δ΄Λουκᾶ

Διδασκαλία τοῦ Κυρίου, πού διαδόθηκε στά ἔθνη ἀπό τούς Δώδεκα Ἀποστόλους. Διδαχές β΄ καί γ΄ .

                                                                                    Ἀποστολική διδαχή Β'

1.    Δεύτερη ἐντολή τῆς διδασκαλίας

2.    «Νά μή φονεύσεις, νά μή κάνεις μοιχεία», νά μή διαφθείρεις παιδιά, νά μή κάνεις πορνεία, «νά μή κλέψεις», νά μή κάνεις μάγια, νά μή δηλητηριάσεις, νά μή κάνεις ἔκτρωση, οὔτε νά σκοτώ­σεις τό παιδί πού θά γεννηθεί, νά μή ἐπιθυμήσεις αὐτά πού ἀνήκουν στόν πλησίον σου.

3.    «Νά μή παραβεῖς τόν ὅρκο σου», νά μή γίνεις ψευδομάρ­τυρας, νά μή πεις κακό λόγο, νά μή κρατᾶς κακία.

4.    Νά μή εἶσαι δίβουλος, οὔτε δίγλωσσος· γιατί ή διγλωσσία εἶναι παγίδα θανάτου.

5.    Τά λόγια σου νά μή εἶναι ψεύτικα, οὔτε χωρίς περιεχόμενο, ἀλλά μεστωμένα

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 7 - 10 -2007, Παναγία Ντουραχάνης.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στις 3-10-2014, Παναγία Ντουραχάνης.

Διδασκαλία τοῦ Κυρίου πού διαδόθηκε στά ἔθνη ἀπό τούς Δώδεκα ἀποστόλους. Διδαχή α΄.

Ἀποστολική διδαχή  Α΄.

1. Ὑπάρχουν δύο ὁδοί, μία τῆς ζωῆς καί μία του θανάτου, ὑπάρχει δέ μεγάλη διαφορά ἀνάμεσα σ’ αὐτές.

2. Ὁ ὁδός λοιπόν τῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἑξῆς  πρῶτο, «νά ἀγαπᾶς τόν Θεό πού σέ δημιούργησε• δεύτερο, τόν πλησίον σου, ὅπως ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου», καί ὅσα δέν θέλεις νά γίνουν εἰς βάρος σου, νά μή τά κάνεις καί σύ σέ ἄλλον.

3. Ἡ διδασκαλία τῶν λόγων αὐτῶν εἶναι ἡ ἑξῆς

«Νά εὐλογεῖτε αὐτούς ποῦ σᾶς καταριῶνται, νά προσεύχεσθε γιά τούς ἐχθρούς σας»  καί νά νηστεύετε γι’ αὐτούς πού σᾶς καταδιώκουν. Γιατί

Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης, μέρος δ΄ .

Κεφάλαιο : Άλλα ιστορικά στοιχεία και μαρτυρίες.

"Η θέση του Μοναστηριού ήταν κλειδί για πέρασμα στα Γιάννενα. Οι αγωγιάτες, οι κτηνοτρόφοι από τα γύρω χωριά, οι έμποροι, κατηφορίζουν τη δυσκολοπάτητη πλαγιά για να φτάσουν στον προορισμό τους........".

(Συνεχίζεται)

Ἡ καλλιέργεια τῆς καρδιᾶς.

Νά μέ συγχωρέσετε, ἀγαπητοί μου, ἀλλά θά τό πῶ ξεκάθαρα: Ἔχουμε μιά ἀνάπηρη, κοντόθωρη, ἰδιοτελή ἀγάπη. Μιλᾶμε γιά ἀγαπημένα μας πρόσωπα καί δέν τ’ ἀγαπᾶμε ὅπως εἶναι. Θέλουμε νά τά κάνουμε ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε ὅτι πρέπει νά εἶναι. Μά ὁ ἐαυτός μας, πού εἶναι δικός μας, καί δέν μποροῦμε ἤ δέν θέλουμε νά τόν διορθώσουμε. Ὤ μά εἶναι δυστυχία αὐτή ἡ ἀγάπη καί ὄχι εὐτυχία. Αὐτή ἡ ἀγάπη εἶναι ἀρρωστημένη, μικρόψυχη, ἀγάπη ὑπολογισμοῦ, ἀξιολύπητη καί ἀξιοθρήνητη. Βασανίζεται καί δέν ἐλευθερώνει, ταλαιπωρεῖ καί δέν ἀναπαύει. Μιά ἀγάπη ἀνυπόμονη, ἀπαιτητική καί βιαστική κουράζει. Δέν ἔχει στοργή, εὐαισθησία, εὐγένεια, καλοσύνη καί συμπάθεια. Κρίμα. Ἡ ἀγάπη δέν εἶναι ποτέ  φορτική,

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 27 -9 -2007 στήν Παναγία Ντουραχάνης.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 27-9-2009 στην Παναγία Ντουραχάνης.

Τα επτά θηρία και ο Καραγκιόζης από το Γυμνάσιο Δουραχάνης και έκθεση ξυλογλυπτικής.

Τα επτά θηρία και ο Καραγκιόζης. Θεατρική παράσταση που δόθηκε από τους μαθητές του Γυμνασίου Δουραχάνης το Μάιο του 2008.
Επίσης βλέπουμε έργα μαθητών του σχολείου από διάφορες καλλιτεχνικές δραστηριότητες που έγιναν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και παρουσιάστηκαν παράλληλα με τη θεατρική παράσταση.
Τα πλάνα είναι από την παραμονή της παράστασης.

26 Σεπτεμβρίου, Μετάσταση Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Με τη βοήθεια του Κυρίου, και προς Δόξα του Ονόματός Του...

σαν σήμερα, στις 26 Σεπτεμβρίου  του 1970, γίνεται μοναχός ο κατά κόσμον Σωτήριος Χατζής και παίρνει το όνομα 
Αθανάσιος, 
από τον τότε τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων, κυρό Χρυσόστομο Βούλτσο.

Σαν σήμερα, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1981, γίνονται τα εγκαίνια των Εκπαιδευτηρίων Δουραχάνης.  

Μετάστασις Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου

Ο Ιωάννης, ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού, ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και νεώτερος αδελφός του αποστόλου Ιακώβου. Γεννήθηκε στη Γαλιλαία και δεν μορφώθηκε καθώς από μικρός βοηθούσε τον πατέρα του που ήταν ψαράς. Στην αρχή έγινε μαθητής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και αμέσως μόλις γνώρισε τον Ιησού έγινε μαθητής του μαζί με τον αδερφό του τον Ιάκωβο. Eίναι ο Ευαγγελιστής της αγάπης. Όχι μόνο γιατί αναφέρεται συνεχώς στα κείμενα του στη αγάπη, αλλά κυρίως γιατί την βίωνε και την εξέφραζε. Αγαπούσε πολύ τον Διδάσκαλό του. Τον ακολούθησε και στις πιο δύσκολες ώρες της επίγειας ζωής Του. Όταν οι άλλοι μαθητές ήταν κρυμμένοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων», αυτός ήταν παρών στην σύλληψή Του, στην δίκη και στον Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό στις κρίσιμες εκείνες στιγμές του εμπιστεύθηκε ο Χριστός την μητέρα Του. Και αυτός τίμησε την επιθυμία του Κυρίου και μέχρι την Κοίμηση της την φρόντιζε ως

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία στίς 23-9-2007, Παναγία Ντουραχάνης.

Παναγία Ντουραχάνης. Ομιλία π. Αθανασίου Χατζή στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, στις 23 Σεπτεμβρίου του 2007.

Η μεγαλύτερη αρρώστια: οι αριστεροί λογισμοί

- Γέροντα,  αγωνιώ,  όταν  έχω  να  τακτοποιήσω  ένα  πρόβλημα,  και  δεν  μπορώ  να κοιμηθώ.

- Σ'  εσένα  το  βασικό  πρόβλημα  είναι  οι  πολλοί  λογισμοί.  Αν  δεν  είχες  αυτούς  τους πολλούς λογισμούς, θα μπορούσες να αποδώσεις πολύ περισσότερα και στην διακονία σου και  στα  πνευματικά  σου. Άκου έναν  τρόπο,  για  να  αποφεύγεις  τους  πολλούς  λογισμούς: 

Όταν σου έρχεται στον νου κάτι πού πρόκειται π.χ. να κάνεις αύριο, να λες στον λογισμό σου: 

Αυτή η δουλειά δεν είναι για σήμερα θα την σκεφθώ αύριο. Επίσης, όταν είναι να αποφασίσεις για κάτι, μην ταλαιπωρήσαι με την σκέψη να βρεις το καλύτερο και αναβάλλεις συνέχεια. Διάλεξε κάτι  και  προχώρα.  Άφησε  έπειτα  το  Θεό  να

Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της, Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα.

                                                                                     Βιογραφία

Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.» ( Α' Κορινθίους. 13:13).

Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί καταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν.

Tι σημαίνει ο σταυρός, π. Αυγουστίνου Καντιώτου, επισκόπου Φλωρίνης.

Tι μας διδάσκει, αγαπητοί μου, ο σταυρός; Πάρτε κιμωλία και γράψτε. Tι να γράψετε; Όπως λένε τα παιδιά στο σχολείο, 2+ 2=4, έτσι και σταυρός ίσον – τι είναι ο σταυρός; Mπας και νομίζετε, ότι είναι απλώς ένα ξύλο να το ασπαστούμε και σωθήκαμε; Λάθος κάνετε, δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Σταυρός ίσον συγνώμη.

Γιατί επάνω στο σταυρό ο Xριστός συγχώρησε τους φονιάδες. Yπάρχουν σήμερα εδώ στην εκκλησία άνθρωποι μαλωμένοι; Yπάρχουν νυφάδες που μισούνε τις πεθερές;

Yπάρχουν σπίτια που δεν μιλιούνται;

Ὁ δικός σου Σταυρός

Μετάφραση από τα ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο.

Επεξεργασία: Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών, Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Γενέθλιον της Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας. Ἑρμηνεία τῆς εἰκόνας.

Διὰ νὰ κατανοήσωμε τὰ εἰκονιζόμενα στὴν παράσταση τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου,πρέπει νὰ παραθέσωμεν μερικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν διήγηση τοῦ Ἰακώβου: «Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη λέγων αὐτή· Ἄννα Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου, καὶ συλλήψει καὶ γεννήσεις, καὶ λαληθήσεται τὸ σπέρμα σου ἐν ὅλη τὴ οἰκουμένη…Καὶ ἰδοὺ ἦλθον ἄγγελοι δύο λέγοντες αὐτή· Ἰδοὺ Ἰωακεὶμ ὁ ἀνήρ σου ἔρχεται μετὰ τῶν ποιμνίων αὐτοῦ. ἄγγελος γὰρ Κυρίου κατέβη πρὸς αὐτὸν λέγων· Ἰωακεὶμ Ἰωακείμ,ἐπήκουσε Κύριος ὁ Θεὸς τῆς δεήσεώς σου· καταβηθι ἐντεῦθεν· ἰδοὺ γὰρ ἡ γυνή σου Ἄννα ἐν γαστρι λήψεται… Καὶ ἰδοὺ Ἰωακεὶμ

Λόγος Αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου Κριμαίας εις το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Ή συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, εκα­τομμύρια και δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι άνθρωποι κοινοί, τους οποίους ή ‘Αγία Γραφή ονομά­ζει «λαόν της γης» (Δ’ Βασ. 15, 5). Γιατί τους ονομά­ζει έτσι;Γιατί αυτοί μοιάζουν με γκρίζο χορτάρι ή με χα­μόκλαδα. Δεν έχουν στη ζωή τους κάποιους ανώτε­ρους σκοπούς και επιδιώξεις, ο νους τους είναι πολύ επιπόλαιος και ασχολείται μόνο με τις βιοτικές μέ­ριμνες, τα γήινα αγαθά και τα καθημερινά προβλή­ματα.Άλλα όπως στους λόφους και στα βουνά, πού είναι σκεπασμένα με χόρτα και χαμόκλαδα, φυτρώ­νουν κάπου κάπου μεγάλοι κέδροι και τεράστιες βε­λανιδιές, έτσι και μεταξύ του λάου της γης αναδει­κνύει Κύριος ό Θεός κάποιους ανθρώπους πολύ με­γάλους, οι όποιοι έχουν υψηλή διάνοια,

Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάση τῇ οἰκουμένη·

 ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν· καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

Κοντάκιον

Ἦχος δ'  Αὐτόμελον 

Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα ὀνειδισμοῦ ἀτεκνίας, καὶ Ἀδὰμ καὶ Εὔα, ἐκ τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου, ἠλευθερώθησαν, Ἄχραντε, ἐν τῇ ἁγίᾳ γεννήσει σου· αὐτὴν ἑορτάζει καὶ ὁ λαός σου, ἐνοχῆς τῶν πταισμάτων, λυτρωθεὶς ἐν τῷ κράζειν σοι· Ἡ στεῖρα τίκτει τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

Ὁ Οἶκος

Ἡ προσευχὴ ὁμοῦ καὶ στεναγμός, τῆς στειρώσεως καὶ ἀτεκνώσεως Ἰωακείμ τε καὶ Ἄννης, εὐπρόσδεκτος, καὶ εἰς τὰ ὦτα Κυρίου ἐλήλυθε, καὶ ἐβλάστησαν καρπὸν ζωηφόρον τῷ κόσμῳ· ὁ μὲν γὰρ προσευχὴν ἐν τῷ ὄρει ἐτέλει, ἡ δὲ ἐν παραδείσῳ ὄνειδος φέρει· ἀλλὰ μετὰ χαράς, ἡ στεῖρα τίκτει τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

     Τῇ Η' τοῦ αὐτοῦ μηνός, τὸ Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.

Στίχοι

·            Πάσας ἀληθῶς, Ἄννα, νικᾷς μητέρας,

·            Μήτηρ ἕως ἂν σὴ γένηται θυγάτηρ.

·           Ἐξάγαγε πρὸς φῶς Θεομήτορα ὀγδόῃ Ἄννα.

Ταῖς τῆς Θεοτόκου,πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Μεγάλου Βασιλείου, Περί φθόνου β΄.

Ὅς γε παρ' αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς διώξεως καθεύδων καταληφθεὶς, ἕτοιμος εἰς σφαγὴν προκείμενος τῷ ἐχθρῷ, καὶ πάλιν περισωθεὶς ὑπὸ τοῦ δικαίου, ἐπαγαγεῖν αὐτῷ τὰς χεῖρας φυλαξαμένου, οὐδ' ὑπὸ ταύτης τῆς εὐεργεσίας ἐκάμφθη· ἀλλὰ καὶ πάλιν ἐστρατολόγει, καὶ πάλιν ἐδίωκεν· ἕως, καὶ δεύτερον ἁλοὺς ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ, τοῦ μὲν τὴν ἀρετὴν λαμπροτέραν ἀπέδειξεν, ἑαυτοῦ δὲ τὴν πονηρίαν καταφανεστέραν ἐποίησε. Δυσμετα χειριστότατον ἔχθρας εἶδος ὁ φθόνος. Τοὺς μὲν γὰρ ἄλλως δυσμενεῖς ἡμερωτέρους ποιοῦσιν αἱ εὐποιίαι·  τὸν βάσκανον

π. Αθανάσιος Χατζής, ομιλία στις 29-8-09 στην Παναγία Ντουραχάνης. Εορτή Αποτομής Κεφαλής Τιμίου Προδρόμου.

Εἰς τὴν ὄρχησιν τῆς Ἡρωδιάδος, καὶ εἰς τὴν ἀποτομὴν τῆς κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ. (β΄).

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ὢ κακῆς λεαίνης ἀσπιδογέννητον τέκνον· οὐ χρυσὸν ἐπεζήτησεν, οὐκ ἄργυρον, οὐ λίθους τιμίους, ἀλλὰ τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου.

Καὶ εἰ μὲν διὰ πίστιν ἐπεζήτησε, πολὺ τιμιωτέρα ἡ κεφαλὴ Ἰωάννου παντὸς

χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ λίθων πολυτελῶν. Ἀλλ' οὐκ ἐπεζήτησε διὰ πίστιν, ἵνα

τιμήσῃ, ἀλλ' ἵνα τὸν ἔλεγχον ἀποκτείνασα, τῇ μητρὶ χαρίσηται ἄδειαν, τὴν ἐπὶ τῶν

κακῶν ἁμαρτίαν. Ἀκούσας δὲ Ὁ βασιλεὺς ἐλυπήθη, οὐ διὰ τὸν φόνον τοῦ προφήτου,ἀλλὰ διὰ τὸν φόβον τοῦ ὄχλου, ὅτι πάντες ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. Εἰ γὰρ δι' εὐλάβειαν. ἐλυπεῖτο, οὐκ ἂν παρὰ τὴν ἀρχὴν δεσμεύσας αὐτὸν ἐν φυλακῇ ἀπέθετο· ἀλλ' ἐλυπήθη διὰ τὸν ὄχλον. Καὶ ἦν τότε ἡ ψυχὴ Ἡρώδου ὥσπερ ἐν τῇ θαλάσσῃ πλοῖον ἀπειλημμένον, καὶ πρὸς ἑκάτερον τοῖχον ταλαντεῦον· τὸ ποιῆσαι τὸν φόνον διὰ τὸν ὄχλον φοβούμενος, καὶ τὸ μὴ ποιῆσαι τὸν φόνον Διὰ τοὺς