Προσευχή καί πλάνη.Ὁσίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ.

Ἡ θεία βοήθεια δέν ἔρχεται μέ ἐξωτερική λαμπρότητα, ὅπως θά  'θελε ἴσως τό σαρκικό μας φρόνημα. Κι αὐτό γιά νά μή βλαφτεῖ ἡ ψυχή ἀπό τήν ἱκανοποίηση τῆς ματαιοδοξίας της. Στά ἔργα τοῦ Θεοῦ καί κυρίως στή διακονία μας στήν Ἐκκλησία πρέπει νά ζητᾶμε τήν εὐλογία καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά γίνει πεποίθησή μας πώς τά θεία καί πνευματικά μέσα εἶναι ὠφέλιμα στήν πίστη, σέ καμία περίπτωση ὅμως δέν εἶναι ὠφέλιμα τα μέσα πού προτείνει τό σαρκικό φρόνιμα.

"Μόλις εὑρίσκεται ἄνθρωπος δυνάμενος νά δέχεται ἄνευ ψυχικῆς βλάβης τήν τιμήν τοῦ κόσμου", λέει ὁ ὅσιος Ἰσαακ ὁ Σύρος (Ὁμιλία Α΄).

Ὅπως λέει ὁ ἴδιος ἅγιος (Λόγος ΚΓ΄) "πολλοί ἔκαμαν σημεῖα, ἀνάστησαν νεκρούς, ἀγωνίστηκαν γιά τήν ἐπιστροφή τῶν πλανεμένων, ἔκαμαν θαύματα μεγάλα. Καί μετά ἀπ' ὅλα αὐτά αὐτοί οἱ ἴδιοι πού εἶχαν δώσει ζωή σέ ἄλλους ἔπεσαν οἱ ἴδιοι στήν ἁμαρτία καί στό βδέλυγμα τῶν παθῶν καί τελικά κατέληξαν στόν ὄλεθρο".  

Ἀπό τό βιβλίο Προσευχή καί πλάνη τοῦ Ὅσιου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ σέ μετάφραση καί ἐπιμέλεια Πέτρου Μποτση.