Μεγάλου Βασιλείου, Περί φθόνου β΄.

Ὅς γε παρ' αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς διώξεως καθεύδων καταληφθεὶς, ἕτοιμος εἰς σφαγὴν προκείμενος τῷ ἐχθρῷ, καὶ πάλιν περισωθεὶς ὑπὸ τοῦ δικαίου, ἐπαγαγεῖν αὐτῷ τὰς χεῖρας φυλαξαμένου, οὐδ' ὑπὸ ταύτης τῆς εὐεργεσίας ἐκάμφθη· ἀλλὰ καὶ πάλιν ἐστρατολόγει, καὶ πάλιν ἐδίωκεν· ἕως, καὶ δεύτερον ἁλοὺς ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ, τοῦ μὲν τὴν ἀρετὴν λαμπροτέραν ἀπέδειξεν, ἑαυτοῦ δὲ τὴν πονηρίαν καταφανεστέραν ἐποίησε. Δυσμετα χειριστότατον ἔχθρας εἶδος ὁ φθόνος. Τοὺς μὲν γὰρ ἄλλως δυσμενεῖς ἡμερωτέρους ποιοῦσιν αἱ εὐποιίαι·  τὸν βάσκανον

π. Αθανάσιος Χατζής, ομιλία στις 29-8-09 στην Παναγία Ντουραχάνης. Εορτή Αποτομής Κεφαλής Τιμίου Προδρόμου.

Εἰς τὴν ὄρχησιν τῆς Ἡρωδιάδος, καὶ εἰς τὴν ἀποτομὴν τῆς κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ. (β΄).

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ὢ κακῆς λεαίνης ἀσπιδογέννητον τέκνον· οὐ χρυσὸν ἐπεζήτησεν, οὐκ ἄργυρον, οὐ λίθους τιμίους, ἀλλὰ τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου.

Καὶ εἰ μὲν διὰ πίστιν ἐπεζήτησε, πολὺ τιμιωτέρα ἡ κεφαλὴ Ἰωάννου παντὸς

χρυσίου καὶ ἀργυρίου καὶ λίθων πολυτελῶν. Ἀλλ' οὐκ ἐπεζήτησε διὰ πίστιν, ἵνα

τιμήσῃ, ἀλλ' ἵνα τὸν ἔλεγχον ἀποκτείνασα, τῇ μητρὶ χαρίσηται ἄδειαν, τὴν ἐπὶ τῶν

κακῶν ἁμαρτίαν. Ἀκούσας δὲ Ὁ βασιλεὺς ἐλυπήθη, οὐ διὰ τὸν φόνον τοῦ προφήτου,ἀλλὰ διὰ τὸν φόβον τοῦ ὄχλου, ὅτι πάντες ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. Εἰ γὰρ δι' εὐλάβειαν. ἐλυπεῖτο, οὐκ ἂν παρὰ τὴν ἀρχὴν δεσμεύσας αὐτὸν ἐν φυλακῇ ἀπέθετο· ἀλλ' ἐλυπήθη διὰ τὸν ὄχλον. Καὶ ἦν τότε ἡ ψυχὴ Ἡρώδου ὥσπερ ἐν τῇ θαλάσσῃ πλοῖον ἀπειλημμένον, καὶ πρὸς ἑκάτερον τοῖχον ταλαντεῦον· τὸ ποιῆσαι τὸν φόνον διὰ τὸν ὄχλον φοβούμενος, καὶ τὸ μὴ ποιῆσαι τὸν φόνον Διὰ τοὺς

Εἰς τὴν ὄρχησιν τῆς Ἡρωδιάδος, καὶ εἰς τὴν ἀποτομὴν τῆς κεφαλῆς Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ.(α΄).

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

αʹ. Ὥσπερ τις ἀνὴρ φιλέρημος ἔν τινι τόπῳ ἀλσώδει ὑπὸ δένδρα σκιαζόμενος,ταῖς τῶν ὀρνέων καλλιφώνοις κλαγ γαῖς, καὶ ταῖς τῶν ὑδάτων εὐήχοις ῥοαῖς κυλινδούμενος πρᾶον ἔχει τὸ φρόνημα, πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τοιοῦτος ἀρέσκει· οὕτω καὶ ἡμεῖς ταῖς προλαβούσαις ἡμέραις τῇ πραείᾳ τοῦ Πνεύματος αὔρᾳ παρακαλούμενοι, τὰ περὶ ἐλεημοσύνης ὑμῖν διελεγόμεθα. Ὅτε δὲ τὸ Εὐαγγέλιον ἐκήρυξε τὴν Ἡρώδου παραφροσύνην, καὶ γυναικῶν ἀσέλγειαν, καὶ κῶμον ἀνδρῶν παραφρόνων, καὶ τράπε ζαν ἐναγῆ, καὶ δῶρον ἀθέμιτον, καὶ ἔργον ἀνόσιον, καὶ κηδείαν σώματος σεμνοτάτου, ἄλλος ἐξ ἄλλου γεγένημαι. Ἐνεὸς γὰρ γίνομαι,ἀγαπητοὶ, ὅταν ὑπ' ὄψιν ἐμαυτοῦ ἀγάγω τὰ ὑπὸ Ἡρώδου γεγενημένα πράγματα· εἴγε ἔστιν ἐκεῖνα λέγειν πράγματα, καὶ μὴ τραύματα, τοῦ  τοιαῦτα δεδρακότος πράγματα. Ἐν ἐκείνῳ, φησὶ, τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρώδης

Κι έτσι σώθηκε το δάσος, της Μ. Γουμενοπούλου, από το Δημοτικό Δουραχάνης.

Η θεατρική παράσταση δόθηκε από τους μαθητές του Ιδιωτικού Δημοτικού Σχολείου Δουραχάνης, πριν από 13 περίπου χρόνια στην αίθουσα τελετών του Σχολείου.

Στην παραπάνω ταινία υπάρχει και ο λόγος του π. Αθανασίου, που με περίσσια αγάπη  για τα παιδιά,  έχει δώσει την ευλογία για κάθε θεατρική (και όχι μόνο) εκδήλωση του Σχολείου.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, Ὁμιλία στις 23 8 09, Παναγία Ντουραχάνης

"Τό πᾶν εἶναι νά μετανοιώσω. Τό πᾶν εἶναι νά ἀγαπάω καί νά σέβομαι τόν συνάνθρωπο...

Κάλεσαν τό Χριστό στό σπίτι. Ἡ Μάρθα ἔτρεχε νά ἑτοιμάσει κάτι τό κοσμικό...ὅπως γίνεται πολλές φορές σήμερα πού γίνεται σκοτωμός ποιός θά παρουσιάσει τήν καλύτερη φαντασία καί ὄχι τήν καλύτερη καρδία ὑποδοχῆς..."

Μεγάλου Βασιλείου, Περί φθόνου α΄.

Ἀγαθὸς ὁ Θεὸς, καὶ ἀγαθῶν τοῖς ἀξίοις παρεκτι κός· πονηρὸς ὁ διάβολος, καὶ κακίας παντοίας δη μιουργός. Καὶ ὥσπερ ἕπεται τῷ ἀγαθῷ ἡ ἀφθονία, οὕτως ἀκολουθεῖ τῷ διαβόλῳ ἡ βασκανία. Φυλαξώ μεθα οὖν, ἀδελφοὶ, τὸ πάθος τοῦ φθόνου, μὴ κοινω νοὶ τῶν ἔργων τοῦ ἀντικειμένου γενώμεθα, καὶ εὑρε θῶμεν τῷ αὐτῷ συγκαταδικαζόμενοι κρίματι. Εἰ γὰρ ὁ τυφωθεὶς εἰς κρῖμα ἐμπίπτει τοῦ διαβόλου, πῶς ὁ φθονερὸς τὴν ἡτοιμασμένην τῷ διαβόλῳ τι μωρίαν ἐκφεύξεται;

Ἐπιστολή Ἰακώβου, κεφάλαιο γ΄.

Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρίμα ληψόμεθα· 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες. εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα. 3 ἴδε τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα βάλλομεν πρὸς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐτῶν μετάγομεν. 4 ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα καὶ ὑπὸ σκληρῶν ἀνέμων ἐλαυνόμενα, μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου πηδαλίου ὅπου ἂν ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούληται. 5 οὕτω καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν

Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰωαννίνων κ. Μαξίμου στήν Ἱερά Μονή Ντουραχάνης.

Έπαινοι από Μάξιμο για το έργο του παπα-Θανάση στη Δουραχάνη

ON 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014.

• Το πρωί του Σαββάτου, 16 Αυγούστου 2014, ο νέος μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος λειτούργησε στον ιστορικό ναό της Μονής Δουραχάνης, παρουσία πλήθους πιστών.
  Τελευταία φορά που επεσκέφτηκε μητροπολίτης το συγκεκριμένο μοναστήρι και το ίδρυμα «ΑΝΘΟΣ», που λειτουργεί στις παρακείμενες εγκαταστάσεις, ήταν το 1976, όταν ο τότε μητροπολίτης Ιωαννίνων κυρός Θεόκλητος Σετάκης προέστη σε λειτουργία «προηγιασμένων».
  Στο κήρυγμά του ο κ. Μάξιμος επαίνεσε, μεταξύ των άλλων, το πολυσχεδές πνευματικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο του παπά Θανάση Χατζή και των εθελοντών προς το λαό

Ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰωαννίνων κ. Μαξίμου στή Δουραχάνη.

Στίς 16 Αὐγούστου 2014 εἴχαμε τή μεγάλη χαρά καί εὐλογία νά 

ὑποδεχτοῦμε τό νέο Μητροπολίτη Ἰωαννίνων κ. Μάξιμο.

Ἀφήνουμε τίς εἰκόνες νά μιλήσουν μόνες τους.

Εὐχαριστοῦμε τόν κ. Θύμιο Μάντζιο γιά τό φωτογραφικό ὑλικό 

πού πολύ εὐγενικά μας παραχώρησε.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

Τον καθένα από μας τον βασανίζει το ερώτημα: τι θα γίνει με μας και τι μας περιμένει μετά το θάνατο; Μία σαφή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα μόνοι μας δεν μπορούμε να την βρούμε. Αλλά η Αγία Γραφή και πρώτα απ' όλα ο λόγος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μας αποκαλύπτουν αυτό το μυστικό. Μας το αποκαλύπτουν επίσης το απολυτίκιο και το κοντάκιο της μεγάλης αυτής γιορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι εκκλησιαστικοί ύμνοι που ψάλλονται σ' αυτή τη γιορτή.

Θέλω όλοι σας να καταλάβετε, γιατί ο θάνατος της Υπεραγίας

Ερμηνεία της εικόνας της Κοίμησης της Θεοτόκου

Η αγία εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι πολυπρόσωπη. Δύο όμως πρόσωπα ξεχωρίζουν στην όλη παράσταση: Ο Χριστός και η Παναγία. Ο Χριστός μας με το ηγεμονικό Του παράστημα που κρατεί την ψυχή της Παναγίας Μητέρας Του, βρέφος φασκιωμένο, και το λιπόσαρκο σκήνωμα της Παναγίας.

«Στην εικόνα δεσπόζει το νεκρικό κρεβάτι, στολισμένο με πλούσια ποδέα, όπου αναπαύεται η Παναγία με τα χέρια σταυρωμένα. Μπροστά στερεωμένο σε ένα απλό κηροπήγιο καίει ένα χοντρό κερί. Πίσω από το νεκρικό κρεβάτι και στη μέση ακριβώς στέκει ο Χριστός με το σώμα σε περίεργη στροφή προς τα δεξιά, προς την κεφαλή της Μητέρας Του. Στα χέρια Του απλωμένα στην ίδια κατεύθυνση, κρατεί την ψυχή της, που έχει τη μορφή φασκιωμένου μωρού με τα χέρια σταυρωμένα. Τον τριγυρίζει δόξα. Μέσα σ’ αυτή είναι ζωγραφισμένοι στην κορυφή ένα εξαπτέρυγο και σε

π Αθανάσιος Χατζής, ομιλία στις 12 8 07, Παναγία Ντουραχάνης

....τι θα πει δεξιός και αριστερός...καθένας να πάει όπου θέλει...γιατί να έχουμε διχόνοια, γιατί να έχουμε αντιπάθεια, γιατί να καρφώνει ο ένας τον άλλο, γιατί να διώχνει ο ένας τον άλλο ....δεν είναι αυτός πολιτισμός...ούτε αυτό λέγεται πολιτικό κόμμα όταν διχάζει το λαό...γι' αυτό λοιπόν ο καθένας να ψηφίσει όπου θέλει αλλά και να απαιτήσει μια μέρα....σου έδωσα δύναμη εγώ....από πού πήρες την εντολή και έγινες κυβέρνηση...όποια κυβέρνηση...
....η ευαγγελική περικοπή μιλάει για μια "επιχείρηση" συγχωρώ λίγο και συγχωρούμαι πολύ...υπάρχει ωραιότερο απ' αυτό το πράγμα; όταν μετανιώνω για τα σφάλματά μου και συγχωρώ το συνάνθρωπό μου.....

Γατοποντικοτρεχάλες του Γ. Τσουκαλοχωρίτη από το Δημοτικό Δουραχάνης, φωτογραφίες από την παράσταση.

 Εδώ βλέπουμε μερικές φωτογραφίες από τη θεατρική παράσταση Γατοποντικοτρεχάλες, που δόθηκε από τους μαθητές του  Δημοτικού Σχολείου  Δουραχάνης, τον Ιούνιο του 2000.

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

...ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, ἐμνήσθην τοῦ κάλλους τῆς ἀμωμήτου ἀγάπης, καί αἴφνης τό φῶς αὐτῆς εὑρέθη ἐν τῇ καρδίᾳ μου καί τῇ γλυκύτητι αὐτῆς συνηρπάγην καί τάς ἔξωθεν αἰσθήσεις ἀπώλεσα, ἔκνους ὅλως τῷ βίῳ γενόμενος, καί τῶν ἐν χερσίν ἐπιλέλησμαι. Μακράν δέ, οὐκ οἶδ᾿ ὅπως εἰπεῖν, πάλιν ἀπέστη ἀπ᾿ ἐμοῦ καί τήν ἰδίαν με ἀφῆκε θρηνεῖν ἀσθένειαν. Ὦ ἀγάπη (24) παμπόθητε, μακάριος ὁ σέ ἀσπασάμενος, ὅτι οὐκέτι κάλλος γηγενοῦς ἐμπαθῶς ἐπιθυμήσει ἀσπάσασθαι. Μακάριος ὁ

ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ , ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

1.13 (ιγ’) Ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν οὐ δύναται μὴ καὶ πάντα ἄνθρωπον ἀγαπῆσαι ὡς ἑαυτόν, εἰ καὶ πρὸς τὰ πάθη δυσχεραίνει τῶν μήπω κεκαθαρμένων. Διὸ καὶ τὴν ἐπιστροφὴν αὐτῶν βλέπων καὶ τὴν διόρθωσιν, ἀμετρέτῳ καὶ ἀνεκλαλήτῳ χαίρει χαρᾷ.

1.14 (ιδ’) Ἀκάθαρτός ἐστι ψυχὴ ἐμπαθής, λογισμῶν ἐπιθυμίας καὶ μίσους πεπληρωμένη.

1.15 (ιε’) Ὁ ἴχνος μίσους βλέπων ἐν τῇ ἑαυτοῦ καρδίᾳ διὰ

Γατοποντικοτρεχάλες από το Δημοτικό Σχολείο Δουραχάνης...

Γατοποντικοτρεχάλες, του Γ  Τσουκαλοχωρίτη. Θεατρική παράσταση από τους μαθητές του Ιδιωτικού Δημοτικού  Σχολείου Δουραχάνης, τον Ιούνιο του 2000.

π. Ἀθανάσιος Χατζής, ὁμιλία 6 8 2009, Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος, Παναγία Ντουραχάνης

.....οι απόστολοι για τον εαυτό τους ξέχασαν να ζητήσουν σκηνές....γιατί ήταν εκείνη η λάμψη, και το  ευχαριστώ γύρω που ήταν πλήρεις μέσα τους, ικανοποιημένοι.

 Αυτός είναι και ο παράδεισος.

Αυτόν τον αγώνα καλούμεθα, αυτόν τον αγώνα θέλει ο Θεός να αγωνιστούμε....

π. Ἀθανάσιος Χατζής, Ὁμιλία στίς 2 Αὐγούστου 2009

"...η Ορθοδοξία δεν είναι μόνο άναψε κερί και  κράτησε νηστεία... χρειάζεται έμπρακτη αγάπη ...Απ΄αυτό πάσχει σήμερα η ανθρωπότητα... γι' αυτό υπάρχει αυτή η ψυχρότητα, ο ατομισμός....."

Ὑπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.

       Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

Καὶ ποῦ λοιπόν, ἄλλην εὑρήσω ἀντίληψιν; ποῦ προσφύγω;

ποῦ δὲ καὶ σωθήσομαι; τίνα θερμὴν ἔξω βοηθόν, 

θλίψεσι τοῦ βίου καὶ ζάλαις οἴμοι! κλονούμενος; 

Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, καὶ θαρρῶ

 καὶ καυχῶμαι, 

καὶ προστρέχω τῇ σκέπῃ σου  σῶσον με.

Στή Μάνα Παναγιά...

Ὁ γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων, τῶν θλιβομένων ἡ χαρά,

χριστιανῶν ἡ προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου,

 ἀντιλαβοῦ μου καὶ ῥῦσαι, τῶν αἰωνίων βασάνων.