Στήν πορεία τῆς ζωῆς....

Ὀμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ

25 Μαρτίου 1821.

Γιορτή από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δουραχάνης (2006).

Το Σούλι.

Θεατρικό έργο από τους μαθητές του Γυμνασίου Δουραχάνης.

Καί τό ὄνομα τῆς Παρθένου Μαριάμ. Τοῦτο δέ ἐρμηνεύεται Κυρία...

...αὐτή ἡ παρθενομήτωρ εἶναι ἡ μόνη μεθόριο κτιστῆς καί ἄκτιστης φύσεως.

Ὄσοι βέβαια γνωρίζουν τό Θεό θά ἀναγνωρίσουν καί αὐτήν ὡς χώρα τοῦ ἀχωρήτου καί αὐτήν θά ὑμνήσουν μετά τόν Θεό ὅσοι ὑμνοῦν τό Θεό. 

Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία τῶν πρίν ἀπό αὐτή καί προστάτις τῶν μετά ἀπό αὐτή καί πρόξενος τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν. 

Αὐτή εἶναι ὑπόθεσις τῶν προφητῶν, ἀρχή των Ἀποστόλων, ἑδραίωμα τῶν μαρτύρων, κρηπῖδα τῶν διδασκάλων. 

Αὐτή εἶναι ἡ δόξα τῶν ἐπί γῆς, ἡ τερπνότης τῶν οὐρανίων, τό ἐγκαλώπισμα ὅλης τῆς κτίσεως. 

Αὐτή εἶναι ἡ καταρχή, ἡ πηγή καί ἡ ρίζα τῆς ἀποθησαυρισμένης γιά μᾶς ἐλπίδος στούς οὐρανούς.

                                                                                                                                                         Γρηγορίου Παλαμά, ΕΠΕ 9 σελ.395

Το δάκρυ της μετανοίας...

(Η ψαλμωδία από τις μοναχές της Ι. Μ. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου).

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον....

καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις·

 ὁ Υἷός τοῦ Θεοῦ, υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται,

 καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. 

Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ, τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν·

 Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ.

Λόγος στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου.

Ἁγίου Λουκᾶ, ἁρχιεπισκόπου Κριμαίας.

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό πραγματο­ποιήθηκε και το δεύτερο από τα σημαντικότερα γε­γονότα, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιη­σού Χρίστου. Κορυφή και ολοκλήρωση της σωτηρί­ας μας θα είναι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χρί­στου μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στο Σταυρό.

Όχι μόνο μια φορά αλλά πολλές φορές φανερώ­θηκαν στους αγίους άγγελοι. Έξι μήνες πριν τον Ευ­αγγελισμό της Παναγίας Παρθένου Μαρίας στάλθη­κε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στον ιερέα Ζαχαρία, ο οποίος υπηρετούσε στο ναό, για να του αναγγείλει, ότι απ' αυτόν θα γεννηθεί ο μεγαλύτερος μεταξύ των αν­θρώπων, ο Πρόδρομος του Κυρίου ο Ιωάννης. Και σήμερα ο ίδιος φέρνει το χαρμόσυνο άγγελμα στην Υπεραγία και άχραντο Παρθένο Μαρία, η οποία ζού­σε στο ταπεινό φτωχόσπιτο του ξυλουργού Ιωσήφ.

Ο διάλογος του με την Παναγία είναι τόσο άγι­ος και μεγαλειώδης που δεν τολμώ να τον περιγράψω με δικά μου λόγια αλλά πρέπει να τον επαναλά­βω με Ευαγγελικά λόγια.

Εὐαγγελισμός καί ἐλευθερία...

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζή, Παναγία Ντουραχάνης

Τό δάκρυ τῆς μετανοίας ἑλκύει τή χάρη.

"Ἡ συνομιλία με τη φύση μᾶς οδηγεῖ στους παλμούς, στο βάθος τῆς ζωῆς. Το βουνό μᾶς θυμίζει τη δύναμη τῆς πίστης γιά τήν ἀνύψωση τῆς ψυχῆς μας, τήν ἀνόρθωση τοῦ κόσμου μέ τήν ὑπομονή, τήν ταπείνωση, τήν ἀγάπη. Ἡ πίστη, ρίζα τοῦ δέντρου. Και ὁ  σεβασμός στο συνάνθρωπο ὁ καρπός".

"Να θυμάσαι ὅ,τι κακό ἔχεις κάνει, γιά νά εἶσαι ἐπιεικής στούς ἄλλους. Ἐσωτερική ἠρεμία ἔχεις, ἄν ἀνέχεσαι καί τούς συγχωρεῖς ὅλους".

"Ἔπεσες; Ξανασηκώσου καί τό ἔλεος θἄρθει. Τό δάκρυ τῆς μετανοίας ἑλκύει τή χάρη".

Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης

Ἀπέναντι ἀπό τά Γιάννενά στέκει ψηλός, ἐπιβλητικός φύλακας τό Μιτσικέλι. Τό μάτι προχωράει στίς ρίζες τοῦ βουνοῦ. Πετᾶνε οἱ αἰσθήσεις, γιά νά συναντήσουν τῆς Παναγιᾶς τό Μοναστήρι.

Πατήματα… Σάν δυνατό φύσημα τοῦ ἀνέμου νιώθουμε τήν ἀνθρώπινη ψυχή, πού τρέχει νά πλυθεῖ στήν ἀστείρευτη πηγή τῆς Ζωῆς τῆς Ἀγάπης. Πλῆθος οἱ προσκυνητές. Οἱ μέρες ἀλλάζουν καί τά πρόσωπα. Ὅμως ἡ ἀναζήτηση τῆς εὐσπλαχνίας Τής εἶναι πάντα ἡ ἴδια.

Τό μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης, μέρος στ΄

«Θέλω νά ἀνέβω σ’ ἕνα ψηλό βουνό, νά φωνάξω νά μέ ἀκούσει ὁ κόσμος…»

Ἱερός Χρυσόστομος

Ὁ γέροντας θυμίζοντας τό λόγο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, συνεχίζει: « Ἄν εἶχε  τά σύγχρονα μέσα ὁ Ἅγιος,  δέ θά τά χρησιμοποιοῦσε; Ἡ ἐκκλησία  χρειάζεται ἕνα κανάλι νά τραντάζει, νά μιλάει γιά τήν πίστη, τήν ἀλήθεια, νά συμπαραστέκεται στόν ἄνθρωπο ἀνά πάσα ὥρα καί στιγμή».

Ἀπό τό 1990 λειτούργει ἀνελειπῶς  ραδιοφωνικός σταθμός ἐπονομαζόμενος «Σπίνος». Συνδέεται μέ τήν ἐκκλησία τοῦ Μοναστηριοῦ καί μεταδίδει τίς περισσότερες ἀκολουθίες καί τό κήρυγμα. Τό ὑπόλοιπο πρόγραμμα στηρίζεται στή θεολογία καί τή δημοτική παράδοση. Τά τελευταῖα χρόνια μεταδίδεται καί μέσω διαδυκτίου. 

Ζητήσωμεν τοιγαροῦν τόν Χριστόν...

Ἁγίου Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου

                                      ... ὅν διά τοῦ θείου βαπτίσματος ἐνδυθέντες, διά τῶν πονηρῶν ἐξεδύθημεν πράξεων, ἐπειδή ἀναισθήτως ἁγιασθέντες ἔτι νήπιοι ὄντες καί ταῖς φρεσί καί τῇ ἡλικίᾳ, ἑαυτούς ἐμολύναμεν ἐν νεότητι, ἵνα μή λέγω ὅτι καθ᾿ ἑκάστην τῇ τῶν ἐντολῶν παραβάσει μολύνομεν τάς ψυχάς ἡμῶν καί τά σώματα. Διά τοῦτο οὖν πάλιν ἑαυτούς διά τῆς σωτηρίου μετανοίας ἀνακαλεσώμεθα, πάντα ποιοῦντες καί πράττοντες ὅσα Χριστῷ ὑπάρχει εὐάρεστα, ἵνα καί παρ᾿ αὐτοῦ σφραγισθέντες τοῦ λοιποῦ ἄφοβοι βιωσώμεθα· οὐ μόνον δέ ἀλλά καί ἐκ χειρός αὐτοῦ λάβωμεν ἔλεος καί ἄξιοι γενέσθαι ἀξιωθῶμεν τῆς γνώσεως τῶν μυστηρίων Χριστοῦ, γνώσεως δέ λέγω οὐ τῆς ἐν λόγῳ μόνῳ καί ἀκοῇ παραδιδομένης, ἀλλά τῆς ἔργῳ καί πράξει θεωρουμένης. Πῶς οὖν ἔργῳ καί πράξει ἡ γνῶσις ἐν ἡμῖν θεωρεῖται τῶν μυστηρίων Χριστοῦ; Πρόσεχε.

Ὁ Χριστός ἡμῶν καί Θεός οὕτω διαρρήδην βοᾷ καθ᾿ ἑκάστην διά τοῦ εὐαγγελίου αὐτοῦ· ”Μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν”. Τοῦτο τοίνυν ἡμεῖς ἀκούοντες σκοπεῖν ὀφείλομεν καί ἑαυτούς ἀκριβῶς ἐξετάζειν, εἰ