Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, Περί τοῦ χαροποιοῦ πένθους

Τά δάκρυα τῆς μετάνοιας ἀποδεικνύονται βαρύτερα
ἀπ’ τό βάπτισμα· Τό πρῶτο μᾶς καθαρίζει ἀπ’ τά κακά,
πού διαπράξαμε πρίν, ἐνῶ τό βάπτισμα τῶν δακρύων,
ἀπό ὅσα διαπράττουμε μετά. Τό πρῶτο, τό λάβαμε ὅλοι
στή νηπιακή ἡλικία, καί τό μολύναμε. Ἐνῶ μέ τό
δεύτερο, καθαρίζομε πάλι καί τό πρῶτο.
Ἄν ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, δέν τό εἶχε χαρίσει
στούς ἄνθρώπους, οἱ σωζόμενοι θά ἦταν πάντοτε
σπάνιοι καί δυσεύρετοι.
Δέν θά κατηγορηθοῦμε, ἀγαπητοί μου, δέν θά
κατηγορηθοῦμε τήν ὥρα τοῦ θανάτου μας, γιατί δέν
κάναμε θαύματα ἤ γιατί δέν θεολογήσαμε ἤ δέν
γίναμε θεωρητικοί. Θά δώσουμε ὅμως λόγο στό Θεό,
γιατί δέν κλάψαμε καί δέν μετανοήσαμε γιά τίς
ἁμαρτίες μας.

Πηγή:Ι Ε Ρ Α Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Σ Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Η Σ Π Ρ Ε Σ Π Ω Ν κ Ε Ο Ρ Δ Α Ι Α Σ
Ι . Ν . Α Γ Ι Ο Υ Ι Ω Α Ν Ν Ο Υ Π Ρ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Υ Π Τ Ο Λ Ε Μ Α Ϊ Δ Ο Σ
ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Ἀ π ό τ ό ν π λ ο ῦ τ ο κ α ί τ ή σ ο φ ί α τ ῶ ν Π α τ έ ρ ω ν
Φ 073ο, 10η Ἀπριλίου 2005, Ἐκκλ. Ἔτος Ε΄ αφ 18ο