Τό πέρασμα τοῦ χρόνου άφήνει τά σημάδια του και πολλές φορές προσθέτει τήν ἀξία του.
Στή θέση πού εἶναι σήμερα τό μοναστήρι, πρίν αἰῶνες, ὑπήρχε ἕνα μικρό ἐκκλησάκι-εἰκονοστάσι. Τῆς ψυχῆς "ἐκέκραξα". Θυμίαμα δοξολογίας. Ταμένο στή χάρη τῆς Θεοτόκου.
Δίπλα ὑπῆρχε χάνι καί κατάλυμα γιά τά ζώα. Στήν ἐρημιά, στόν ἄνεμο, στήν κόπωση πρόσφερε βάλσαμο ἀνάπαυσης σέ ὅσους ταξίδευαν γιά τά Γιάννενα. Στό σημεῖο αὐτό στρατοπέδευσε τό 1434 τούρκικος στρατός. Τό ἀσκέρι τοῦ Μπεϊλέρ Μπέη τῆς Ρούμελης, Ντουραχάν ἤ κατά ἄλλους Τουραχάν .η Τουρχάν πασᾶ.
Κατά τόν Ἀραβαντινό ἡ διάβαση τοῦ Τούρκου πασᾶ πάνω ἀπό τήν παγωμένη λίμνη ἔγινε τό 1428 (Χρονογραφία τῆς Ἠπείρου, τόμος Α΄, σελ. 162).
"Ἡ μονή τῆς Κοιμήσεως ἐπωνυμουμένη Δουραχάνη (ΒΑ τῶν Ἰωαννίνων εἰς ἀπόστασιν πλοῦ 1 ὥρα καί 1/4 εἰς τάς ὑπωρείας τοῦ Μιτσικελίου) ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς Δουραχάν Μπεϋλέρ Μπέϋ Ρούμελης, ναΐσκον τινά αὐτόθι πρό τῆς κατακτήσεως Ἰωαννίνων ἰδίαις δαπάναις εἰς Μονήν μετατρεψαμένου, ἐν ἀγνοίᾳ καί ἀβλαβῶς διελθόντος τήν λίμνην τῆς πόλεως πεπαγωμένην οὖσαν, καί τήν σωτηρίαν αὐτοῦ εἰς τόν παρά ταύτην τοῦτον ναΐσκον ἀποδόντος".
Συμπληρώνει ὁ Ἰ. Λαμπρίδης ( Μαλακασιακά Β΄μέρος α΄, 1888): "Ἀλλ' οὗτος δέν διῆλθε τῶν Ἰωαννίνων, ὡς σημειοῖ ὁ χρονογράφος τῷ 1428 -1430, ἀλλά τῷ 1434 ἐκ Τρίκκης τήν ἐπανάστασιν τῶν Ἀλβανῶν καί τήν πολιορκίαν τοῦ Ἀργυροκάστρου ὑπό τοῦ πρώην ἡγεμόνος αὐτοῦ νά διαλύσῃ σπεύδων".
Ὁ Ντουραχάν πασάς ἦταν Μπεϊλέρ Μπέης στή Ρούμελη πιστός στούς σουλτάνους Μουράτ Β΄ καί Μωάμεθ Β΄. Ἕδρα του ἡ Θεσσαλία. Κάτω ἀπό τήν κατοχή του ὑπάγονταν τά
Γιάννενα. Ἐκείνη τήν ἐποχή οἱ Τοῦρκοι κυιαρχοῦσαν στά Βαλκάνια, κι ἄς μήν εἶχαν πάρει τήν Κωνσταντινούπολη.
Ὁ Ἀριανίτης Σπάτα Κομνηνός εἶχε ξεσηκώσει ἐπανάσταση στά μέρη τῆς Ἀλβανίας. Κατάφερε νά ἐπικρατήσει στήν περιοχή. Νικᾶ τόν ἐπίτροπο τοῦ σουλτάνου Ἀλῆ, γιό τοῦ Ἐβρενόζ καί πολιορκεῖ τό Ἀργυρόκαστρο. Ὁ Ντουραχάν πασάς ἔρχεται στά Γιάννενα μέ σκοπό νά δώσει χέρι βοήθειας ἐνάντια στήν "ἐξέγερση".
Ὁ στρατός εἶχε ξεκινήσει ἀπό τά Τρίκαλα. Ὁ χειμώνας βαρύς. Ὅλα γύρω λευκά ἀπό τό χιόνι, παγωμένα. Μέ δυσκολία διασχίζουν τίς δύσβατες πλαγιές οἱ ἄνθρωποι καί τά ζῶα. Ὅμως ὁ χρόνος δέν ἐπιτρέπει καθυστερήσεις. Βιάζονται νά φτάσουν, μέ τίς ὅποιες καιρικές συνθῆκες στά Γιάννενα.
Ὁ παγετός καί τό σκοτάδι σταματοῦν τή φόρα τους στό ἐκκλησάκι-εἰκονοστάσι τῆς Παναγίας. Ἐκεῖ στρατοπεδεύουν περιμένοντας τό πρῶτο φῶς γιά νά ξεκινήσουν.
Πρωί-πρωί ξεκινοῦν. Ὁ βοριάς παγώνει τά βλέφαρα. Τό χιόνι τυφλώνει. Ἡ ὁμίχλη -συνηθισμένο φαινόμενο στήν περιοχή - ἐμποδίζει τήν ὁρατότητα. Μέσα στό χιονοστρόβιλο ὁ πασάς διαλέγει τό συντομότερο δρόμο, πού εἶναι τό πέρασμα πάνω ἀπό τήν παγωμένη λίμνη. Τήν περνᾶ γιά πλατύ κάμπο. Κανόνια, βαρύ ὁπλισμό δέν εἶχε μαζί του. Οἱ πατημασιές ὅμως ἀπό τό πέρασμα ἀνθρώπων καί ζώων πάνω της ἀποτυπώνονται στό χιόνι.
Ὁ Ντουραχάν, ἐξισλαμισμένος χριστιανός, πιστεύει ὅτι ἡ σωτηρία ἡ δική του καί τῶν ἀνδρῶν του ὀφείλεται σέ θαῦμα καί τάζει στή θέση τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας νά χτίσει, ἀντίτιμο εὐχαριστίας, ἕνα μοναστήρι.
Στή θέση πού εἶναι σήμερα τό μοναστήρι, πρίν αἰῶνες, ὑπήρχε ἕνα μικρό ἐκκλησάκι-εἰκονοστάσι. Τῆς ψυχῆς "ἐκέκραξα". Θυμίαμα δοξολογίας. Ταμένο στή χάρη τῆς Θεοτόκου.
Δίπλα ὑπῆρχε χάνι καί κατάλυμα γιά τά ζώα. Στήν ἐρημιά, στόν ἄνεμο, στήν κόπωση πρόσφερε βάλσαμο ἀνάπαυσης σέ ὅσους ταξίδευαν γιά τά Γιάννενα. Στό σημεῖο αὐτό στρατοπέδευσε τό 1434 τούρκικος στρατός. Τό ἀσκέρι τοῦ Μπεϊλέρ Μπέη τῆς Ρούμελης, Ντουραχάν ἤ κατά ἄλλους Τουραχάν .η Τουρχάν πασᾶ.
Κατά τόν Ἀραβαντινό ἡ διάβαση τοῦ Τούρκου πασᾶ πάνω ἀπό τήν παγωμένη λίμνη ἔγινε τό 1428 (Χρονογραφία τῆς Ἠπείρου, τόμος Α΄, σελ. 162).
"Ἡ μονή τῆς Κοιμήσεως ἐπωνυμουμένη Δουραχάνη (ΒΑ τῶν Ἰωαννίνων εἰς ἀπόστασιν πλοῦ 1 ὥρα καί 1/4 εἰς τάς ὑπωρείας τοῦ Μιτσικελίου) ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς Δουραχάν Μπεϋλέρ Μπέϋ Ρούμελης, ναΐσκον τινά αὐτόθι πρό τῆς κατακτήσεως Ἰωαννίνων ἰδίαις δαπάναις εἰς Μονήν μετατρεψαμένου, ἐν ἀγνοίᾳ καί ἀβλαβῶς διελθόντος τήν λίμνην τῆς πόλεως πεπαγωμένην οὖσαν, καί τήν σωτηρίαν αὐτοῦ εἰς τόν παρά ταύτην τοῦτον ναΐσκον ἀποδόντος".
Συμπληρώνει ὁ Ἰ. Λαμπρίδης ( Μαλακασιακά Β΄μέρος α΄, 1888): "Ἀλλ' οὗτος δέν διῆλθε τῶν Ἰωαννίνων, ὡς σημειοῖ ὁ χρονογράφος τῷ 1428 -1430, ἀλλά τῷ 1434 ἐκ Τρίκκης τήν ἐπανάστασιν τῶν Ἀλβανῶν καί τήν πολιορκίαν τοῦ Ἀργυροκάστρου ὑπό τοῦ πρώην ἡγεμόνος αὐτοῦ νά διαλύσῃ σπεύδων".
Ὁ Ντουραχάν πασάς ἦταν Μπεϊλέρ Μπέης στή Ρούμελη πιστός στούς σουλτάνους Μουράτ Β΄ καί Μωάμεθ Β΄. Ἕδρα του ἡ Θεσσαλία. Κάτω ἀπό τήν κατοχή του ὑπάγονταν τά
Γιάννενα. Ἐκείνη τήν ἐποχή οἱ Τοῦρκοι κυιαρχοῦσαν στά Βαλκάνια, κι ἄς μήν εἶχαν πάρει τήν Κωνσταντινούπολη.
Ὁ Ἀριανίτης Σπάτα Κομνηνός εἶχε ξεσηκώσει ἐπανάσταση στά μέρη τῆς Ἀλβανίας. Κατάφερε νά ἐπικρατήσει στήν περιοχή. Νικᾶ τόν ἐπίτροπο τοῦ σουλτάνου Ἀλῆ, γιό τοῦ Ἐβρενόζ καί πολιορκεῖ τό Ἀργυρόκαστρο. Ὁ Ντουραχάν πασάς ἔρχεται στά Γιάννενα μέ σκοπό νά δώσει χέρι βοήθειας ἐνάντια στήν "ἐξέγερση".
Ὁ στρατός εἶχε ξεκινήσει ἀπό τά Τρίκαλα. Ὁ χειμώνας βαρύς. Ὅλα γύρω λευκά ἀπό τό χιόνι, παγωμένα. Μέ δυσκολία διασχίζουν τίς δύσβατες πλαγιές οἱ ἄνθρωποι καί τά ζῶα. Ὅμως ὁ χρόνος δέν ἐπιτρέπει καθυστερήσεις. Βιάζονται νά φτάσουν, μέ τίς ὅποιες καιρικές συνθῆκες στά Γιάννενα.
Ὁ παγετός καί τό σκοτάδι σταματοῦν τή φόρα τους στό ἐκκλησάκι-εἰκονοστάσι τῆς Παναγίας. Ἐκεῖ στρατοπεδεύουν περιμένοντας τό πρῶτο φῶς γιά νά ξεκινήσουν.
Πρωί-πρωί ξεκινοῦν. Ὁ βοριάς παγώνει τά βλέφαρα. Τό χιόνι τυφλώνει. Ἡ ὁμίχλη -συνηθισμένο φαινόμενο στήν περιοχή - ἐμποδίζει τήν ὁρατότητα. Μέσα στό χιονοστρόβιλο ὁ πασάς διαλέγει τό συντομότερο δρόμο, πού εἶναι τό πέρασμα πάνω ἀπό τήν παγωμένη λίμνη. Τήν περνᾶ γιά πλατύ κάμπο. Κανόνια, βαρύ ὁπλισμό δέν εἶχε μαζί του. Οἱ πατημασιές ὅμως ἀπό τό πέρασμα ἀνθρώπων καί ζώων πάνω της ἀποτυπώνονται στό χιόνι.
Ὁ Ντουραχάν, ἐξισλαμισμένος χριστιανός, πιστεύει ὅτι ἡ σωτηρία ἡ δική του καί τῶν ἀνδρῶν του ὀφείλεται σέ θαῦμα καί τάζει στή θέση τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας νά χτίσει, ἀντίτιμο εὐχαριστίας, ἕνα μοναστήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου