"Ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστίν".(Ἰακ. 2,20)
...καί ἔργο χωρίς πίστη ἐγωιστικά φέρεται.
"Μέ συγκινεῖ, ὅταν βλέπω ἀνθρώπους νά θέλουν νά ἀφοσιωθοῦνε στή διακονία τῶν ἄλλων. Μοῦ ἄναψε ὁ ἐνθουσιασμός.
Βάζουμε μία ἰδέα
νά κάνουμε ἐκπαιδευτήριο μέ τήν ἐπιθυμία νά δοθοῦμε "ψυχῇ τε καί σώματι".
Ταιριάζαμε στή "λόξα"."Ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστίν".(Ἰακ. 2,20) καί ἔργο χωρίς πίστη ἐγωιστικά φέρεται. Προϋπόθεση κάθε ἔργου, ἡ συντριβή τῆς ταπείνωσης. Ἄν δέν ὑπάρχει, εἴμαστε γρανίτες καί ὅπου κι ἄν χώσει τά νύχια του ὁ πονηρός, θά μᾶς γαντζώσει. Ἄν ὅμως εἴμαστε προζύμι, δέν μπορεῖ νά μᾶς κρατήσει. Ξεφεύγουμε καί ἐρχόμαστε ἀντιμέτωποι μέ τήν ἁμαρτωλότητά μας.
...Μιά γνώμη σέ μιά ὁμάδα ἀνθρώπων, νά γίνει κάτι ἐδῶ πέρα.
Τό ἔργο ξεκινάει μέ ἐφόδια τήν τόλμη καί τή θέληση στηριγμένη στή μακροθυμία τοῦ ἐλέους Του. Μόνο ἄνωθεν σοῦ δίνεται νά ἀντλήσεις.
Ὑπῆρχαν δυσκολίες μέ τήν Ἀρχαιολογία, τό Πολεοδομικό, τό Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος. Θεωροῦσαν τό οἰκόπεδο
παραλίμνια περιοχή καί πίστευαν ὅτι θά χαλοῦσε τό τοπίο.
Στίς 26 Σεπτεμβρίου τοῦ 1979 δίνεται ἐπιτέλους ἡ ἄδεια, γιά νά ξεκινήσει τό χτίσιμο. Τόν Ὀκτώβριο τοῦ ἴδιου χρόνου μπουλντόζα καί τσάπα ἀνοίγουν πενήντα λακκοῦβες γιά τά θεμέλια. Τά ὄνειρα γίνονται πραγματικότητα. Ἡ χαρά τῆς ψυχῆς δίνει φτερά στά πόδια νά πετάξουν ἀπό τόν ἕνα χωματένιο βράχο στόν ἄλλο. Ξαπλώνει σ'ἕνα λάκκο καί σταυρώνει τά χέρια. Λέει παραστατικά:"Μνήμη θανάτου ἀλλά καί θεμέλιο ζωῆς γιά τόν οὐρανό".
Ὀ ἐνθουσιασμός, ὁ ζῆλος ἔχουν αὐξηθεῖ...
Δέ χρειάστηκαν ἐργατικά χέρια. Μέ ἐθελοντική ἐργασία γίνεται τό σκάψιμο, τό ἄνοιγμα τῶν θεμελίων, τό καλούπωμα. Στήνονται οἱ κολόνες. Τό χῶμα πρέπει νά στρώσει δίπλα τους. Μέ χαρά σύρονται τά καρότσια, πού μεταφέρουν τίς πέτρες.
"Ἅμα τό φτιάχνεις ὁ ἵδιος, δένεσαι, τό ζεῖς. Ὅσοι δούλεψαν καί δουλεύουν, ἡ κούραση μέ τήν ἀγάπη γίνονται μιά μάζα, μιά φωτιά.
Κάτι πού γίνεται μέ ἀγώνα παίρνει τή δωρεά τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ. "Ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήση οἷκον εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες αὐτόν" (Ψαλμ. 127,1).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου