Περί πλούτου

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Η μετάνοια χωρίς ελεημοσύνη είναι νεκρή και χωρίς φτερά.

 Εάν οι ορθοδοξοι χριστιανοί ήταν πιστοί ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν.

Η πρώτης θυγάτηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπον. 

Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση, αδιαφόρησε για τα υλικά αγθά και τότε θα τα πάρεις, για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών , ούτε σαν δούλος, αλλά σαν ελεύθερος.

Ο Θεός όταν δει ότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε πλεον για τα υλικά αγαθά, τότε μας επιτρέπει
να τα αποκτήσουμε και να τα χρησιμοποιούμε.Διότι τότε πλέον τα κατέχουμε σαν ελεύθεροι άνθρωπο και όχι όπως έχουν τα παιδά τα παιχνίδα τους.

Όποιος ελεεί το φτωχό δανείζει το Θεό, με βέβαιη επιστροφή του δανείου του.

Ο Χριστός δε ντρέπεται να απλώσει το χέρι του να πάρη λίγη ελεημοσύνη του πτωχού, και ντρέπεσαι συ να απλώσεις το χέρι να δώσεις λίγον αργύριον ή και άρτον; πόσης εντροπής; 

...ούτω είναι και εκείνος, όπου πλεονεκτεί πάντοτε να πλουταίνει, και αυτός πάλιν πτωχός είναι. Εις όλη του τη ζωή ζητιάνος. 

Πλoύτον, τον γεννήτορα πάσης παρανομίας, τον ευρετήν πάσης κακίας, τον συνεργόν της ψυχοφθόρου γαστριμαργίας και αντίπαλον της εγκρατείας, τον πολέμιον της σωφροσύνης, τον πάσης αρετής κρυπτόν κλέπτην. 

Όπως το σώμα έχει ανάγκη από υλική τροφή, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από καθημερινή υπόμνηση και τροφή πνευματική. 

Το πίπτειν ανθρώπινον, το εμμένειν εωσφορικόν, το μετανοείν θείον.

Πηγές τα ιστολόγια: Τάλαντον και Ψήγματα Ορθοδοξίας