Διακονίες

Τό δυναμικό ἑνός ἔργου εἶναι τά πρόσωπα καί ὄχι τά κτίρια. "Ψυχή ἡ Παναγία". Στό ἀνθρώπινο δυναμικό ὁ ἱερομόναχος Ἀθανάσιος Χατζής, κατά κόσμο Σωτήριος Χατζής, καθοδηγητής καί συμβουλάτορας.

Γύρω ἀπό τό χῶρο τῆς Παναγίας δημιουργοῦνται πολλές κυκλικές χορεῖες. Ὁ καθένας παίζει τή μουσική τῆς καρδιάς του, ἀνάλογα μέ τά χαρίσματά του, τή διάθεσή του καί βάζει τή δική του πέτρα στό "χτίσιμο", στήν "οἰκοδομή" τοῦ ἔργου. Καθένας, ἀπό τό χῶρο του, προσθέτει τή δική του παρουσία. Πρόσωπα διάφορα. Τό καθένα μέ τήν ἰδιαιτερότητά του. Πολλά τά στρατεύματα. Ὁ καθένας στρατεύεται στό τάγμα του. Ἀπό ὅλες τίς ἡλικίες καί τούς κλάδους βοηθᾶνε μέ λόγια ἤ μέ πράξεις καί ἐνθαρρύνουν, δυναμώνουν τό ἔργο.

Στό Ἵδρυμα λειτουργεῖ
Σχολεῖο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Οἰκοτροφεῖο. Εἶναι ἐξοπλισμένο τό Σχολεῖο μέ βιβλιοθήκη , Χημεῖο, αἴθουσα τελετῶν γιά τίς πολιτιστικές ἐκδηλώσεις, μέ γήπεδα καί χώρους γιά παιχνίδι, ἀναγνωστήρια, κουζίνες, τραπεζαρίες, αἴθουσες ὑποδοχῆς. 

Γίνονται προσπάθειες γιά τήν προσέγγιση  ἁγιογραφίας, ξυλογλυπτικῆς καθώς και τῆς  Βυζαντινῆς μουσικῆς.

Ἀπό τό 1990 λειτουργεῖ ραδιοφωνικός σταθμός ἐπονομαζόμενος "Σπίνος". Συνδέεται μέ τήν ἐκκλησία τοῦ Μοναστηριοῦ καί μεταδίδει τίς περισσότερες ἀκολουθίες καί τό κύρηγμα. Τό ὑπόλοιπο πρόγραμμα στηρίζεται στή θεολογία καί τή δημοτική παράδοση.

Ἀπό τό 1997 λειτουργεῖ Λαογραφικό Μουσεῖο, μέ τήν ἐπωνυμία "Σταλαγματιές" ἀπό τήν παράδοση τή λαϊκή, τήν ἱστορική, τή θρησκευτική. Τά ἀντικείμενα μέ τάξη βαλμένα σέ ὁδηγοῦν στήν ἀξία πού ἀποκτᾶ τό παλαιό μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου. "Στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις". (Β΄Θεσσαλονικεῖς 2,15).

Ἀκόμα ὑπάρχει αἴθουσα μέ φωτογραφικό ὑλικό ἀπό τά παλιά Γιάννενα.

Ξυλουργικό ἐργαστήριο, στό ὁποῖο ἔχουν κατασκευαστεῖ σχεδόν ὅλες οἱ ξύλινες κατασκευές τῶν οἰκοδιμικῶν συγκροτημάτων.

Ἄν καί ἡ ἔκταση τοῦ χώρου δέν εἶναι μεγάλη καταβάλονται προσπάθειες νά ὑπάρχει -κατά τό δυνατόν-ἰσορροπία μέ τή φύση. Λίγα δέντρα, ὀπωροφόρα, διάσπαρτα φυτεμένα, καθώς καί μικρός λαχανόκηπος ἀποδίδουν τούς καρπούς τους.

Σέ εἰδικό χῶρο μικρή μονάδα αἰγοπροβάτων, ἕνας ὀρνιθώνας εἶναι καί αὐτά "ταγμένα" στή δική τους ἀποστολή.

Ἀπό τό καλοκαίρι τοῦ 1998 ἀρχίζουν νά λειτουργοῦν κατασκηνώσεις στή Λευκάδα, σέ ἰδιόκτητες ἐγκαταστάσεις τοῦ Συλλόγου. Φιλοξενοῦν ἀγόρια καί κορίτσια σέ τέσσερις ξεχωριστές περιόδους.

Γίνονται σέ τακτά διαστήματα ἀποστολές βοήθειας σέ συνανθρώπους μας πού ἔχουν ἀνάγκη.