Κυριακή τοῦ Ἀσώτου

Ομιλία του π. Αθανασίου Χατζή, Ι. Μ. Παναγίας Ντουραχάνης.

090215

Στήν Εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς του Ἀσώτου

π. Νικόλαος Λουδοβῖκος

Νομίζω πώς ἀπό τό σημερινό Εὐαγγέλιο μποροῦμε νά καταλάβουμε, μελετώντας προσεκτικά, πώς ἡ μόνη χαρά τοῦ ἀνθρώπου, ἡ μεγάλη χαρά, ἀπό τήν ὁποία πηγάζουν ὅλες οἱ χαρές, ἡ χαρά ἡ μόνη τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ὁ Θεός. Γι᾿ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας καταλάμπεται ἀπό αὐτήν τή χαρά.
Αὐτή ἡ χαρά δέν εἶναι μία χαρά κοινή, τοῦ Πάσχα, ἔχει καί τήν Μ. Παρασκευή προηγουμένως. Δέν εἶναι μιά κοινή εὐφορία, εἶναι ἡ χαρά τῆς μετανοίας.
Πρέπει νά προσέξουμε νά μήν κατανοοῦμε τή μετάνοια ψυχολογικά καί ἀτομιστικά μόνο. Ἡ μετάνοια δέν εἶναι μιά μεταβολή στήν αὐτογνωσία καί μόνο, πού μᾶς δίδαξαν οἱ δυτικοί Θεολόγοι μέ πρῶτο τόν Αὐγουστῖνο. Δέν εἶναι μόνο μιά μεταβολή στή γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας. Εἶναι κάτι πού ἀφορᾶ τήν ἴδια τήν ὕπαρξή μου, τήν ὀντολογία. Θά λέγαμε εἶναι κάτι πού ἀφορᾶ τό γεγονός, τό εἶναι, τήν ὕπαρξη, εἶναι κοινωνία.
Καί ἐγώ ἔχω ἐκπέσει τῆς κοινωνίας καί δέν ἔχω τό εἶναι μου. Δέν ἔχω τή ζωή, παρόλο

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου. Τὸ μυστικὸ τῆς ἐπιστροφῆς. Συντάκτης ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Ν. Καντιώτης.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ, αγαπητοί μου, τον άνθρωπο ν' αφήνει το δρόμο της αμαρτίας και να επιστρέφει στο Χριστό; Αυτό βλέπουμε σήμερα στην παραβολή του ασώτου.

Όταν ό Κύριος κήρυττε, όπως σημειώνουν οι εύαγγελισταί, «ό λαός άπας έξεκρέματο αυτού άκούων» (Λουκ. 19,48), όλοι εκρέμοντο από τα χείλη του, και αυθόρμητα έλεγαν «Ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ό άνθρωπος» (Ίωάν. 7,46). Όλοι θαύμαζαν το Χριστό. Πόσοι όμως τον άκουγαν όχι μόνο με τα αυτιά του σώματος αλλά και με τα αυτιά της ψυχής; Πόσοι εδονούντο ψυχικώς; Πόσοι άλλαζαν και επέστρεφαν στην ευθεία οδό; Λίγοι έκαναν πράξει τα λόγια του Χριστού. Τι λοιπόν συνέβαινε σ' αυτούς;

Το μυστικό της επιστροφής αυτών των ολίγων βρίσκεται στο εξής. Αυτοί δεν έμεναν απλώς στο θαυμασμό βύθιζαν συγχρόνως το βλέμμα στη δική τους καρδιά και παρατηρούσαν την αθλιότητα τους. Ω, Τι συναισθήματα τους έφερνε αυτή ή συγκριτική εξέτασης! Απέναντί τους ήταν εκείνος πού δόλος δέ βρέθηκε στο στόμα του (πρβλ. Ίωάν. 1,47), εκείνος πού ήταν ανεξάντλητος ωκεανός αγάπης, εκείνος πού πονούσε στη δυστυχία των ανθρώπων. Έβλεπαν ένα μεγαλείο, μια μορφή ιδανική. Αυτοί Τι ήταν εμπρός του; ελεεινοί και τρισάθλιοι. Ό Χριστός ύψος, αυτοί βάραθρο. Ό Χριστός κορυφή, —«εκάλυψεν ουρανούς ή αρετή αυτού» ('Αμβ. 3,3)—, αυτοί άβυσσος κακίας και διαφθοράς. Αυτή λοιπόν ή τρομακτική απόσταση, πού τους χώριζε από το Χριστό, τους συγκλόνιζε, τους έφερνε σε περισυλλογή, τους δημιουργούσε τον πόθο, τον έρωτα

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 28 Φεβρουαρίου 2016: Τοῦ Ἀσώτου

Toῦ Ἀσώτου: Λουκ. ιε΄ 11-32

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ.

εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι! ἀναστὰς

Περὶ ταπεινοφροσύνης. Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος.

...

Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἀνώνυμη χάρις τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ὀνομασθῆ μόνο ἀπό ὅσους τήν ἐδοκίμασαν ἐκ πείρας. Εἶναι ἀνέκφραστος πλοῦτος, ὀνομασία τοῦ Θεοῦ, δωρεά τοῦ Θεοῦ, ἐφ' ὅσον Ἐκεῖνος λέγει: ''Μάθετε οὐκ ἀπ' Ἀγγέλου, οὐκ ἀπ' ἀνθρώπου, οὐκ ἀπό δέλτου, ἀλλ' ἀπ ἐμοῦ'', δηλαδή ἀπό τήν ἐνοίκησί μου καί τήν ἔλλαμψί μου καί τήν ἐνέργειά μου μέσα σας, ''ὅτι πρᾶός εἰμι καί ταπεινός τῆ καρδία καί τῶ λογισμῶ καί τῶ φρονήματι, καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν πολέμων καί κουφισμόν λογισμῶν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν'' (πρβλ. Ματθ. ια' 29).

....

Δέν λέγει ὁ Ψαλμωδός ''ἐνήστευσα'' οὔτε ''ἀγρύπνησα'' οὒτε ''ἐκοιμήθηκα κατά γῆς'', ἀλλά ''ἐταπεινώθην, καί ἔσωσέ με συντόμως ὁ Κύριος'' (πρβλ. Ψαλμ. ριδ' 6). Ἡ μέν μετάνοια μᾶς ἀνεγείρει, τό δέ πένθος κρούει τήν πύλη τοῦ οὐρανοῦ, ἡ δέ ὁσία ταπείνωσις τήν ἀνοίγει. Ἐγώ δέ ὁμολογῶ καί προσκυνῶ τήν τριάδα μέσα στήν μονάδα καί τήν μονάδα μέσα στήν τριάδα.

15. Ὅλα ὅσα βλέπονται τά φωτίζει ὁ ἥλιος, καί ὅλα ὅσα γίνονται μέ λογική τά ἐνισχύει ἡ ταπείνωσις. Ὅταν ἀπουσιάζη τό φῶς,

Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται...Ἁγίου ΝΙκολάου Βελιμίροβιτς

Σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών, που επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για το ραδιοφωνικό Σταθμό "Σπίνος 96 fm stereo". 

Μὴν εἴμαστε ἄσχετοι και ἀδιάφοροι γι'αὐτά ποὺ γίνονται...

...αντίσταση με την πίστη μας, την προσευχή μας...την ελληνική γλώσσα μας...

Νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα...

...γιατί στις μέρες που περνάμε όχι μόνο βάλλουν κατά της Ορθοδοξίας και κατά της Πατρίδος, αλλά δημιουργούν καταστάσεις. Θέλουν να μας χρεώσουν τόσο πολύ, να μην μπορέσει αυτός ο ελληνικός λαός να πει μια μέρα ότι δε χρωστάω. Τα πράγματα δείχνουν ότι μας μισούν. Θέλουν να μας διαλύσουν. 
Ζητάω τη βοήθειά σας...την προσευχή σας. Και όλο το ελληνικό έθνος όταν θα έχει δίπλα του την προσευχή προς τον πανάγαθο Θεό, που θυσιάστηκε για μας τους ανθρώπους δε θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα. Γι' αυτό λοιπόν γρηγορείτε. Μην αμελούμε. Μην αδιαφορούμε.
 Δε γίνονται γνωστά όσα γίνονται. Υπουργοί, βουλευτές και άλλοι από πίσω δημιουργούν καταστάσεις...
 Ο ευαγγελιστής σήμερα λέει : Γρηγορείτε..Μην αφήνουμε  την πίστη από μέσα μας... την προσευχή μας...την αγάπη μας ...για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις καταστάσεις που εκείνοι ετοιμάζουνε. 
Θαρσείτε.. Όταν θα έχουμε την πίστη ζωντανή πραγματικά τότε θα πούμε γνώτε έθνη και λαοί:
Αυτή είναι η πίστη μας, αυτή είναι η γλώσσα μας, αυτή είναι η πατρίδα μας...

(Δουραχάνη, 10-11-2011).

Κυριακή Τελώνου καὶ Φαρισαίου.

Ομιλία π. Αθανασίου Χατζή, Ι.Μ. Παναγίας Ντουραχάνης.

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 21 Φεβρουαρίου 2016.

Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

(Λουκ. ιη´ 10-14)

Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. Ο Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανόν ἐπᾶραι, ἀλλ’ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται... Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Πρόκειται για σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών που επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης για το ραδιοφωνικό σταθμό "Σπίνος 96 fm stereo".

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 14 Φεβρουαρίου 2016,

ΙΖ΄ Ματθαίου, Κυριακή της Χαναναίας

Ματθ. ιε΄ 21-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου ᾿Ισραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. τότε ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους...

Αὐτὸ ποὺ ἀξίζει στὸν ἄνθρωπο...

 

110212

Ἀπὸ Θεοῦ ἄρξασθαι...

Σκοπὸς τῆς ζωῆς ἡ Ἀγάπη, ἡ ἀγάπη τοῦ  Σταυροῦ. "Ὁ ἐμός ἔρως ἐσταύρωται"(Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος). Νὰ ἀποβάλλει τὸ ἐγώ. "Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν εμοὶ Χριστός" (Γαλάτας 2,20).

"Τὴ ζωὴ μας δὲν πρέπει νὰ τὴ συγκρίνουμε μὲ ἀνθρώπους ἀλλὰ μὲ ἁγίους ποὺ ἔχουν εὐαρεστήσει τὸ Θεὸ. Λέμε, λέμε ὅτι ζοῦμε. Ἔχουμε μετρήσει πόσα μᾶς ἔδωσε, νὰ τὰ διπλασιάσουμε; Λιγότερα δάνεια, λιγότερα θὰ ζητήσει ὁ Θεός.Περισσότερα δάνεια, περισσότερα. "Ὁ γνοῦς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς". (Κατά Λουκᾶν 12,47). Ἄν τὰ ἀξιοποιήσουμε, ακόμα περισσότερα θὰ δώσει."

Ἔχουν περάσει τριάντα ὀχτὼ χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ ὁ γέροντας Ἀθανάσιος ἦρθε στὸ μοναστήρι. Τὸ χέρι τῆς μάνας Παναγιᾶς δυναμώνει τὶς καρδιὲς ὅλων, γιὰ νὰ καρποφορήσει τὸ ἔργο, ὡς "Ζῶσα κιβωτὸς τοῦ Ζῶντος Θεοῦ". (Ἰωάννης Δαμασκηνός).

Μόνιμοι πόροι δὲν ὑπάρχουν ἀπό πουθενά. Ὅταν θαυμάζουμε ἤ ἀγωνιοῦμε γιὰ τὸ τὶ μέλει γενέσθαι, ἐκεῖνος ἀπαντάει μὲ πίστη καὶ σιγουριά:

"Ἔχει ἡ Παναγιὰ τὴν οἰκονομία. Ἐκείνη ἀναπληρώνει τὶς ἀνάγκες. Ἄν τὴν ἀκολουθήσουμε μὲ πίστη, θὰ εἶναι πάντα δίπλα μας. Θά 'ναι ἡ χαρά μας, ἡ γλυκιὰ ἀπαντοχή μας. Πολλὲς φορές, ὅταν εἶναι κάτι ἀναγκαῖο τὸ χέρι κάποιου δωρητῆ θὰ συμπληρώσει τὸ ποσό.

Τὰ προβλήματα ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὰ ὑλικὰ πράγματα λύνονται μὲ τὴ χάρη καὶ τὴν εὐλογία Του.

Ἡ φροντίδα Του μᾶς ἐλέγχει. Ἀξιοποιοῦμε τὰ ἀφθονα ἀποθέματα πού μᾶς δίνει, ὅπως Ἐκεῖνος θέλει;"

"Ἀπὸ Θεοῦ ἄρξασθαι"....

Να ζει το Μεσολόγγι. Θεατρική παράσταση από τους μαθητές των Εκπαιδευτηρίων Δουραχάνης.

Δουραχάνη, Μάρτιος του 2007.

Κατάθεση ψυχής και καρδιάς από παιδιά που ήξεραν τί έπαιζαν. 
Τόλμησαν να αγγίξουν μνήμες που πονάνε, αρνούμενα να τις παραδώσουν στη λήθη...     Ευχόμαστε η ευχή της Παναγίας να μη λείψει από το δρόμο της ζωής σας.
Ζητάμε συγνώμη -κυρίως από τα παιδιά που έπαιξαν στο έργο-για τις αλλοιώσεις στην εικόνα και τον ήχο και οι οποίες  οφείλονται στις φθορές της αρχικής κασέτας.

Οἱ καμπάνες τοῦ Μεσολογγιοῦ, Δουραχάνη 25 Μαρτίου 2011

Ιστορία: Η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγιού
 Οι μαθητές του Γυμνασίου Δουραχάνης (Ιωάννινα), στα πλαίσια της σχολικής εορτής για τον εορτασμό της εθνικής επετείου της εθνεγερσίας του 1821, παρουσιάζουν σε θεατρική παράσταση την ιστορία του Ηπειρώτη Γιάννη Γούναρη και το δίλημμα του κατά τον χειμώνα του 1822.

Όση ευλάβεια κι αν δείξουμε, όσο σεμνά κι αν ενδυθούμε, αν δεν έχουμε την εσωτερική πίστη, αν δεν έχουμε την αγάπη κατά Θεόν, όλα όσα δείχνουμε είναι ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης...

Προσοχή, προσευχή, δύναμη...

Ι. Μ. Παναγίας Ντουραχάνης, ομιλία π. Αθανασίου Χατζή.

Ἡ δύναμη τῆς Μυστικῆς Προσευχῆς

Διότι αυτό είναι κυρίως προσευχή, όταν ανεβαίνουν οι κραυγές προς το Θεό από το εσωτερικό της ψυχής. Και αυτό είναι γνώρισμα της βασανισμένης ψυχής, το να εκδηλώνει την προσευχή της με την προθυμία του νου και όχι με τον τόνο της φωνής.

Έτσι προσευχόταν και ο Μωυσής. Γι’ αυτό και, ενώ δεν έλεγε τίποτε με τα χείλη του, ο Θεός του είπε:

Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται... Ἁγίου Νικολάου Βελιμέροβιτς

Σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών, που επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, για το ραδιοφωνικό σταθμό "Σπίνος 96 fm stereo".