ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ...

Άρη Ζεπάτου

"...Ἀμέσως τὴν ἄλλη στιγμὴ ὁ ἄνθρωπος τρομαγμένος ἀπὸ τὸ μὴ νόημα τῶν πραγμάτων ἀπὸ τὸ κενὸ τοῦ τίποτα, θὰ ἐπινοήσει ἕναν ἀκόμα περισπασμό, μιὰ ἀκόμα δονκιχωτικὴ ἐκστρατεία γιὰ νὰ καλύψει τὸ ἄπατο κενὸ ποὺ χάσκει μέσα του. Ἔτσι ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ ἱστορία κινεῖται ἀπὸ τὴν ἀπελπισμένη κίνηση τοῦ ἀνθρώπου νὰ συγκαλύψει τὸ μὴ νόημα τῆς ὕπαρξής του, νὰ κρύψει τὴν καθολική του ἀποτυχία, νὰ νοιώσει τὴν πλήρωση τῆς ἀπόλυτης εὐτυχίας μέσα του. Αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος ἔχει μάθει νὰ τὰ ἀγνοεῖ ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὰ χλευάζει.  Ὅμως αὐτὴ ἡ ἄστοχη ἐνέργεια δὲν σημαίνει ὅτι αὐτὰ τὰ αἰτήματα δὲν εἶναι ἐγγεγραμμένα μέσα στὸν ἄνθρωπο μὲ τρόπο ἀνεξίτηλο.

 Παρατηρῆστε τὸν ὁποιοδήποτε ἄνθρωπο  θρησκευόμενο ἀδιάφορο ἢ ἄθεο.

Θὰ δεῖτε χωρὶς δυσκολία νὰ προβάλλει τὸ Ἀπόλυτο πάνω σὲ μιὰ ἰδέα σ’ ἕναν ἡγέτη σὲ μιὰ κοινωνικὴ οὐτοπία ἢ σ’ ἕναν ἔρωτα.

Αὐτὸς εἶναι ἕνας ἀπόλυτος νόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς ἡ ἀναζήτηση τοῦ Ἁπόλυτου μ’ ὅλα τὰ μέσα καὶ μ’ ὅλους τοὺς τρόπους.

Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ βρίσκεται σ’ ἔρεβος σκότους κι ἄγνοιας ὅμως ὅ,τι κι ἂν κάνει, τὸν ΘΕΟ ἀναζητᾶ καὶ πρὸς ΑΥΤΟΝ πορεύεται μέσα ἀπὸ ἀναρίθμητους δρόμους πλάνης..."

Περί νηστείας Γρηγορίου του Παλαμά

ταν λοιπόν νηστεύης και τρέφεσαι μ’ εγκράτεια, να μη αποθηκεύης γι’ αύριο τα περισσεύματα, αλλά όπως ο Κύριος πτωχεύοντας μας επλούτισε, έτσι και συ πεινώντας εκουσίως, χόρτασε τον ακουσίως πεινασμένο˙ τότε η νηστεία σου θα είναι σαν περιστερά που φέρει κάρφος ελαίας κι ευαγγελίζεται στην ψυχή σου την σωτηρία από τον κατακλυσμό.

Κυριακὴ Β΄ Νηστειῶν, Γρηγορίου Παλαμᾶ.

Ὁμιλία πατρός Ἀθανασίου Χατζῆ Ἱ. Μ. Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Ντουραχάνης.

Τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς 27 Μαρτίου 2016. Β΄ Νηστειῶν, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Μάρκ. β΄ 1-12

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Καπερναοὺμ καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων· καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ’ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας — λέγει τῷ παραλυτικῷ· σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.

Τὸ μοναστήρι τῆς Ντουραχάνης, μέρος η΄

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, επειδή οι γονείς της είχαν κοιμηθεί, οι ιερείς του ναού της φρόντισαν να την αποκαταστήσουν. Προέκριναν ως καταλληλότερο τον δίκαιο Ιωσήφ. Η Γραφή τον ονομάζει Δίκαιο, που σημαίνει πως είχε όλες τις αρετές. Ακόμη ο Ιωσήφ ήταν χήρος και πατέρας επτά παιδιών από άλλη γυναίκα. Αυτά είναι τα «θετά» αδέλφια του Ιησού και όχι παιδιά της Θεοτόκου, η οποία είναι Αειπάρθενος, παρέμεινε δηλαδή Παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου. Έτσι ο αρραβώνας ήταν απαραίτητος, για να καλυφθεί η υπερφυσική γέννηση του Ιησού με την παρουσία του Ιωσήφ.
Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη Μαρία

O Ευαγγελισμὸς της Θεοτόκου - Τίποτε αδύνατο για το Θεὸ, του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Διπλῆ ἑορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική. Καὶ καλούμεθα, ὅσοι ἔχουμε μέσα μας αἰσθήματα εὐγενικὰ καὶ μεγάλα, νὰ θυμηθοῦμεδύο ἱστορικὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα στοὺς ὑλιστὰς καὶ ἀθέους, ποὺ τὰ μετροῦν ὅλα μὲ τὸν πῆχυ τῆς λογικῆς, φαίνονται σὰν παραμύθια. Ἐν τούτοις δὲν εἶνε φανταστικά.Εἶνε πραγματικὰ καὶ ἱστορικὰ γεγονότα.

Εὔκολα κανεὶς ἀκούει πράγματα κοσμικά·εὔκολα ἀκούει περὶ γάμων καὶ διαζυγίων, εὔκολα ἀκούει περὶ πολιτικῆς. Εὔκολα ἀκούειἀκόμα γιὰ τρόπαια πατριωτικά, γιὰ νίκες καὶ θριάμβους τῆς πατρίδος, ποὺ εἶνε μιὰ ἐπέκτασι τοῦ ἐγώ μας. Ἀλλὰ πόσο δύσκολο εἶνε τ᾿αὐτιά μας ν᾿ ἀκούσουν πράγματα ὑπερφυσικὰ καὶ ἀόρατα, ποὺ δὲν συλλαμβάνονται μὲτὶς πέντε αἰσθήσεις, ποὺ θέλουν κάποια προπαίδεια, κάποια προδιάθεσι, κάποια ἀπόφασι ἡρωική, τὴν ὁποία δὲν θέλουμε νὰ πάρουμε!

Ἂς δοῦμε τὸ πρῶτο καὶ κορυφαῖο γεγονός, τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου.Σήμερα ἦρθε μήνυμα. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κολλημένα τ᾿ αὐτιά τους στὰ ῥαδιόφωνα γιὰν᾿ ἀκούσουν μήνυμα τοῦ ἄλφα ἢ βῆτα προέδρου, τοῦ μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ τῆς ἡμέρας.Ἀλλὰ παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐγκόσμια μηνύματα σήμερα ἀκούγεται μήνυμα, ὄχι ἀπὸ ἕναν ἐπίγειο ῥαδιοσταθμό· ἀκούγεται μήνυμα ἀπὸ ὑψηλά,

Τὸ μεγάλο χρέος

Θεατρική παράσταση από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δουραχάνης.

Δουραχάνη, 24 Μαρτίου 2016

Λόγοι περί ἀδικίας

Ὁ π. Ἐπιφάνιος καθοδηγώντας τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ ἔλεγε γιὰ τὴν ἀδικία: «Δὲν ὑπάρχει μόνο σήμερα ἡ ἀδικία στὴν κοινωνία. Ἀφ᾽ ὅτου ὑπάρχει κόσμος, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ Κάϊν σκότωσε τὸν Ἄβελ, μέχρι σήμερα, ἡ κοινωνία εἶναι γεμάτη ἀδικία.
Ἀλλ᾽ ὅσοι ζοῦμε κατὰ Χριστόν, προσπαθοῦμε νὰ τὰ ξεπερνᾶμε αὐτά, ἔχοντας τὸ βλέμμα στραμμένο στὴν Ἄνω Πόλι, “ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός”. “Ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει”. Καὶ νὰ μᾶς ἀδικήσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ μᾶς στραπατσάρουν, ἔχουμε τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς»1.

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος σχετικὰ μὲ τὴν εἰκόνα τῆς ἀδικίας ἔγραφε ὅτι: «Ἡ ἀδικία εἶναι ἕξη ποὺ εἶναι ὑπεροπτικὴ ἀκόμη καὶ ἀπέναντι στὸ νόμο. Ἡ ἀδικία εἶναι περιφρόνηση τοῦ νόμου, τοῦ δικαίου καταπάτηση, ἐναντιότητα πρὸς τὸ θεῖο θέλημα.

Ἀδικία εἶναι ἐνέργεια πρὸς ἐπικράτηση τοῦ κακοῦ, τοῦ πολέμου, τῆς ταραχῆς, τῆς κακοδαιμονίας, τῆς βασιλείας τοῦ πονηροῦ. Ἡ ἀδικία εἶναι μόλυνση, ποὺ καθιστᾶ ἀκάθαρτο μπροστὰ στὸν Θεὸ αὐτὸν ποὺ τὴν κατεργάζεται.
Ἡ ἀδικία εἶναι βδελυκτὴ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ προσβάλλει τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ θεῖα ἰδιώματα, τὴν θεία δικαιοσύνη. Ἡ ἀδικία εἶναι μήτηρ πάσης κακίας, διότι μέσα στὴν ἀδικία περιέχονται ὅλες οἱ κακίες μαζί.
Ἡ ἀδικία μαρτυρεῖ ψυχὴ ποὺ δὲν ἔχει καμμία καλὴ προσαρμογὴ τοῦ θυμοειδοῦς πρὸς τὸ λογικό, καὶ οὔτε ἄρχει πάνω στὰ πάθη καὶ στὶς ἐπιθυμίες αὐτῆς. Ἡ ἀδικία κρίνει

Μὲ τὴ Χάρη Της...

Ὁ σεισμὸς, τὸ τράνταγμα τῆς προσφορᾶς εἶναι ἡ Σκέπη τῆς Θεοτόκου.
"Τοῦτο γὰρ τὸ ὄνομα τῆς Θεοτόκου ἅπαν τὸ μυστήριον τῆς οἰκονομίας συνίστησιν" (Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός). Ξεπερνᾶ κατὰ τὸν Ἀποστολο Παῦλο, κάθε ἀνθρώπινο νοῦ. Δοχεῖο τῆς Χάριτος. Ἡ Παρουσία Της, μεγαλεῖο καὶ τὸ νὰ βρισκόμαστε στὴν Παρουσία Της, θαῦμα.
 Λέει ὁ γέροντας γιὰ τὴ Μάνα Παναγία:
"Ἡ Χάρη Της μεσιτεύει, νὰ μᾶς δοθεῖ ἀνάλογα τὴ διάθεση, τὴν προσπάθεια, τὸ πόσο ἀντέχουμε.Ἀνάλογα τὴ δίψα, γιὰ νὰ ψηθεῖ ἡ πίστη.
"Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν" (Κατὰ Ματθαῖον 7,7).
Μὲ τὴ βοήθειά Της νὰ στηριχθοῦμε στἠν πίστη,
Ὅταν πιστεύεις, τὰ πάντα μπορεῖς νὰ κάνεις.
 Ἀντλεῖς δύναμη. Ἡ πίστη ἐλευθερώνει. Πιστεύω καὶ ζῶ.
Ἡ πίστη γεννᾶ θαῦμα.
Ἡ ἴδια ἡ ζωὴ εἶναι

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔμπρακτη εἰκόνα ζωῆς, ἐσωτερικὲς ἀλυσίδες καὶ ἐλευθερία

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 20 Μαρτίου 2016, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 44 - 52

Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. Ην δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Ἔρχου καὶ ἴδε. Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. Λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· Πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. Απεκρίθη Ναθαναήλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. Απεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψῃ. Καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

Ευχή...

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη,

                                                                      εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε (ἐκ γ´)· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο, καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·

Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.

Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις· χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.

Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς· χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον, καὶ Ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα· χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.

Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τὸν Ἥλιον· χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.

Χαῖρε, δι᾿ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις· χαῖρε, δι᾿ ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Κυριακή Τυρινῆς. Τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν ἀνοίγεται.Μὴν καμαρώνουμε ὅταν νηστεύουμε. Ἡ νηστεία πιάνεται ὅταν ἀγαπῶ, συγχωρῶ, ὑπομένω...

Ομιλία π. Αθανασίου Χατζή, Ι. Μ. Παναγίας Ντουραχάνης.

Ἡ ἀληθινή συγχώρεση. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής;
Τα εξής παραγγέλνει ο Θεός στους ανθρώπους: «κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» (Ζαχ. ζ΄10) και «κανείς ας μην συλλογίζεται την κακία του άλλου» (Ζαχ. η΄ 17).
Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.
Έχεις αδικηθεί πολύ και στερήθηκες πολλά εξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες και ζημιώθηκες σε πολύ σοβαρά θέματά σου και γι’ αυτό θέλεις να δεις να τιμωρείται ο αδελφός σου; Και εδώ πάλι είναι χρήσιμο να τον συγχωρήσεις.
Γιατί, εάν θελήσεις, εσύ ο ίδιος να εκδικηθείς και να επιτεθείς εναντίον του είτε με τα λόγια σου, είτε με κάποια ενέργειά σου, ή με την κατάρα σου, ο Θεός όχι μόνο δεν θα επέμβει κατ’ αυτού –εφόσον εσύ ανέλαβες την τιμωρία του- αλλά επιπλέον θα σε τιμωρήσει ως θεόμαχο.
Άφησε τα πράγματα στο Θεό. Αυτός θα τα τακτοποιήσει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι εσύ θέλεις. Σε σένα έδωσε μόνο την εντολή να προσεύχεσαι για τον άνθρωπο που σε λύπησε…
Εμάλωσες με κάποιον και κρατάς μέσα σου κακία;

Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πρόκειται για σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών που επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, για το  ραδιοφωνικό σταθμό "Σπίνος 96 fm stereo". 

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 13 Μαρτίου 2016

Tῆς Τυροφάγου: Ματθ. ς΄ 14-21

Εἶπεν ὁ Κύριος· ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Οἱ Ἅγιοι Σαράντα μάρτυρες.

Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου

Για τους 40 Mαρτύρες, που εορτάζουν, θα μιλήσουμε σήμερα. Θα προσπαθήσω να προσφέρω λίγα άνθη στη μνήμη τους.

* * *

Ποιοί ήταν αυτοί οι άγιοι; Ήταν στρατιωτικοί. Ήταν στο άνθος της ηλικίας τους. Ήταν επίλεκτο σώμα του ρωμαϊκού στρατεύματος. Eίχαν ανάστημα, είχαν εμφάνιση, ήταν εμπειροπόλεμοι. Eίχανε και ανδρεία Eίχαν ακόμη πειθαρχία, απόλυτη υπακοή στους ανωτέρους. Ήταν υποδείγματα στρατιωτικά.
Mία φορά όμως οι 40 Mάρτυρες επαναστάτησαν. Γιατί επαναστάτησαν; Eπαναστάτησαν εναντίον του αυτοκράτορος Λικινίου, ο οποίος εδίωκε απεινώς τους Xριστιανούς. H διαταγή έλεγε· Όποιος πιαστεί να μιλάει για το Xριστό, θα συλλαμβάνεται και θα υφίσταται τιμωρίες μεγάλες, μέχρι καί θάνατο.
Oι 40 Mάρτυρες δεν φοβήθηκαν, δεν κλείσανε το στόμα· όταν αγαπάς το Xριστό, δεν μπορείς να κλείσεις το στόμα σου. Tους συνέλαβαν αμέσως και τους οδήγησαν μπροστά στο διοικητή της πόλεως, στον Aγρικόλαο. Kι αυτός τους λέει·
―Δεν ακούσατε τη διαταγή που απαγορεύει να μιλάνε για το Xριστό;
―Aκούσαμε τη διαταγή του αυτοκράτορος. Aλλά κάποια άλλη διαταγή, ανώτερη, διαταγή του Xριστού, μας λέει, να ομολογούμε το όνομά του το άγιο παντού.
O Aγρικόλαος διατάζει να τους ρίξουν στη φυλακή, στρατιωτική φυλακή, μέχρι το πρωΐ.
Tο πρωϊ τους βγάζουν. Tους ρωτούν, αν άλλαξαν γνώμη. H απάντησι ήταν αρνητική.
―Kρίμα σ’ εσάς, τους λέει ο διοικητής.

Εὐαγγέλιο Κυρακῆς 6 Μαρτίου 2016

Τῆς Ἀπόκρεω: Ματθ. κε΄ 31-46

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 

τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Τὸ παραδοσιακὸ γαϊτανάκι ἀπὸ μαθητὲς τῶν ἐκπαιδευτηρίων Δουραχάνης.

   Ακούγοντας και μόνο την λέξη μας έρχεται στο μυαλό η παιδική μας ηλικία και τα παραδοσιακά αποκριάτικα παιχνίδια που παίζαμε.
Το γαϊτανάκι είναι ένα από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αυτούσια στις μέρες μας.
Το γαϊτανάκι ήρθε στην Ελλάδα από τον Πόντο και την Μικρά Ασία. Οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον διωγμό που βίωσαν, έφεραν μαζί τους και τα έθιμά τους, κληρονομιά των προγόνων τους.
Η λέξη γαϊτανάκι είναι υποκοριστικό της μεσαιωνικής λέξης γαϊτάνιν που σημαίνει το μεταξωτο κορδόνι και προέρχεται από την ελληνιστική λέξη γαϊτάνη. Σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξης, προέρχεται από την κέλτικη πόλη Γαέτα, όπου παρήγαγαν κορδέλες. Το γαϊτανάκι χρειάζεται δεκατρείς χορευτές. Ό ένας κρατάει τον μεσαίο στύλο και οι άλλη κρατούν δώδεκα κορδέλες, κάθε μια σε διαφορετικό χρωματισμό. Οι χορευτές σχηματίζουν έξι ζευγάρια και χορεύουν αντικριστά, περνώντας μία φορά από κάτω από τον συν-χορευτή τους και μια από πάνω. Τραγουδώντας ένα παραδοσιακό τραγούδι, οι κορδέλες μπλέκονται και σχηματίζουν ένα ωραίο σχέδιο. Αφού έρθουν όλοι πολύ κοντά, τότε αρχίζουν και χορεύουν από την αντίθετη φορά, το γαϊτανάκι ξεμπλέκεται και ο χορός τελειώνει.
Τι συμβολίζει όμως το γαϊτανάκι; Σε πολλές κοινωνίες, κυρίως αγροτικές, συμβολίζει την ομόνοια και την συναδέλφωση. Ο κυκλικός χορός κατά περίπτωση, υποδηλώνει τον κύκλο της ζωής, από την ζωή στον θάνατο, από την λύπη στην χαρά και από τον χειμώνα στην άνοιξη.
Αυτά τα παραδοσιακά έθιμα σαν το γαϊτανάκι πρέπει να διατηρηθούν ζωντανά διότι είναι πολιτιστική μας κληρονομιά. Διδάξτε στα παιδιά σας το πραγματικό νόημα αυτών των εθίμων.
Καλή Σαρακοστή

Πηγή κειμένου : Παιδόραμα

Γιὰ τὸ Ψυχοσάββατο.

Ἡ Μετάνοια. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«...πεπλήρωται ο καιρός και ήγγικεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω» (Μάρ. 1, 15).

Μετάφραση: Συμπληρώθηκε ο καθορισμένος καιρός κι έφτασε η βασιλεία του Θεού. Μετανοείτε και πιστεύετε στο χαρμόσυνο αυτό μήνυμα.
Εκφωνήθηκε στον καθεδρικό ναό του Βελιγραδίου, σε περίοδο νηστείας.

Αδελφοί μου, σήμερα, σ' αυτή την πόλη πέθαναν δέκα πέντε άνθρωποι. Το ίδιο συνέβη χθες και προχθές. Καθημερινά πεθαίνουν περίπου δέκα πέντε άνθρωποι. Αυτός είναι περίπου ο μέσος όρος νεκρών στο Βελιγράδι. Αν για αυτούς τους νεκρούς κύλησαν έστω δέκα πέντε δάκρυα, σκεφτείτε πως για αυτούς που πέθαναν κατά τη διάρκεια μισού αιώνα, θα έχει σχηματιστεί μία λίμνη δακρύων! Αυτά τα πικρά δάκρυα είναι το αλάτι της ζωής, διαφυλάσσουν, συντηρούν τη ζωή.

Αυτά τα πικρά δάκρυα εξισορροπούν τη ζυγαριά, που φέρει στο ένα ζύγι τα δάκρυα και στο άλλο ζύγι τα πολλά γέλια, την απόλαυση και την αμαρτία αυτής της πόλης. Τόσο πολύτιμα και τρυφερά είναι τα ανθρώπινα δάκρυα για τους νεκρούς! Κυλούν κάθε μέρα και κάθε νύχτα αδιάκοπα. Χύνονται από τα μάτια των μανάδων, των πατεράδων, των γυναικών,

Ημερολόγιο

Σελίδα από το ημερολόγιο των Εκπαιδευτηρίων Δουραχάνης για το έτος 2016.

Φώτης Κόντογλου - Ἀπὸ τὸ βιβλίο του «Πονεμένη Ρωμιοσύνη»

Ὤ! Τι ὕψος καὶ πόση πνευματικὴ εὐπρέπεια εἶχε ἡ φυλή μας, τὸν καιρὸ ποὺ θαρροῦμε ἐμεῖς πὼς ἤτανε ἀγράμματη καὶ βάρβαρη. Ἐμεῖς, οἱ σημερινοί, εἴμαστε βάρβαροι, ποὺ δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ νοιώσουμε ὅσο πρέπει την εὐγένεια καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς θυσίας γιὰ τ᾿ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ τὴν προσφέρανε μὲ τὰ κορμιά τους ἐκείνοι οἱ λεονταρόψυχοι, ποὺ γι᾿ αὐτούς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης πὼς δὲν γεννηθήκανε ἀπὸ αἵματα, μήτε ἀπὸ θέλημα της σάρκας, μήτε ἀπὸ θέλημα ἀντρός, ἀλλὰ πὼς γεννηθήκανε ἀπὸ τὸν Θεό. Ἡ γενεὰ ἡ δική μας, «ἡ μοιχαλὶς καὶ ἁμαρτωλός», ἂς κάνει τὸν ἔξυπνον ἐκεῖ ποὺ δὲν χωρᾷ καμιὰ ἐξυπνάδα, ἂς περιπαίζει ἐκείνους ποὺ δώσανε τὸ αἷμα τους γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς αἰώνιας ζωῆς. Θὰ ἔρθει μέρα ποὺ θὰ δώσει ἀπολογία καὶ σὲ τοῦτο τον κόσμο καὶ στὸν ἄλλον, καὶ τότε θὰ καταλάβει σὲ τί σκοτάδι βρισκότανε...

Πηγή