Άρη Ζεπάτου
"...Ἀμέσως τὴν ἄλλη στιγμὴ ὁ ἄνθρωπος τρομαγμένος ἀπὸ τὸ μὴ νόημα τῶν πραγμάτων ἀπὸ τὸ κενὸ τοῦ τίποτα, θὰ ἐπινοήσει ἕναν ἀκόμα περισπασμό, μιὰ ἀκόμα δονκιχωτικὴ ἐκστρατεία γιὰ νὰ καλύψει τὸ ἄπατο κενὸ ποὺ χάσκει μέσα του. Ἔτσι ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ ἱστορία κινεῖται ἀπὸ τὴν ἀπελπισμένη κίνηση τοῦ ἀνθρώπου νὰ συγκαλύψει τὸ μὴ νόημα τῆς ὕπαρξής του, νὰ κρύψει τὴν καθολική του ἀποτυχία, νὰ νοιώσει τὴν πλήρωση τῆς ἀπόλυτης εὐτυχίας μέσα του. Αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος ἔχει μάθει νὰ τὰ ἀγνοεῖ ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὰ χλευάζει. Ὅμως αὐτὴ ἡ ἄστοχη ἐνέργεια δὲν σημαίνει ὅτι αὐτὰ τὰ αἰτήματα δὲν εἶναι ἐγγεγραμμένα μέσα στὸν ἄνθρωπο μὲ τρόπο ἀνεξίτηλο.
Παρατηρῆστε τὸν ὁποιοδήποτε ἄνθρωπο θρησκευόμενο ἀδιάφορο ἢ ἄθεο.
Θὰ δεῖτε χωρὶς δυσκολία νὰ προβάλλει τὸ Ἀπόλυτο πάνω σὲ μιὰ ἰδέα σ’ ἕναν ἡγέτη σὲ μιὰ κοινωνικὴ οὐτοπία ἢ σ’ ἕναν ἔρωτα.
Αὐτὸς εἶναι ἕνας ἀπόλυτος νόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς ἡ ἀναζήτηση τοῦ Ἁπόλυτου μ’ ὅλα τὰ μέσα καὶ μ’ ὅλους τοὺς τρόπους.
Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ βρίσκεται σ’ ἔρεβος σκότους κι ἄγνοιας ὅμως ὅ,τι κι ἂν κάνει, τὸν ΘΕΟ ἀναζητᾶ καὶ πρὸς ΑΥΤΟΝ πορεύεται μέσα ἀπὸ ἀναρίθμητους δρόμους πλάνης..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου