ΠΕΡΙ ΛΟΓΙΣΜΩΝ

Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

Από το βιβλίο Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

ζωή μας εξαρτάται από το είδος των λογισμών που καλλιεργούμε. Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί και ήρεμοι, αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, τότε έτσι είναι και η ζωή μας. Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας, τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών, και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.

 Καθετί, καλό ή κακό, προέρχεται από τους λογι­σμούς μας. Οι λογισμοί μας γίνονται πραγματικότη­τα. Ακόμη και σήμερα μπορούμε να δούμε ότι όλη η κτίση, καθετί υπαρκτό πάνω στη γη και στο σόμπαν, δεν είναι τίποτα άλλο από θείος λογισμός που έγινε ύλη εν χρόνω και τόπω. Εμείς οι άνθρωποι πλαστή­καμε κατ’ εικόνα Θεού. Στην ανθρωπότητα δόθηκε ένα σπουδαίο δώρο, αλλά πολύ δύσκολα το καταλα­βαίνουμε αυτό. Η ενέργεια και η ζωή του Θεού είναι εντός μας, αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Ούτε κατα­λαβαίνουμε ότι επηρεάζουμε τα μέγιστα τους άλλους με τους λογισμούς μας. Μπορεί να είμαστε πολύ καλοί ή πολύ κακοί, ανάλογα με το είδος των λογι­σμών και των επιθυμιών που καλλιεργούμε.

Αν οι λογισμοί μας είναι αγαθοί, ειρηνικοί και ήσυ­χοι, στραμμένοι ολότελα προς το αγαθό, τότε επηρεά­ζουμε τον εαυτό μας και ακτινοβολούμε ειρήνη τριγύ­ρω μας — στην οικογένεια μας, σ’ ολόκληρη τη χώρα μας, παντού. Αυτό αληθεύει όχι μόνο

εδώ στη γη, αλλά και σ’ ολόκληρο το σόμπαν. Όταν κοπιάζουμε στον αγρό του Κυρίου, δημιουργούμε αρμονία. Η θεία αρμονία, η ειρήνη και η ησυχία απλώνονται παντού. Όταν όμως καλλιεργούμε αρνητικούς λογισμούς, το κακό είναι μεγάλο. Όταν υπάρχει κακό μέσα μας, το ακτινοβολούμε στην οικογένεια μας και όπου αλλού πηγαίνουμε. Βλέπετε λοιπόν ότι μπορούμε να είμαστε πολύ καλοί ή πολύ κακοί. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, είναι σίγουρα καλύτερο να επιλέγουμε το καλό! Οι καταστροφικοί λογισμοί καταστρέφουν την εσώτερη ηρεμία και πλέον δεν έχουμε μέσα μας ειρήνη.

Το σημείο εκκίνησης μας είναι πάντοτε εσφαλμέ­νο. Αντί να ξεκινούμε με τον εαυτό μας, εμείς θέλου­με πάντοτε να αλλάξουμε πρώτα τους άλλους και τελευταίους εμάς. Αν ο καθένας ξεκινούσε πρώτα με τον εαυτό του, θα είχαμε παντού τριγύρω ειρήνη! 0 άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον άνθρωπο εκείνο που δεν βλά­πτει τον εαυτό του — ούτε κι ο ίδιος ο διάβολος. Βλέ­πετε; Εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες, οι μοναδικοί αρχιτέκτονες, του μέλλοντος μας.

Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφη­καν οι πρώτοι άνθρωποι —με έναν κατακλυσμό— εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Αυτό αληθεύει ακόμα και σήμερα — οι λογισμοί μας είναι κακοί και γι’ αυτό δεν αποκομίζουμε καλή καρ­ποφορία. Πρέπει να αλλάξουμε. Καθένας μας πρέπει να αλλάξει, αλλά είναι κρίμα που δεν έχουμε παρα

δείγματα να μας καθοδηγήσουν, ούτε στις οικογένει­ες μας ούτε στην κοινωνία μας.

  0 λαός της Παλαιάς Διαθήκης ήταν ανίκανος να αποδεχτεί την άνευ ορίων αγάπη του Θεού. Ως εκ τούτου, ήταν ανίκανος και να δεχτεί τις εντολές Του, και συνέχιζε να ακολουθεί τον αρχαίο κανόνα του «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» και «όδόντα αντί όδόν- τος» (Εξ. 21,24). Ακόμη και σήμερα, εμείς οι χριστια­νοί μένουμε προσκολλημένοι σ’ αυτό τον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης και γι’ αυτό μας περιβάλλει το κακό. Μας περιβάλλουν επίσης πολλά δυσάρεστα πράγματα, που καταστρέφουν την εσώτερη ειρήνη μας. Είμαστε ανίκανοι να συγχωρήσουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον αδερφό, πόσο μάλλον τους άλλους.

Βλέπετε συνεπώς πώς έχουν τα πράγματα. Όταν καλλιεργούμε 
 κακές σκέψεις, γινόμαστε κακοί. Ίσως εμείς να νομίζουμε ότι είμαστε καλοί, αλλά το κακό είναι εντός μας. Δεν έχουμε τη δύναμη να του αντι- σταθούμε. Και γνωρίζουμε ως χριστιανοί ότι δεν πρέ­πει καν να σκεφτόμαστε το κακό, πόσο μάλλον να το διαπράττουμε.

Εμείς ωστόσο, έχουμε θεία δύναμη, θεία ζωή και θεία ενέργεια. Την ημέρα της τελικής κρίσεως θα ερω- τηθούμε για το τι είδους χρήση κάναμε αυτής της θεί­ας δύναμης, της ζωής και της ενέργειας, που μας δόθηκαν: συμβάλαμε στην αρμονία του σύμπαντος ή σπείραμε δυσαρμονία;