Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Φεβρουαρίου 2019 (Τελώνου καί Φαρισαίου, Λουκ. ιη΄ 10-14)

Eἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύ­την· ἄνθρωποι δύο ἀνέ­βησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύ­ξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος στα­θεὶς πρὸς ἑ­αυτὸν ταῦ­τα προσ­ηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀν­θρώπων, ἅρπαγες, ἄδι­­κοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάν­τα ὅσα κτῶμαι. καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐ­ρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέ­γων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. λέ­γω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δε­δικαι­ω­μένος εἰς τὸν οἶ­κον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖ­νος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυ­τὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψω­θήσεται.