Γιά τή χολέρα

Τό 1853 στήν Ἀθῆνα καί στόν Πειραιά μέ τήν χολέρα.
Τί συνέβη καί τί μεσολάβησε τότε, ὥστε νά ἀφανισθεῖ τό κακό;
Ἁγκυροβολημένα στον Πειραιά Γαλλικά στρατεύματα μετέδωσαν στους ντόπιους τήν χολέρα καί χάνονταν καθημερινῶς περί τούς 200 Ἀθηναίους καί Πειραιῶτες. Ὁ συνολικός τους πληθυσμός ἦταν τότε 30.000 ψυχές.
Ὁ ἁρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἔδωσε ἐντολή νά πραγματοποιηθεῖ λιτανεία μέ τίς θαυματουργές εἰκόνες καί μέ τά ἱερά λείψανα τῶν Ἁγίων. Ἡ συμμετοχή ἦταν πάνδημη καί κατασυγκινητική. Πολλοί ἔβγαλαν τά σανδάλια τους καί βάδιζαν πάνω στα κακοτράχαλα σοκάκια μέ πόδια γυμνά, γιά νά ἔχει ἡ προσφορά καί ἡ θυσία πόνο.
Ἡ λιτανεία ἔφτασε μέχρι ‘’ἔξωθεν τῆς πόλεως’’. Τό ‘’ἔξωθεν’’ ἦταν τότε ἡ περιοχή τοῦ Λυκαβητοῦ. Ἐκεῖ σταμάτησαν. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος παρακάλεσε τόν λαό νά γονατίσει καί ὁ ἴδιος διάβασε μέ δάκρυα στα μάτια μιά εἰδική εὐχή, πού εἶχε ἑτοιμάσει γιά τήν ἀπαλλαγή τῆς πόλεως ἀπό τήν μάστγα τῆς χολέρας.
Τήν ἑπομένη ἡμέρα πέθαναν 50. Τήν δεύτερη μέρα μονάχα 5 καί τήν τρίτη κανένας!