Ὑπάρχουν δύο Ἑλλάδες.
Αὐτὴ ποὺ ἐξαναγκάζεται, καὶ τοὺς ἴδιους τοὺς ὑπηκόους της νὰ καταπονεί,
καὶ σ' ἕναν διεθνῆ χορὸ μεταμφιεσμένων νὰ μετέχει, μὲ τὸ φόρεμα τῆς Εὐρωπαίας...
Καὶ ὑπάρχει ἡ ἄλλη, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ὑπακούει στὸν Ἡράκλειτο καὶ στὸν Μακρυγιάννη...
Ἡ πρώτη μπορεῖ νὰ καταλυθεῖ μιὰ ἡμέρα.
Ἡ δεύτερη, ἀκόμη κι ἂν μείνει χωρὶς ὑπόσταση,
ΠΟΤΕ !
Τοὐλάχιστον ἐγώ, γι΄ αὐτὴν ὑπάρχω (...)
’Ⲟδυσσέας Ἐλύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου