Αλλά εμείς οι Χριστιανοί που λέμε και ονομαζόμαστε Ορθόδοξοι, που πρέπει να δώσουμε μηνύματα και να σκορπίσουμε το αλάτι στην κοινωνία για να μην σαπίσει. Να δώσουμε τα φώτα. Γιατί περπατούμε στο σκοτάδι; Τί σόι φώτα θα δώσουμε; Τί παραδείγματα; Μας χρειάζονται μηνύματα πραγματικά του Ευαγγελίου της πίστεως . Όχι της λογικής. Όχι της ανθρώπινης λογικής. Ούτε ακόμα και της ανθρώπινης φαντασίας.

 

Ιερά Μονή Παναγίας Δουραχάνης
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία π. +Αθανασίου Χατζή 

Το πρώτο τροπάριο κάτι θέλει να μας πει και να το ελέγξουμε. Να καθαρίσουμε τη θέση, γιατί λέει πλούσιος σε αμαρτίες. Πλούσιος γιατί η αμαρτία δεν είναι μόνο μια πράξη, η αμαρτία είναι ο εγωισμός που γεννάει και ενεργεί τις πράξεις. Ο εγωισμός είναι εκείνος που πρέπει να προσέξουμε πολύ, γιατί οπωσδήποτε αμαρτία έρχεται επακόλουθο. Αν υπάρχει εγωισμός είναι εκείνο που επιμένουμε ότι έχουμε δίκιο. Γι’ αυτό λοιπόν πόσο χρειάζεται πραγματικά, να έχουμε αυτήν την ταπείνωση. Και οπωσδήποτε έχει σε πολλά χωρία και σε πολλά σημεία η Αγία Γραφή να μας μιλήσει περί ταπεινώσεως. Πρώτα πρώτα πρότυπο μας έδωσε ο Ίδιος. Δεύτερο πρότυπο μας έδωσε η μάνα Παναγία. «Λάθρα απολέσω αυτήν γιατί δε μπορώ».
Μας χρειάζεται και κάτι άλλο τώρα. Πίσω από τον εγωισμό πολλές φορές κρύβεται και μια υποκρισία. Ή μια ταπεινολογία ή ακόμα πολλές φορές κρύβονται και ευσεβοφάνειες. Όλα αυτά τα πράγματα ας τα προσέξουμε. Είναι ανάγκη να τα ξεριζώσουμε αυτά με τη βοήθεια του Θεού για να μπορέσουμε να πούμε πραγματικά ότι τι: μετανιώνω για τα σφάλματά μου. Ζητάω συγνώμη από το Θεό να μου συγχωρέσει τα αμαρτήματά μου. Αν όμως

Λόγος εἰς τὰ Ἅγια Θεοφάνεια

 

 Ἱερομονάχου +Ἀθανασίου Χατζῆ

καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δουραχάνης

ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία

Σήμερα ἀνάμνηση καὶ σταθμὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι τὰ Ἅγια Θεοφάνεια. Θὰ ἤθελα νὰ πῶ πρὸς τὸν ἑαυτὸ μου καὶ πρὸς τὴν ἀγάπη σας, ἂν μποροῦσα νὰ συλλάβω αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο, αὐτὴν τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, θὰ ἤμουν ὄχι μόνο εὐτυχής, ἀλλά, ὁπωσδήποτε πολὺ πιὸ διαφορετικὸς καὶ πολὺ καλύτερος. 

Στὴ φύση σήμερα λυγίζουν τὰ βουνά, βλέπουν τὸν Δημιουργὸ νὰ κατεβαίνει σὰν ἄνθρωπος. Ὁ Ἰορδάνης νὰ γυρίζει πίσω τὰ νερὰ ἀπὸ τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀπορία. Τὰ πάντα ὅλα γύρω κάμπτουν γόνυ, γιὰ νὰ ὑμνήσουν, νὰ εὐχαριστήσουν κι ἀποροῦν πόσο πολὺ ἀγαπάει ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο.

Αὐτὴ ἡ παντοδυναμία Του, αὐτὴ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ θυσία ποὺ κάνει, ἡ ταπείνωση ποὺ δέχεται, νὰ ἄρχεται ὁ Ἄναρχος, νὰ γίνει ὁ Θεὸς ἄνθρωπος, ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα πρέπει νὰ μᾶς προβληματίζουν. Πρέπει νὰ ἀξιοποιήσουμε αὐτὰ τὰ ὁποία ὁ Ἴδιος, εἴτε μᾶς τὰ ἔχει πεῖ μὲ τὸν Λόγο Του εἴτε ἀκόμα καὶ μὲ τὸ Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης, πού με ἀξίωσε να τελῶ, δίνει ἄφθονα πνευματικὰ ἀγαθά. Γι’ αὐτό, λοιπόν, πόσο θὰ ἤθελα, αὐτὲς τὶς μέρες, νὰ νιώσουμε αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο, αὐτὴν τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κι ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ὕστερα τὰ πράγματα θὰ ἦταν ἀλλιῶς.
Πάντοτε λέω καὶ στὸν ἑαυτὸ μου καὶ σὲ σᾶς, δὲν θέλω νὰ Τὸν φοβᾶμαι τὸν Θεό. Τὴν παντοδυναμία Του αὐτή, τὴ δύναμη αὐτή, δὲν πρέπει νὰ τὴ φοβᾶμαι. Εἶναι ἀνάγκη νὰ Τὸν γνωρίσω, εἶναι συμφέρον μου νὰ ἔχω πραγματικὰ φιλία, νὰ εἶμαι φίλος Του κατὰ τὰ λόγια

Δε μας συμφέρει να περπατήσουμε στα τυφλά...

 

 Άγιε πάτερ Κοσμά, απόστολε Βαρθολομαίε,

πρεσβεύσατε προς τον Κύριο

να μείνουμε στην Ορθοδοξία μας, να είμαστε σωστοί 

για να μπορέσουμε να κρατήσουμε...

να μη βουλιάξει η κοινωνία.

Τον κατήφορο τον πήραμε.

Αλλά πρέπει να βάλουμε κάπου σταθερότητα

για να μπορέσουμε να δώσουμε μηνύματα

αγάπης, σεβασμού, δικαιοσύνης και συγχώρησης 

με υπομονή και με ταπείνωση.

 

π. Αθανάσιος Χατζής

Να περπατάς στη θάλασα, όπως και στη στεριά!

 

Γίνε κομμάτι τοῦ Οὐρανοῦ...

 

 

 

 

26 Σεπτεμβρίου, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Σὰν σήμερα...

 

Πολλές φορές τα χνάρια των αγίων αποτυπώνονται στο χρόνο της δικής μας ζωής. Φωτίζουν και δίνουν νόημα στους αγώνες, τις αγωνίες, τις ελπίδες. Αντλούν από την ατέλειωτη Πίστη και Αγάπη του Θεού και τη διαχέουν στον κόσμο μας. Έτσι, για να ξεκουραστεί ο οδοιπόρος, να πιεί νερό ο διψασμένος, να βρει στέγη ο ξένος και ο άστεγος, να βρει το δρόμο του ο αλήτης…

Υπάρχουν άνθρωποι, με Θεού φώτιση, που αφουγκράζονται το φτερούγισμα των αγίων. Και γίνονται το μέσο για να φανερωθεί η αγάπη του Θεού στον άνθρωπο, να αγιαστεί η φύση των πραγμάτων από τη Θεία Χάρη… Το μέσο… «κάποιος φυτεύει, κάποιος ποτίζει μα ο αυξάνων είναι ο Θεός»…

«26 Σεπτεμβρίου 1970, ανήμερα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου γίνομαι μοναχός. Ο αείμνηστος Χρυσόστομος Βούλτσος, τότε επίσκοπος Δωδώνης, είδε ότι η επιθυμία μου να αφοσιωθώ στο Θεό ήταν σωστή. Μου λέει μετά από συζήτηση: «Τράβα στο μοναστήρι της Καστρίτσας και να κατέβεις το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου». Το πρωί λειτουργία στο νησί. Κοινώνησα. Το απόγευμα έγινε η κουρά.

Έγινα καλέγερος. Κάτι που επιθυμούσα, που δεν περίμενα να μου δώσει τόσα αυτός ο δρόμος… Μετά από δύο χρόνια περίπου μου παραχωρείται το Μοναστήρι της Ντουραχάνης…»

 « Η αγάπη για τα παιδιά προϋπήρχε. Από μικρός με συγκινούσε, όταν έβλεπα πεινασμένα παιδιά. Όλη η φαντασία και τα όνειρά μου ήταν να βρω μια σπηλιά που να έχει ψωμί, να τους δίνω.

Να τους λέω: Φάτε παιδιά… Φάτε παιδιά… Η σπηλιά να μην αδειάζει ποτέ.

Με τράνταξε μια
κουβέντα του Χριστού προς τον Πέτρο: «Βόσκε τά ἀρνία μου». Και εγώ πιάστηκα από τα παιδιά. Λαμπάδιασα από τη γραφή.

Η φλόγα της επιθυμίας μεταβλήθηκε σε μέθη-καθήκον-υποχρέωση να ανταποκριθώ».

Μαζί μια ομάδα ανθρώπων έτοιμη να ανταποκριθεί στο κάλεσμα…

 Οι δυσκολίες και τα εμπόδια πάρα πολλά… Αλλά η πίστη στο Θεό κάνει θαύματα…

26 Σεπτεμβρίου 1979 ανήμερα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου … Επιτέλους δίνεται η άδεια για να ξεκινήσει το χτίσιμο. Τον Οκτώβριο τα έργα ξεκινούν. Με μηδέν χρήματα στην τσέπη και το «σκούφωνε ξεσκούφωνε». Δανεικά για να ξεπληρωθούν τα δανεικά. Και ο ιδρώτας όλος από εθελοντές που βάλθηκαν με Θεού δύναμη να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα…

Παρόλες τις δυσκολίες το οικοτροφείο και το σχολείο στήθηκαν και περίμεναν τα πρώτα παιδικά χαμόγελα…

26 Σεπτεμβρίου 1981 ανήμερα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου…

«αν και έλλειπε ακόμα ένα χαρτί-παίρνουμε την άδεια λειτουργίας και γίνονται τα εγκαίνια. Παλαίψαμε να ξεπεράσουμε την μπόρα. Δεκαεφτά μήνες περιμέναμε για την έγκριση. Τελικά δόθηκε από το Νομάρχη».

«Το χέρι της Παναγίας και των αγίων του Θεού επεμβαίνει ως σήμερα. Με την ευλογία του Ευαγγελιστή Ιωάννη, με τη συνδρομή της προσευχής και τη συμπαράσταση του κόσμου, το έργο πήρε σάρκα και οστά. Αποφασίζουμε αυτή τη μέρα κάθε χρόνο να τη γιορτάζουμε  βάζοντάς την βάση για οποιοδήποτε σημαντικό ξεκίνημα. Η παράκληση στον προστάτη Ἅγιο Ἰωάννη να υπάρχει αγάπη».

Η διήγηση από το γέροντα μας π. Αθανάσιο Χατζή, από διάφορες συνεντεύξεις και κηρύγματα.

Αν θα ζήσει αυτό το ελληνικό στοιχείο, αν θα ζήσει ενωμένη η Ορθοδοξία, με ορθοπραξία, καμία δύναμη στον κόσμο δε θα μπορέσει να μας κλονίσει.

Όταν δεν υπάρχει πολιτισμός εσωτερικά … είναι ένα αγκάθι …

Αν θα ζήσει αυτό το ελληνικό στοιχείο,   αν θα ζήσει ενωμένη η Ορθοδοξία, με ορθοπραξία, καμία δύναμη στον κόσμο δε θα μπορέσει να μας κλονίσει.

Αυτό φοβούνται και συνέχεια σπέρνουνε ιδέες, να σκορπίσουν, να διαλύσουν, για να μπορέσουν να κάνουν αυτό που θέλουν.

Αλλά ως πότε θα κλείνω τα μάτια; Ως πότε θα πιστεύω έτσι; Πότε θα καταλάβω πως μου στήνουν παγίδα καθημερινά;

Ξύπνα καημένε μου ραγιά! Ξύπνα να νιώσεις λευτεριά!

Δε θέλω έχθρα. Δε θέλω πολέμους. Σεβασμό θέλω. Με όλους να έχουμε το σεβασμό που αξίζει ο άνθρωπος να ζήσει.

Να καταλάβω την ευθύνη που πρέπει να έχω.

Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει άνθρωπος. Να δώσουμε τα ιδανικά του ανθρώπου στο νέο. Και όχι αυτά τα οποία σήμερα δίνουμε.

Χρειάζεται πραγματικά να αλλάξουμε. Μας καλεί και μας λέει: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.

Τον αγάπησες; Συγχώρεσες; Συγχωρέθηκες. Θα συγχωρηθώ και θα συγχωρηθούμε όταν θα μάθω να αγαπάω, σωστά κατά Θεόν, να συγχωρώ, να μείνω σε αυτό που είναι πραγματικά η Ορθοδοξία μας που βάλεται από παντού σήμερα, και πάντοτε βάλεται, αλλά μη φοβού το μικρό ποίμνιο λέει ο Χριστός

Γιατί εκεί είναι ακριβώς ο πυρήνας ο υγιέστατος. Είστε το φώς του κόσμου. Είστε το αλάτι της κοινωνίας, λέει ο Χριστός.

Όποιος ζει πραγματικά πνευματική ζωή και ζει με αγάπη προς τον πλησίον, με ορθόδοξη φλόγα, και με θυσία πραγματικά, αυτός είναι ένας από τους καλύτερους πνευματικούς χτίστες εσωτερικά στο συνάνθρωπο.

Απόσπασμα από ομιλία του π. Αθανασίου Χατζή στην Ιερά Μονή Παναγιας Δουραχάνης

Ἀγαπη εἶναι...

Μην αμελούμε, μην αδιαφορούμε. Να έχουμε πίστη. Τη δύναμη τη δίνει Εκείνος

Λόγοι από ομιλία του π. Αθανασίου Χατζή

...πλούσιος εν αμαρτίες...

 

... πλούσιος γιατί η αμαρτία δεν είναι μόνο μια πράξη.

Η αμαρτία είναι ο εγωισμός που γεννάει και ενεργεί 

τις πράξεις.

Ο εγωισμός είναι αυτός που πρέπει να προσέξουμε πολύ. 

Η αμαρτία έρχεται ως επακόλουθο. 

Αν υπάρχει εγωισμός επιμένουμε ότι έχουμε δίκιο.

Γι' αυτό και μας χρειάζεται η ταπείνωση.

π. Αθανάσιος Χατζής

 

«Δέν μέ ἔχει ἀφήσει ὁ κόσμος. Ὑπάρχει συμπαράσταση».

«Η Ορθοδοξία έχει δύο φτερά. Την αγάπη και την πίστη.Αν έχει το ένα, δεν πετάει. Νιώθεις;»

«Ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστίν».(Ἰακ. 2,20) καί ἔργο χωρίς πίστη ἐγωιστικά φέρεται».

Τά λόγια ἀνήκουν στο γέροντα Ἀθανάσιο Χατζή, ἠγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Δουραχάνης.

Ὅταν τοῦ μιλοῦν γιά τό ἔργο πού ἐπιτελείται στή Δουραχάνη, ἀπαντᾶ:

 «Αὐτό δέν ἀνήκει σέ μένα. Ἀνήκει σέ ὅλους, εἴτε ἐδῶ πού ζοῦν καί ἀγωνίζονται, εἴτε ἐκεῖνοι πού προσφέρουν ἀπό μακρύτερα. Ἀνήκει στό σύνολο. Ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς πόλης καί τῶν περιχώρων, καί ὄχι μόνον αὐτοί ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδας καί τό ἐξωτερικό, εἶναι συνεργάτες καί συνδρομητές.

 Ὁ λαός προσφέρει τόν ἱδρώτα του. Πολλοί μαθητές καί φοιτητές δίνουν "στό ταμεῖο τῆς προσφορᾶς" τό χαρτζιλίκι τους. Νέοι ἀκουμπᾶνε τόν πρῶτο τους μισθό. Ἄλλοι, ἕνα ποσοστό "μερίδιο"ἀπό τό μισθό τους κάθε μήνα. Πολλοί σοῦ λένε μέ τή συμπεριφορά τους "ἐδῶ εἴμαστε". Δέ μετριέται ἡ συγκίνηση, ὅταν βλέπεις τόν κόσμο νά προσφέρει μέ εὐχαρίστηση, νά τό νιώθει ἀνάγκη

Δεν έχει τίποτα πληρωμή, δεν έχει τίποτα κόπο...

Σαν τα παιδιά...

Παιδιά μου...

...θέλω να πιστέψετε στη δύναμη του Χριστού.

Αν ζήσετε Χριστό, τότε όλα θα τα νικήσετε.

π. Αθανάσιος Χατζής