Ἀποφθέγματα τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου (ἀπό τὸ Γεροντικό)

 

Ο ίδιος είπε: «Κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, χωρίς να δοκιμάσει πειρασμούς (=δοκιμασίες). Βγάλε από τη μέση τους πειρασμούς και τότε κανείς δεν θα υπάρχει που να σώζεται.»

Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του εχθρού (δηλαδή του διαβόλου) απλωμένες πάνω στη γη. Και στέναξα και είπα: Ποιος άραγε θα τις προσπεράσει χωρίς να τον πιάσουν; Και άκουσα φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη.»

Είπε πάλι: «Είναι μερικοί που έλιωσαν τα σώματά τους με την άσκηση, επειδή όμως τους έλειπε η διάκριση, βρέθηκαν μακριά από τον Θεό».

Κάποιος που κυνηγούσε στην έρημο άγρια ζώα, είδε τον αββά Αντώνιο να αστειεύεται με τους αδελφούς και σκανδαλίστηκε. Θέλοντας δε ο γέροντας να τον διδάξει ότι είναι ανάγκη

Ταπεινοφροσύνη

 

«Είδα κάποτε απλωμένες στη γη όλες τις παγίδες του διαβόλου και τρόμαξα. 

–Ποιος τάχα μπορεί να τις ξεφύγει; 

Έλεγα αναστενάζοντας. Άκουσα τότε μυστηριώδη
φωνή να μου αποκρίνεται:

 - Ο ταπεινόφρων».

Μέγας Αντώνιος 

 

 

ΜΟΝΑΖΟΝΤΩΝ Ο ΠΡΟΚΡΙΤΟΣ

Ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας (251-356 μ. Χ.) ανήκει στους ασκητές πρώτης γενιάς. Συνήθως λέμε για τα μηχανήματα, ότι τελειότερα είναι αυτά της τελευταίας γενιάς. Κινητά τηλέφωνα πέμπτης γενιάς. Μαχητικά F-16 τρίτης γενιάς και πάει λέγοντας. Εδώ όμως συμβαίνει το αντίστροφο. Οι αρχαίοι ασκητές είναι ανώτεροι από αυτούς της τελευταίας γενιάς. Όσο πιο πίσω, τόσο καλύτεροι. Όσο πιο παλιοί, τόσο ασκητικότεροι και αγωνιστικότεροι.

Έτσι, ο άγιος Αντώνιος αποτελεί σημείο αναφοράς της ασκητικής μας παράδοσης.
Μαρτυρεί γι’ αυτόν ο επίσης σπουδαίος ασκητής της εποχής του όσιος Σισώης ο Μέγας (6 Ιουλ.), που όταν ρωτήθηκε αν έφτασε στα πνευματικά μέτρα του αγίου Αντωνίου, απάντησε:
«Αν είχα έστω και έναν από τους λογισμούς (τα πνευματικά νοήματα) του αγίου Αντωνίου, θα γινόμουν

Ἀπὸ τὸ ἡμερολόγιο τῆς ἐκκλησίας μας

...τῇ 17ῃ τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου μνήμη 

τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἠμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου... 

... Μνήμη Ἁγίου Γεωργίου νεομάρτυρος ἐξ Ἰωαννίνων.