Κύριε, πρὶν εἰς τέλος ἀπόλωμαι, σῶσόν με

 

Πνευματικὴ ζωή: Καλλιέργεια τῆς ἐνδοχώρας

 

Ἱερά Μονή Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Δουραχάνης

Κυριακή Β΄ Λουκᾶ

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ

070930

 

 

Πνευματικοί αγώνες

 

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως – Η καθαρή καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου». (Β’ Κορ. 6, 16).

Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;

Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!

Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους, στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα, στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σ’ όλες τις χλιδές και ματαιότητες, που κατάληξή τους έχουν την πίκρα!

Η ανέγερση του πύργου της ευτυχίας έξω από την καρδιά

Ὤ λησμονημένη αἰωνιότης!

  Ηλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

                                                           
                                                            Ο Άγιος Παϊσιος έλεγε: «Οι άνθρωποι ως πρόσωπα έχουν ενδιαφέρον. Τα πράγματα όμως με τα οποία ασχολούνται δε με ενδιαφέρουν καθόλου ή με ενδιαφέρουν πολύ λίγο. Τα κοσμικά είναι χωρίς σημασία, διότι δεν οδηγούν στη σωτηρία».

Βλέπω τους ανθρώπους να ασχολούνται με χίλια δυο μάταια και να αγωνίζονται με πολύ κόπο και πάθος να τα μάθουν, να τα κατακτήσουν και να τα διδάξουν και στους άλλους. Να αναλώνονται σε πράγματα, που τους κλέβουν κυριολεκτικά τις διαθέσιμες πνευματικές δυνάμεις της ψυχής και του σώματος. Τρέχουν με μανία πίσω από τόσα άχρηστα, πρόσκαιρα και στείρα εν τέλει για την ψυχή εφευρήματα.
Διοργανώνουν εκδηλώσεις για το πιο ασήμαντο ή το αυτονόητο. Bγάζουν νόμους, που πολλές φορές ταπεινώνουν αυτήν καθ΄ εαυτήν την ύπαρξη του πλάσματος, που λέγεται άνθρωπος. Γράφουν βιβλία με απίθανους τίτλους και περιεχόμενα. Επινοούν διάφορα και τα ανάγουν σε θέματα μεγίστου ενδιαφέροντος και προσπαθούν να πείσουν ότι αυτά είναι στις προτεραιότητες της ζωής. Το τίποτα το προβάλλουν ως κάτι και μαλώνουν και διαφωνούν για το μάταιο. Καμιά επένδυση για το επέκεινα. Καμιά ανησυχία για το αιώνιο. Κανένα εφόδιο για τη «μεγάλη συνάντηση». Όλα για το εδώ. Όσο ο άγιος Αυγουστίνος κράζει με λαχτάρα και πόθο και αγωνία: «Ω, αιωνιότης! Ω, αιωνιότης!», τόσο αυτοί κλείνουν στεγανά τα αυτιά του σώματος και της ψυχής και αποκλείουν και απορρίπτουν πεισματικά την άλλη ζωή, για την οποία έχουν προοριστεί και με άπειρη αγάπη τους έχει ετοιμαστεί. Με τις μωρολογίες και τα βέβηλα λόγια επί ώρες ατελείωτες καλλιεργούν «το χαύνον», όπως θα έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Έχουν πια υπερφορτώσει όλους τους χώρους από ιδέες και επινοήματα αμφιβόλου περιεχομένου και ποιότητας, πολλές φορές δε και πλήρη βρώμας και δυσωδίας. Χωρίς ίχνος αναφοράς ή έστω υπαινιγμού για την πίστη, για την ύπαρξη της άλλης ζωής. Μάλλον δε ευκαιρίας διδομένης, αυτή να καθίσταται θέμα προς ειρωνεία και απαξίωση.
Το ίδιο δε απογοητευτική και η στάση του

Ερμηνεία του «Κύριε ελέησον» (Ανωνύμου) ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ Τόμος Ε'

Συνοπτικά σχόλια

Και αυτό το μικρό κείμενο, που πραγματεύεται με χαριτωμένη απλότητα για την μονολόγιστη ευχή, παραδίδεται από τους συλλέκτες των πατερικών κειμένων της Φιλοκαλίας ανωνύμως και μέσα από τις προθέσεις τους να γνωσθεί και να καλλιεργείται από τον λαόν του Θεού η γλυκύτατη νοερά προσευχή. Για να θεμελιώσει δε την αναγκαιότητα της εκζητήσεως του θείου ελέους, ο συντάκτης του μικρού αυτού δοκιμίου ανατρέχει στην εποχή των Αποστόλων, που παρέδωσαν την ευχή, συμφώνως και προς άλλους διδασκάλους της νοεράς προσευχής. Παρ' ότι περιέχει απόψεις κοινές πλέον, γύρω από την ευχή του Ιησού, όμως, στην απλότητα του, οικοδομεί, πείθει, κατανύσσει με την ιδιαίτερη χάρη του, οπότε και με αυτό επιτυγχάνεται ο σκοπός των εκδοτών της Φιλοκαλίας, ώστε να δικαιούται να ενσωματωθεί σ' αυτή.


Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε. Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν. Γι' αυτό πρέπει να ξέρομε πως ο Υιός και Λόγος του Θεού, αφότου σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και υπέμεινε τόσα πάθη και σταυρώθηκε και χύνοντας το πανάγιο αίμα Του εξαγόρασε τον άνθρωπο από τα χέρια του διαβόλου, από τότε έγινε Κύριος και εξουσιαστής της ανθρώπινης φύσεως. Και προτού βέβαια σαρκωθεί ήταν Κύριος όλων

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ Περί της οργής

Τέταρτος αγώνας είναι εμπρός μας εναντίον του πνεύματος της οργής· και είναι ανάγκη, με τη βοήθεια του Θεού, το θανατηφόρο δηλητήριο της οργής να το κόψομε από το βάθος της καρδιάς μας. Γιατί όσο το πονηρό τούτο πνεύμα κάθεται στην καρδιά μας και τυφλώνει με τις σκοτεινές αναταραχές τα μάτια της καρδιάς μας, ούτε το συμφέρον της ψυχής μας μπορούμε να διακρίνομε, ούτε να φτάσομε ποτέ την πνευματική γνώση, ούτε την τελειότητα αγαθής σκέψεως να πάρομε στην κατοχή μας, ούτε να γίνομε μέτοχοι της αληθινής πνευματικής ζωής, ούτε το θειο και αληθινό φως μπορεί να δεχτεί ο νους μας· γιατί λέει η Γραφή: «Ταράχθηκαν τα μάτια μου από το θυμό». Ούτε θα γίνομε μέτοχοι της θείας σοφίας, και αν ακόμη οι άλλοι μας νομίζουν για πολύ σοφούς, γιατί είναι γραμμένο: «Στον κόρφο των ανόητων αναπαύεται ο θυμός». Αλλά ούτε και τις σωτήριες σκέψεις της διακρίσεως μπορούμε να αποκτήσομε και αν ακόμη οι άνθρωποι μας νομίζουν για φρόνιμους, γιατί είναι γραμμένο: « Η οργή καταστρέφει και τούς φρόνιμους». Αλλά ούτε θα μπορέσομε να αποδώσομε το δίκαιο με προσεκτική και νηφάλια καρδιά, καθώς είναι γραμμένο: « Ο θυμός του ανθρώπου δεν πραγματοποιεί τη δικαιοσύνη του Θεού» · ούτε την κοσμιότητα και σεμνότητα πού όλοι οι άνθρωποι την επαινούν μπορούμε να αποκτήσομε, γιατί είναι γραμμένο: « Άνθρωπος πού θυμώνει δεν είναι κόσμιος». Όποιος λοιπόν θέλει να φτάσει την τελειότητα και επιθυμεί να αγωνιστεί νόμιμα τον πνευματικό αγώνα, ας είναι ξένος

Πνευματική νηστεία Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ σε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία

080312

 

Ἡ σωστή ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων Πνευματικές ἐμπειρικές συμβουλές γύρω άπό τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις

Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

 

*Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει...

*Ο πορευόμενος στο δρόμο του Θεού πρέπει να τον ευχαριστεί για όλες τις θλίψεις που τον βρί­σκουν, και να κατηγορεί και να ατιμάζει τον αμελή εαυτό του, και να ξέρει ότι ο Κύριος, που τον αγα­πά και τον φροντίζει, δε θα του παραχωρούσε τα λυπηρά, για να ξυπνήσει το νου του, αν δεν έδειχνε κάποια αμέλεια. Ακόμη μπορεί να επέτρεψε ο Θεός κάποια θλίψη, διότι ο άνθρωπος έχει υπερηφανευθεί, οπότε ας το καταλάβει και ας μην ταραχθεί κι ας βρίσκει την αιτία στον εαυτό του, ώστε το κακό να μη γίνει διπλό, δηλ. να υποφέρει και να μη θέ­λει να θεραπευθεί. Στο Θεό που είναι η πηγή της δικαιοσύνης, δεν υπάρχει αδικία. Αυτό να μην περάσει από το νου μας.

*Μην αποφεύγεις τις θλίψεις, διότι

Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ, Κυριακή της συγκύπτουσας γυναίκας

Όλα είναι χωρίς πληρωμή, χωρίς κόπο.Αρκεί να πεινάς και να διψάς πνευματικά

Ομιλία π. Αθανασίου Χατζή

Δεν έχει τίποτα πληρωμή, δεν έχει τίποτα κόπο...

Κάνεις κακό στοὺς γύρω σου, ὅταν προσπαθεῖς νὰ τοὺς ἐπιβάλλεις τὴν εὐλάβειά σου

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

 

– Εσύ είσαι ευλαβής. Κι αυτή σου την ευλάβεια, αυτή σου την πίστη, θέλεις να επιβάλεις στους γύρω σου.Νομίζεις ότι βγαίνει τίποτε έτσι; Κακό κάνεις. Διότι οι άνθρωποι είναι αντιδραστικοί.

Λες στον άλλο να κάνει κάτι και δεν το κάνει, επειδή του το είπες. Αντιδρά και δεν το κάνει. Αν δεί εσένα να κάνεις αυτό το πράγμα, ίσως το κάνει κι εκείνος, γιατί θα σκεφτεί «αφού το κάνει αυτός, να το κάνω κι εγώ».


Καί συνέχισε: Αν, όμως, θελήσεις να προσευχηθείς στο Χριστό και να του πείς «Χριστέ μου, σε παρακαλώ, φώτισε η ελέησε η κατεύθυνε αυτό το πρόσωπο» και κάμνεις συνεχώς αυτή την προσευχή, τότε ο Χριστός αρχίζει και στέλλει στο πρόσωπο εκείνο καλούς λογισμούς. Κάθε φορά, που εσύ λες, για παρά­δειγμα, «Κύριε, ελέησον το παιδί μου», το παιδί σου παίρνει ένα αγαθό λογισμό από τον Χριστό. Κι όσο εσύ συνεχίζεις να προσεύχεσαι, τόσο περισσότερους αγαθούς λογισμούς παίρνει το παιδί σου. Κι αν τώρα το παιδί σου είναι όπως ένα άγουρο πορτοκάλι, σιγά-σιγά θα ωριμάσει και θα γίνει όπως το θέλεις. Αυτός είναι αποδεδειγμένα, από τη δική μου πείρα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να λύει ο άνθρωπος τα προβλήματά του σ’ οποιοδήποτε τομέα θέλει. Διότι όλοι οι άλλοι τρόποι, που οι άνθρωποι εφαρμόζουν από ένστικτο, τις πιο πολλές φορές αποτυγχάνουν.

Κ. Ι.: Θα έχετε, υποθέτω, να μας αφηγηθείτε και κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, μέσα από το οποίο επαληθεύθηκαν και αυτά τα λόγια του Γέροντος Πορφυρίου.
Χ.Μ.Π.: Ναί. Τού ζητούσα

Ἀγάπα, συγχώρα, προχώρα

Πνευματικὴ ζωή: Καλλιέργεια τῆς ἐνδοχώρας

Ἱερά Μονή Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Δουραχάνης

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ

070930