ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους.
Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδομε.
Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν· μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό.
Δεν πρέπει ποτέ να σκεπτόμαστε για τον άλλο ότι θα του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θα τον τιμωρήσει για το αμάρτημά του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε. Πολλές φορές αγανακτούμε και λέμε στον άλλο: «Δεν φοβάσαι τη δικαιοσύνη του Θεού, δεν φοβάσαι μη σε τιμωρήσει;». Άλλη φορά πάλι λέμε: «Ο Θεός δεν μπορεί θα σε τιμωρήσει γι’ αυτό που έκανες» ή «Θεέ μου, μην κάνεις κακό σ’ αυτόν
τον άνθρωπο γι’ αυτό που μου έκανε» ή «Να μην πάθει αυτό το πράγμα ο τάδε».
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, έχομε βαθιά μέσα μας την επιθυμία να τιμωρηθεί ο άλλος. Αντί, όμως να ομολογήσομε το θυμό μας για το σφάλμα του, παρουσιάζομε με άλλον τρόπο την αγανάκτησή μας και, δήθεν, παρακαλούμε τον Θεό γι’ αυτόν. Έτσι, όμως, στην πραγματικότητα καταριόμαστε τον αδελφό.

Κι αν, αντί να προσευχόμαστε,

Άγιος Παΐσιος – "Κάνε τόν σταυρό σου καί, πρίν κάνης οτιδήποτε, πές: Χριστέ µου, Παναγία µου, βοήθησε µε"

 

Η εµπιστοσύνη στον Θεό έχει µητέρα την πίστη

Γέροντα, νιώθω µιά ανασφάλεια, έχω!!
Ασφαλίσου, βρε παιδάκι µου, στον Θεό. Μόνον την ασφάλεια του αυτοκινήτου ξέρεις; Την ασφάλεια του Θεού δεν την ξέρεις; Κάνε τον σταυρό σου και, πριν κάνης οτιδήποτε, πές:

«Χριστέ µου, Παναγία µου, βοήθησε µε».

Υπάρχει µεγαλύτερη ασφάλεια από την εµπιστοσύνη στον Θεό; Όταν ο άνθρωπος εµπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη «σούπερ» και το πνευµατικό του όχηµα δεν σταµατάει ποτέ- τρέχει συνέχεια. Όσο µπορείς, να προσέχης, να προσεύχεσαι και να εµπιστεύεσαι στο Θεό, και,

Εκείνος θα σε βοηθήση σε κάθε σου δυσκολία.

Απλοποίησε την ζωή σου µε την απόλυτη εµπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής από το άγχος και την αγωνία.

πηγή

Τὸ Χριστό, μωρέ, τὸ Χριστὸ νὰ ἀγαπήσουμε μὲ πάθος μὲ θεῖο ἔρωτα

Ευτυχισμένος ο μοναχός που έμαθε να αγαπάει όλους μυστικά. Δε ζητά από τους άλλους αγάπη, ούτε τον νοιάζει αν τον αγαπούν.
Εσύ αγάπα όλους, και προσεύχου μυστικά μέσα σου. Ξέχυνε την αγάπη σου προς όλους. Και θα έρθει ώρα που θα αγαπάς αβίαστα. Και θα νιώθεις ότι όλοι σ'αγαπούν. Ένα κοσμικό τραγούδι λέει:
Μη μου ζητάς να σ'αγαπώ
Η αγάπη δε ζητιέται
Μέσα στα φύλλα της καρδιάς
Μονάχη της γεννιέται
Παρ'το πνευματικά. Εσύ σκόρπα φυσικά, από την καρδιά σου, την αγάπη του Χριστού! 
Μερικοί μοναχοί, ιδίως γυναίκες λένε:
-Μ'αγαπάς;
-Γιατί δε μ'αγαπάς;
Πω, πω! Πόσο μακριά είναι από την αγάπη του Χριστού! 
Φτώχεια, πνευματική φτώχεια.
Μη σε νοιάζει ποτέ αν σ' αγαπούν. Εσύ μόνο ξεχείλιζε από αγάπη Χριστού προς όλους. Και τότε μυστικά έρχεται μια μεταβολή, μια αλλαγή σ' όλο το σύνολο. Αυτό που σου λέω είναι η καλύτερη ιεραποστολή. Εφάρμοσέ το και τηλεφώνησέ μου τα αποτελέσματα.

Αγίου Γέροντος Πορφυρίου
Από το βιβλίο Ανθολόγιο Συμβουλών
εκδόσεις Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος

ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΗΡΥΓΜΑ Συντάκτης επίσκοπος Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης Τα άγια Θεοφάνεια Τα δύο βαπτίσματα

ΟΡΤΗ μεγάλη σήμερα, αγαπητοί μου, για όλους τους ορθοδόξους λαούς. Ιδιαιτέρως την εορτάζει ή Ελλάς, χώρα ναυτική. Οι ναυτικοί μας, όπου και να πλέουν, εϊτε στον Ατλαντικό εϊτε στον Ειρηνικό ωκεανό, την τιμούν χαρμοσύνως• σήμερα αγιάζονται τα νερά και οί θάλασσες με τον τίμιο σταυρό.
Ή εορτή των Φώτων είναι το τέλος μιας εκκλησιαστικής περιόδου πού ονομάζεται Δωδεκαήμερο. Τελειώνει σήμερα το Δωδεκαήμερο, πού άρχισε με τη γέννηση του Χριστού. Να μιλήσουμε για την εορτή των Φώτων; Μικρά ή διάνοια μας, ασθενής ή γλώσσα μας, και το μυστήριο πού αποκαλύπτεται σήμερα με τη βάπτιση του Κυρίου απέραντο όπως ό ωκεανός. Μάλλον πρέπει να σιωπήσουμε. Άλλα για να μη μείνη ό άμβωνας άφωνος τέτοια μέρα, τολμώ, επικαλούμενος τη χάρι του αγίου Πνεύματος, κάτι να πω.
Ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός παρουσιάστηκε στη γη ως

«Δεν με έχει ἀφήσει ὁ κόσμος. Ὑπάρχει συμπαράσταση».

  

«Η Ορθοδοξία έχει δύο φτερά. Την αγάπη και την πίστη.

Αν έχει το ένα, δεν πετάει. Νιώθεις;»

«Ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστίν».(Ἰακ. 2,20) καί ἔργο χωρίς πίστη ἐγωιστικά φέρεται».

Τά λόγια ἀνήκουν στο γέροντα Ἀθανάσιο Χατζή, ἠγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Δουραχάνης.

Ὅταν τοῦ μιλοῦν γιά τό ἔργο πού ἐπιτελείται στή Δουραχάνη, ἀπαντᾶ:

 «Αὐτό δέν ἀνήκει σέ μένα. Ἀνήκει σέ ὅλους, εἴτε ἐδῶ πού ζοῦν καί ἀγωνίζονται, εἴτε ἐκεῖνοι πού προσφέρουν ἀπό μακρύτερα. Ἀνήκει στό σύνολο. Ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς πόλης καί τῶν περιχώρων, καί ὄχι μόνον αὐτοί ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδας καί τό ἐξωτερικό, εἶναι συνεργάτες καί συνδρομητές.

 Ὁ λαός προσφέρει τόν ἱδρώτα του. Πολλοί μαθητές καί φοιτητές δίνουν "στό ταμεῖο τῆς προσφορᾶς" τό χαρτζιλίκι τους. Νέοι ἀκουμπᾶνε τόν πρῶτο τους μισθό. Ἄλλοι, ἕνα ποσοστό "μερίδιο"ἀπό τό μισθό τους κάθε μήνα. Πολλοί σοῦ λένε μέ τή συμπεριφορά τους "ἐδῶ εἴμαστε". Δέ μετριέται ἡ συγκίνηση, ὅταν βλέπεις τόν κόσμο νά προσφέρει μέ εὐχαρίστηση, νά τό νιώθει ἀνάγκη νά συνεργάστεῖ, νά μή ζητάει μόνο "τό ἑαυτοῦ ἀλλά καί τό τοῦ ἑτέρου" (Α΄Κορινθίους 10,24).

Ὅσοι ἀγωνίζονται, παλεύουν, προσφέρουν θα πάρουν το μισθό τους ἀπό το Θεό.

 Ὅσοι ἀγωνίστηκαν καί ὅσοι πάλεψαν καί πρόσφεραν (γιατί πολλοί ἀπό αὐτούς ἔχουν φύγει) θα πάρουν "τό μισθό τους". Στίς 26 Σεπτεμβρίου μετά τή Θεία Λειτουργία τελεῖται μνημόσυνο στίς ψυχές τους.

 Ὅλοι ὅσοι βοηθοῦν, ὁ καθένας μέ τόν τρόπο του, γνωστοί καί ἄγνωστοι, εἶναι ἐγγεγραμμένοι στό ἔμψυχο δυναμικό προσφορᾶς.

 Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἑνώνει μέ ὅλους. Μᾶς δίνει τό νόημα τοῦ νά ὑπάρχουμε. Ὁ ἄνθρωπος ὁλοκληρώνεται, ὅταν δέν ἀνήκει στόν ἑαυτό του. Τίποτα δέν εἶναι δικό μας. Ὅ,τι ἔχουμε εἶναι ἄνωθεν. Εἴμαστε διαχειριστές. Δικά μας εἶναι τό "ἐλθέ καί σκήνωσον" στό Θεό καί "ἄφες τά παραπτώματα"  τῶν ἄλλων.

 Μόνο κοντά Του ὑπάρχει ἀρμονία στή ζωή.

 Ἄν προχωρήσουμε  μέ πίστη, πραγματική ἀγάπη πρός τό συνάνθρωπο, ἔλεος συγχώρησης, θά νιώσουμε τό πολυπόθητο τῆς ψυχῆς, τόν παράδεισο τοῦ νά μετέχουμε στή ζωή τῆς Κοινωνίας τοῦ Θεοῦ. "Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστίν" (Κατά Λουκᾶν 17,21).

 Ἐκεῖνος πού ζεῖ κατά Χριστό γεύεται τά τοῦ Παραδείσου. "Ἐάν δέ ἐν τῷ φωτί περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ἐστίν ἐν τῷ φωτί,  κοινωνίαν ἔχομεν μετ' ἀλλήλων" (Α΄Ἰωάννου 1,7).

 Καλά και εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Ἀπό τίς διδαχές τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Η δουλεία του Γένους

Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε δια ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον· διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις.

Ο Χρυσούς Κανών

Θέλων ο Κύριος να μας φυλάξη από την κατάκρισιν μας εχάρισεν ένα λόγον, τον οποίον αν φυλάξωμεν θα σωθώμεν. Ποίος είνε ο λόγος ούτος; "Ὅ σύ μισεῖς, ἑτέρω μή ποιήσης", δηλαδή: Εκείνο, το οποίον δεν θέλεις να σου κάμη άλλος, μη το κάμνεις και συ εις άλλον. Καθώς δεν θέλεις να σε κλέψουν οι άλλοι, έτσι και συ να μη κλέπτης, να μη φονεύης τούς άλλους.

Το Σημείον του Σταυρού

Τώρα σας συμβουλεύω να κάμετε από ένα κομβολόγι μικροί και μεγάλοι και να το κρατήτε με το αριστερό χέρι, και με το δεξιό να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε: Κυριε Ιησού Χριστέ, Υιε και Λογε του Θεού του ζώντος, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλόν σου.Ο πανάγαθος Θεός μας εχάρισε τον τίμιον Σταυρόν με τον οποίον να

Κυριακή τῶν Μυροφόρων

Ποιός εἶδε τόν Κύριο ἀναστημένο; Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κι ἐπιστροφή τοῦ πρώτου Ἀδάμ, ἀπ’ τό θάνατο πρός τήν ἀθάνατη ζωή.

Ὅπως λοιπόν κανένας ἄνθρωπος δέν εἶδε τόν Ἀδάμ, νά δημιουργεῖται καί νά παίρνει ζωή, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε κάποιος ἄνθρωπος τή στιγμή ἐκείνη, ἀλλά πρώτη ἀπ’ ὅλους τόν εἶδε μιά γυναίκα, πού ἔλαβε πνοή ζωῆς με θεϊκό φύσημα, διότι ἡ Εὔα ἦταν ἡ πρώτη μετά ἀπό ἐκεῖνον στούς ἀνθρώπους.

Ἔτσι καί τόν δεύτερο Ἀδάμ, πού εἶναι ὁ Κύριος, ὅταν ἀνασταινόταν ἀπ’ τούς νεκρούς, δέν τόν εἶδε κανένας ἄνθρωπος, ἀφοῦ κανένας δέν βρισκόταν ἀπ’ τούς δικούς του. Οἱ στρατιῶτες πού φύλαγαν το μνῆμα, ταραγμένοι ἀπ’ τό φόβο, εἶχαν γίνει σάν νεκροί.

Μετά δέ τήν ἀνάσταση, πρώτη ἀπ’ ὅλους τόν εἶδε μιά γυναίκα, ὅπως ἀκούσαμε νά εὐαγγελίζεται σήμερα ὁ Μάρκος.

Ποιός εἶδε πρῶτος τόν ἀναστημένο Χριστό; Ὑπάρχει λοιπόν κάτι, πού ἀναφέρεται συσκιασμένα ἀπ’ τούς εὐαγγελιστές, τό ὁποῖο θα ἀποκαλύψω στήν ἀγάπη σας. Τό εὐαγγέλιο τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πρώτη ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους, ὅπως ἦταν σωστό καί δίκαιο, τό δέχθηκε ἀπ’ Αὐτόν ἡ Θεοτόκος.