Εὐχή Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

 

Στὀν Μακαριστό Πατέρα μας, Ἀθανάσιο

 

 

Αγίου Λουκά του Ιατρού: Μήνυμα προς πνευματικό του παιδί

"Θάρρος, θάρρος...
Το βλέμμα ψηλά...
Μη θλίβεσαι...
Μη λυπάσαι πιο πολύ, απ' όσο πρέπει...

"...Να συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος,
με πολύ θάρρος.
Χάρισε τη καρδιά σου στο Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη τη ενέργεια που χρειάζεται για να μη καταρρεύσει.
Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΔΕΛΦΕ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ...
Θάρρος, θάρρος, το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις, ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.

Μην θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη...
Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι.
Χτύπα εκεί το σήμαντρο,
κάλεσε εκεί για αγρυπνία,
θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές.
Ο Θεός είναι δίπλα σου ..."

Άγιος Λουκάς ο ιατρός

Προσευχή

Ξέρετε ἀδελφοὶ ποιὸ εἶναι τὸ ἰσχυρότερο ὅπλο τοῦ ἀνθρώπου στὴν γῆ, ὅπλο ἀκατανίκητο καὶ πάντα νικηφόρο; Εἶναι ἡ προσευχή...μάλιστα...

 Ἡ προσευχή!
Ε­πειδή διὰ τῆς προσευχῆς ὁ ἄνθρωπος παραδίδει στὸν Θεὸ ὅλη τὴν ψυχὴ καὶ ὅλη τὴν καρδιὰ καὶ ὅλη τὴν ζωὴ του καὶ ὁ Θεὸς γίνεται ὑπέρμαχός του καὶ ὁ προ­στάτης του.
Τὶ μποροῦν τότε νὰ τοῦ κάμουν οἱ άνθρω­ποι καὶ οἱ δαίμονες; Τίποτε! Τίποτε! Τίποτε! Γι' αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος μᾶς ἐπιτάσσει στὸ Εὐαγγέλιό Του: «Α­διαλείπτως προσεύχεσθε» (Α' Θεσ. 5, 17).

Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς

Άγιος Παΐσιος – "Κάνε τόν σταυρό σου καί, πρίν κάνης οτιδήποτε, πές: Χριστέ µου, Παναγία µου, βοήθησε µε"

 

Η εµπιστοσύνη στον Θεό έχει µητέρα την πίστη

Γέροντα, νιώθω µιά ανασφάλεια, έχω!!
Ασφαλίσου, βρε παιδάκι µου, στον Θεό. Μόνον την ασφάλεια του αυτοκινήτου ξέρεις; Την ασφάλεια του Θεού δεν την ξέρεις; Κάνε τον σταυρό σου και, πριν κάνης οτιδήποτε, πές:

«Χριστέ µου, Παναγία µου, βοήθησε µε».

Υπάρχει µεγαλύτερη ασφάλεια από την εµπιστοσύνη στον Θεό; Όταν ο άνθρωπος εµπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη «σούπερ» και το πνευµατικό του όχηµα δεν σταµατάει ποτέ- τρέχει συνέχεια. Όσο µπορείς, να προσέχης, να προσεύχεσαι και να εµπιστεύεσαι στο Θεό, και,

Εκείνος θα σε βοηθήση σε κάθε σου δυσκολία.

Απλοποίησε την ζωή σου µε την απόλυτη εµπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής από το άγχος και την αγωνία.

πηγή

...το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής...

Άγιος Γέροντας Πορφύριος

Κάθε φορά, που ο Γέροντας μιλούσε για την προσευχή, αντιλαμβανόμουν ότι δεν εννοούσε μια προσπάθεια επιδερμική και αποσπασματική, αλλά βαθιά και διαρκή.

Κάποτε αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα του παιδιού μίας γνωστής στο Γέροντα και σε μένα μητέρας, η οποία μου ζήτησε να τον ρωτήσω σχετικά, μου είπε:«Το παιδί έχει ένα εσωτερικό πρόβλημα και γι’ αυτό συμπεριφέρεται έτσι.

Το παιδί είναι καλό, δεν το θέλει αυτό που κάνει , αλλά αναγκάζεται , είναι δεμένο από κάτι. Δε διορθώνεται με

Γέρων Φιλόθεος Ζερβᾶκος - Προσευχή Περὶ διαφυλάξεως τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐξ αἱρέσεων

 

...Κύριε, ὅτε εὑρίσκεσο ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ χωρισθῇς τῆς Θεότητάς Σου, ἱδρύσας ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς ἄλλον Παράδεισον, δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους τὴν Ἁγίαν σου Ἐκκλησίαν τὴν ὁποίαν ἐστερέωσας ἐπὶ τὴν στερεὰν πέτραν τῆς Πίστεως, ἐπὶ τὴν πέτραν τῶν Θείων Σου Ἐντολῶν, τοῦ Θείου Σου Νόμου καὶ τῶν Θείων προσταγμάτων Σου καὶ ὥρισας νὰ μένῃ ἀσάλευτος μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων καὶ ὅτι «πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ιστ´ 18). Τὴν Ἐκκλησίαν Σου ταύτην Ἀναμάρτητε Υἱὲ καὶ Λόγε Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου Γλυκύτατε Ἰησοῦ, ὅτε κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἀπὸ γῆς εἰς Οὐρανοὺς ἀνόδου Σου ἀπὸ τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ἀφοῦ ἐπλήρωσας πᾶσαν οἰκονομία καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἥνωσας τοῖς Οὐρανίοις, παρέδωκας τοῖς Ἁγίοις Σου Ἀποστόλοις μὲ ἐντολὴν νὰ τὴν φυλάξουν καθαράν, ἀμόλυντον, νὰ τὴν στερεώσουν καὶ τὴν κρατύνουν εἰς τὸν τετραπέρατον κόσμον.

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, συμφώνως τῇ ἐντολῇ τὴν ὁποίαν ἔλαβον, στερέωσαν, ἐκράτυναν καὶ διεφύλαξαν τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν. Ὡσαύτως καὶ οἱ τούτων Διάδοχοι καὶ οἱ μετὰ τούτους Ἅγιοι Θεοφόροι Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας οἱ τὰς ἑπτὰ Ἁγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους συγκροτήσαντες. Αὐτὴ ἡ θεία παρεμβολὴ τῶν πανσόφων θείων Ἀποστόλων, τῶν διαδόχων Αὐτῶν καὶ τῶν θεοσόφων Ἁγίων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου, οἱ πολύφωτοι ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Ἐκκλησίας τὰ καυχήματα καὶ Οἰκουμένης τὰ σεμνολογήματα. Οὗτοι πάντες, τῇ Χάριτί Σου ἐνισχυθέντες καὶ

Ἡ ἀνάγκη τῆς προσευχῆς

«Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχομεν ἀνάγκην τῆς προσευχῆς περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι τὰ δένδρα ἔχουν ἀνάγκην τῶν ὑδάτων. Διότι οὔτε τὰ δένδρα δύνανται νὰ παράγουν τοὺς καρπούς, ἐὰν δὲν πίνουν ὕδωρ διὰ τῶν ριζῶν, οὔτε ἡμεῖς θὰ δυνηθῶμεν νὰ παραγάγωμεν τοὺς πολυτίμους καρποὺς τῆς εὐσεβείας, ἐὰν δὲν ποτιζώμεθα διὰ τῶν προσευχῶν. 

Διὰ τοῦτο πρέπει καὶ ὅταν ἐξεγειρώμεθα ἐκ τῆς κλίνης, νὰ προφθάνωμεν πάντοτε τὸν ἥλιον μὲ τὴν λατρείαν τοῦ Θεοῦ· καὶ ὅταν καθήμεθα εἰς τὴν τράπεζαν διὰ νὰ φάγωμεν καὶ ὅταν πρόκειται νὰ κοιμηθῶμεν. 

Μᾶλλον δὲ καθ᾿ ἑκάστην ὥραν καὶ μίαν προσευχὴν νὰ προσφέρωμεν εἰς τὸν Θεόν, διατρέχοντες τοιουτοτρόπως διὰ τῆς προσευχῆς ἕνα δρόμον ἴσον πρὸς τὸ διάστημα τῆς ἡμέρας».

(Ἱερὸς Χρυσόστομος)

 

 

Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινα-Περί προσευχής

 

Μιά φορά ήρθε σ' εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:

-Πάτερ,απελπίστηκα.Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο.Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιός ήταν πραγματικός μοναχός και ποιός μόνο φορέας του σχήματοςΠώς να διορθωθώ;Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία;Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία.
-Έχεις δίκιο, του είπα.Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε,επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε.
-Υπάρχει άραγε κάποια ελπίδα σωτηρίας;
-Σίγουρα υπάρχει.Να κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.
-Ποιό όμως το όφελος της προσευχής,εαν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;
-Υπάρχει τεράστιο όφελος.Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια.Από την απλή εκφώνηση των λέξεων της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή.Ακόμη και αν βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής,ακόμη και τότε μας είναι χρήσιμη και σωτήρια.Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο που προσεύχεται.

Σιωπή...

Νουν να έχεις και νουν να μη έχεις!
Γλώσσα να έχεις και γλώσσα να μη έχεις!
Μάτια να έχεις και μάτια να μη έχεις!
Αυτιά να έχεις και αυτιά να μη έχεις!
Με καταλαβαίνεις;
Μη λέτε πολλά.
Κρατήστε την γλώσσαν.
Αγαπήστε την σιωπή.
Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλείτε.
Τόσον είναι όμορφη η σιωπή!
Η σιωπή είναι σπουδαίο πράγμα! Κερδίζεις πολλά! Προσπάθησε, όμορφα είναι!.. 

ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΑΙΓΙΝΗΣ

Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε

                                                                                  Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγώ τούς εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν ὁδηγήσει στήν ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι οἱ φίλοι μου. Οἱ φίλοι μου μέ ἔχουν προσδέσει στή γῆ, ἐνῶ οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν λύσει ἀπό τή γῆ καί ἔχουν συντρίψει ὅλες τίς φιλοδοξίες μου στόν κόσμο.


Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν ἀποξενώσει ἀπό τίς ἐγκόσμιες πραγματικότητες καί μέ ἔκαναν ξένο καί ἀπισυσχετισμένον ἀπό τή ζωή τοῦ κόσμου. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα κυνηγημένο ζῶο βρίσκει πιό ἀσφαλές καταφύγιο ἀπό ἕνα ἄλλο πού ζῆ στήν ἡσυχία, ἔτσι κι ἐγώ. Καταδιωγμένος ἀπό τούς ἐχθρούς, ἔχω ἀνακαλύψει τό ἀσφαλέστερο καταφύγιο καί προφυλάσσομαι κάτω ἀπό «τή σκιά τῶν πτερύγων Σου», ὅπου οὔτε φίλοι οὔτε ἐχθροί μποροῦν νά ἀπωλέσουν τήν ψυχήν μου.

Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμα καί ἐγώ τούς εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Αὐτοί μᾶλλον, παρά ἐγώ, ἔχουν ὁμολογήσει τίς ἁμαρτίες μου

Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω;

Κύριος φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; 

 

Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω; 

 

2 ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ᾿ ἐμὲ κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας μου, οἱ θλίβοντές με καὶ οἱ ἐχθροί μου, αὐτοὶ ἠσθένησαν καὶ ἔπεσαν. 

 

3 ἐὰν παρατάξηται ἐπ᾿ ἐμὲ παρεμβολή, οὐ φοβηθήσεται ἡ καρδία μου· ἐὰν ἐπαναστῇ ἐπ᾿ ἐμὲ πόλεμος, ἐν ταύτῃ ἐγὼ ἐλπίζω. 

 

4 μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου, ταύτην ἐκζητήσω· τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, 

 

τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ. 

 

5 ὅτι ἔκρυψέ με ἐν σκηνῇ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν μου, ἐσκέπασέ με

Μαργαριτάρια ἀπό τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

 

Τί εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; 

Θεωρία τοῦ Θεοῦ, δοξολογία καὶ ὑμνῳδία μαζί μέ τοὺς ἀγγέλους.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτεται, φωτίζει, ζωοποιεῖ, ἤ μᾶλλον εἶναι τὸ Ἴδιο φῶς καὶ ζωή. Καθιστᾶ τοὺς ἀνθρώπους ναούς, τοὺς θεοποιεῖ καὶ τοὺς τελειοποιεῖ.

Μήν θέλεις νά μὲ πείσεις μέ τὰ λόγια, ἀλλά μέ τὰ ἔργα. Ἀποστρέφομαι τήν διδασκαλία πού εἶναι ἀντιθέτη μέ τὸν τρόπο ζωῆς.

Καλύτερα νά προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος καὶ νά συνομιλεῖ μέ τὸν Θεό, παρὰ ν’ ἀναπνέει·καὶ ἂν μπορεῖ κανεὶς

Εἶναι μυστικὴ δύναμη ἡ προσευχὴ

Δουραχάνη, στιγμές ἑσπερινές

Προσευχή σὲ καιροὺς ἀπαράκλητους

 

Εἶναι μέρες ἀνήλιαγες
Εἶναι νύχτες ἀσέληνες
Καιροί ἀπαράκλητοι…
Φῶς πουθενά.
Τότε οἱ εὐφυεῖς, οἱ ἀσκημένοι,
οἱ ἔχοντες τήν ἐλπίδα τους στόν Θεό,
σταματοῦν νά κινοῦνται ὁριζοντίως.

Παύουν νά χτυποῦν τίς πόρτες τῶν ἀνθρώπων
καί νά ζητοῦν τήν ἐξ ἀνθρώπων βοήθεια.
Οἱ εὐφυεῖς τότε ἀνοίγουν
τά συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας
καί μαθητεύουν στίς ζωές τῶν ἁγίων.

Ψάχνουν νά δοῦν πῶς ἐνεργοῦσαν
στίς θλίψεις οἱ ἅγιοι,
πῶς ἔκλαιγαν, πῶς βοοῦσαν,
Πῶς στέκονταν ὄρθιοι
Πῶς οἱ θλίψεις τούς ἔβγαλαν ἀπ᾿ τ᾿ ἀδιέξοδα
καί τούς ἔβαλαν στόν Παράδεισο
Πῶς ἡ φωνή τους ἔφτασε στ᾿ ἀφτιά τοῦ Θεοῦ.

Ἡ προσευχή δέν εἶναι στεῖρα
Δέν εἶναι ἄγονη κατάσταση
Εἶναι γένους θηλυκοῦ
Ρίζα πού γεννάει χρυσό καρπό
Μάνα παντοδύναμη,
πού ἀνατρέπει τήν τάξη τῆς φύσεως
καί γεννάει τό θαῦμα.

Ἡ προσευχή καταργεῖ τόν φόβο,
γιατί καταργεῖ ὅ,τι

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς

 

Όταν αρχίζει κανείς να προσεύχεται, η ίδια η προσευχή θα του λύνει τις απορίες του.

«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς».

 Όταν λέμε την προσευχή αυτή, 

συνάπτουμε με τον Χριστό μια προσωπική σχέση, 

που ξεπερνά τη λογική. 

Η ζωή του Χριστού εισχωρεί σιγά-σιγά μέσα μας.

Μείνετε στην προσευχή, μείνετε στον αγώνα, να περάσετε τη μέρα σας χωρίς αμαρτία.

 Όλα τα υπόλοιπα θα δοθούν από τον Ίδιο τον Θεό.

Όσιος  Σωφρόνιος Σαχάρωφ.

Γίνε κομμάτι τοῦ Οὐρανοῦ...

 

 

 

 

Η προσευχή σε ξεχωρίζει από τα άλογα ζώα, σε κάνει σύντροφο των Αγγέλων

Η προσευχή της Εκκλησίας έχει τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε και αν ακόμη είμαστε πιο άφωνοι και από τις πέτρες, θα μπορούσε να κάνει τη γλώσσα μας πιο ελαφρά από το φτερό.

Διότι, όπως ο ζέφυρος όταν φυσάει στα πανιά του πλοίου το κάνει να τρέχει πιο γρήγορα από το βέλος, έτσι και η προσευχή της Εκκλησίας όταν πέσει στη γλώσσα αυτού που την λέει, κινεί τον λόγο δυνατότερο από τον ζέφυρο.

Πόση τιμή δε έχει το πράγμα, να είναι κάποιος άνθρωπος και να συνομιλεί με το Θεό, όλοι το γνωρίζουν, αλλά να δείξουν με λόγια το μέγεθός της δεν μπορούν οι πολλοί, διότι αυτή η τιμή ξεπερνά και των Αγγέλων τη μεγαλοπρέπεια.

Αυτό το γνωρίζουν οι ίδιοι οι Άγγελοι, αφού φαίνονται πως έφερναν τις δεήσεις των Προφητών στο Θεό, τους ύμνους και τις λατρείες στο Δεσπότη με φόβο πολύ, έχοντας και τα πόδια σκεπασμένα από την μεγάλη ευλάβεια.

Αλλά αν εκείνοι που πετούν και δεν ησυχάζουν καθόλου δείχνουν το φόβο που έχουν,

Πῦρ ἡ εὐχὴ

  

Πῦρ ἐστιν ἡ εὐχή, 

μάλιστα ὅταν ἀπὸ νηφούσης καὶ διεγηγερμένης 

ἀναπέμπηται ψυχῆς

ἀλλὰ τὸ πῦρ τοῦτο καὶ ἐλαίου δεῖται,

 ἵνα αὐτῶν ἅψηται τῶν οὐρανίων ἀψίδων

ἔλαιον δὲ τοῦ πυρὸς τούτου οὐδὲν ἕτερον ἐστὶν,

ἀλλ' ἤ ἐλεημοσύνη.

 

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

 

Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε!

 

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἐπισκόπου Ἀχρίδος (1880 - 5/18 Μαρτίου 1956)

Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγὼ τοὺς εὐλογῶ καὶ δὲν τοὺς καταριέμαι. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν ὁδηγήσει μέσα στὴν ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπὸ ὅτι οἱ φίλοι μου. Οἱ φίλοι μὲ ἔχουν προσδέσει στὴν γῆ, ἐνῷ οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν λύσει ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἔχουν συντρίψει ὅλες τὶς φιλοδοξίες μου στὸν κόσμο. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἀποξένωσαν ἀπὸ τὶς ἐγκόσμιες πραγματικότητες καὶ μὲ ἔκαναν ἕναν ξένο καὶ ἄσχετο κάτοικο τοῦ κόσμου. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα κυνηγημένο ζῷο βρίσκει ἀσφαλέστερο καταφύγιο ἀπὸ ἕνα μὴ κυνηγημένο, ἔτσι καὶ ἐγὼ καταδιωγμένος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ἔχω εὔρει τὸ ἀσφαλέστερο καταφύγιο προφυλασσόμενος ὑπὸ τὸ σκήνωμά Σου, ὁποῦ οὔτε φίλοι, οὔτε ἐχθροὶ μποροῦν ν᾿ ἀπωλέσουν τὴν ψυχή μου.

Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγὼ τοὺς εὐλογῶ καὶ δὲν τοὺς καταριέμαι. Aυτοὶ μᾶλλον παρὰ ἐγώ, ἔχουν ὁμολογήσει τὶς ἁμαρτίες μου ἐνώπιον τοῦ κόσμου. Αὐτοὶ μὲ ἔχουν μαστιγώσει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα διστάσει νὰ μαστιγωθῶ. Μὲ ἔχουν βασανίσει κάθε φορὰ ποὺ ἐγὼ εἶχα προσπαθήσει