Νείλου μοναχού
αι όπως η γη που πατιέται συνεχώς, και αν ακόμα έχει αγκάθια, δεν τα φανερώνει, γιατί το φύτρωμά τους το εμποδίζει η τριβή των ποδιών, όμως βαθειά μέσα στα σπλάγχνα της απλώνουν εύρωστες τις ρίζες τους και τελείως ανενόχλητα, καί όταν βρουν ευκαιρία να φυτρώσουν, αμέσως βλαστάνουν. Έτσι και τα πάθη, που με τις συνεχείς προσθήκες εμποδίζονται να έρθουν στο φως, γίνονται πιο εύρωστα, και, έχοντας ησυχάσει επί πολύ, επιτίθενται με πολλή δύναμη, κάνοντας δύσκολο και επικίνδυνο γι’ αυτούς που στην αρχή αψήφησαν τη μάχη προς αυτά που έκαναν τον πόλεμο. Γι' αυτό και ο προφήτης παραγγέλλει να εξολοθρεύσουμε το σπέρμα της Βαβυλώνας, συμβουλεύοντας να εξαφανίσουμε τις μορφές αυτές που βρίσκονται ακόμα στις αποθήκες των αισθήσεών μας, για να μην πέσουν στη γη της διάνοιας μας και βλαστήσουν, και ποτιζόμενες με τις ορμητικές και ανωφελείς βροχές της συνεχούς αναπόλησης, αποφέρουν ποικίλους καρπούς.Άλλος προφήτης μάλιστα μακαρίζει εκείνους που δεν περιμένουν την αποκορύφωση των παθών, αλλά
