Ἔνας τόπος, ἔνας ἄνθρωπος..

Από την ομώνυμη εκπομπή της ΕΡΤ για τη Δουραχάνη.

Ταπείνωση και κρίση

Ταπείνωση είναι όταν αγαπάς, συχωράς, δεν κρίνεις τον άλλο.
Τα σφάλματά του θα τα βλέπεις αλλά θα βλέπεις τα δικά σου μεγαλύτερα. Τί χαρίσματα έχεις εσύ και τί αυτός; Αν εσύ έχεις πέντε και δεν τα κάνεις δέκα σε περνάει. Καί πώς θα ξέρω τα χαρίσματα; Αιτείται και δοθήσεται... Ένας πατέρας που αγαπάει δίνει στο παιδί του, δε θα δώσει ο Θεός; 
Κάθε μέρα να είναι και μια νέα αρχή, μια απόφαση για ψηλότερα.
Κάθε μέρα ένα σκαλοπάτι ψηλότερα...

Συνεργασία, καί ὁμόνοια

«…Δέν ὑπάρχει ὡραιότερο καί δημιουργικότερο ἀπό τή συνεργασία, τήν ὁμόνοια καί τήν κατανόηση. Ἀλλιῶς τά πράγματα δεν μποροῦν νά προχωρήσουν.

Ὅσα χαρίσματα ἔχουμε πρέπει νά τά ἀξιοποιήσουμε – προς δόξαν Κυρίου – στό κοινό συμφέρον.

Πρέπει νά δώσουμε ὅλοι τή μάχη, νά βγάλουμε φυτώριο. Εἶναι ἀναμμένο κάρβουνο ἡ εὐθύνη μας στούς νέους. Νά τούς δώσουμε κοινωνία μέ Θεό. Πιο ἐλεύθερος ἀπό αὐτόν πού ἑνώνεται μέ τό Θεό δεν ὑπάρχει ΄΄ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς΄΄…». 

Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης

Αποσπάσματα από το ομώνυμο βιβλίο της Πορφυρίας μοναχής. Επιμελείται και παρουσιάζει ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων κ. Παύλος Κυριακίδης.

Ἡ ὀρθοδοξία νά εἶναι καί ὀρθοπραξία…Ἀλλιῶς εἴμαστε κούφιοι…Ζοῦμε τά τῆς πίστης;

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ, Παναγία Ντουραχάνης.

Μέ τή χάρη τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, νά μή λυγίσουμε...

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζή, Παναγία Ντουραχάνης

Πιστεύω σου, Δέσποτα, τῇ οἰκονομίᾳ...πιστεύω σου τὸν προσκυνούμενον σταυρόν, πιστεύω σου τοῖς παθήμασι τῆς σαρκὸς, πιστεύω σου τῷ τριημέρῳ θανάτῳ, πιστεύω σου τῇ ἀναστάσει· λοιπὸν οὐκ ἔτι πολυπραγμονῶ·

Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος 

Εἰς τὴν Καινὴν Κυριακὴν καὶ εἰς τὸν Ἀπόστολον Θωμᾶν (ἀπόσπασμα)

Τί οὖν πρὸς αὐτοὺς ὁ Θωμᾶς; Ἑωράκατε τὸν Κύριον; καλῶς. 

Οὐκοῦν ὃν ἐθεάσασθε, μειζόνως σέβεσθε· ὃν κατωπτεύσατε, κηρύττοντες διαγίνεσθε.

 Ἐγὼ δὲ Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 

Ἀλλ᾿ ὑμεῖς οὐκ ἂν ἐπιστεύσατε, εἰ μὴ πρῶτον ἐθεάσασθε· οὕτω κἀγὼ, ἐὰν μὴ ἴδω, οὐ πιστεύσω.

 Ἐπίμεινον, ὦ Θωμᾶ, τῷ τοιούτῳ πόθῳ, σπουδαίως ἐπίμεινον, ἵνα σοῦ βλέποντος ἐγὼ βεβαιωθῶ τὴν ψυχήν· ἐπίμεινον, ζητῶν τὸν εἰπόντα, Ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε· 

μὴ παρέλθῃς ἁπλῶς ἐρευνῶν, ἐὰν μὴ εὑρήσῃς ὃν ζητεῖς θησαυρόν·

 ἐπίμεινον κρούων τὴν θύραν τῆς ἀναντιῤῥήτου γνώσεως. ἕως ἂν ὑπανοίξη σοι ταύτην ὁ εἰπών· Κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. 

Φιλῶ σου τὴν διχόνοιαν τῶν λογισμῶν, ὡς πᾶσαν διχόνοιαν τέμνουσαν· 

ἀγαπῶ σου τὸν φιλομαθῆ τρόπον, ὡς πᾶσαν φιλονεικίαν ἐκκόπτοντα·

 ἡδέως ἀκούω σου πολλάκις λέγοντος· Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, οὐ μὴ πιστεύσω. 

Σοῦ γὰρ ἀπιστοῦντος, ἐγὼ πιστεύειν διδάσκομαι· 

σοῦ τῇ δικέλλῃ τῆς γλώττης ὀρύττοντος τὰς τοῦ θείου σώματος ἀρούρας, ἐγὼ τὸν καρπὸν ἀπόνως θερίζω καὶ σωρεύω πρὸς ἐμαυτόν. 

Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης

Ανάγνωση από το ομώνυμο βιβλίο της Πορφυρίας μοναχής. 
Επιμελείται και παρουσιάζει ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Παύλος Κυριακίδης.

...Πῶς ἐσύ νά μή χαρῇς ἀδελφέ εἰς τήν ἡμέραν ταύτην τοῦ Κυρίου...

....Οἱ ἐν τῷ ᾃδη Προπάτορες εὐφραίνονται, οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἐγείρονται, οἱ ἐν τῇ γῇ Ἀπόστολοι χαίρουσι, καί ὁ ἴδιος ᾃδης πανηγυρίζει μέ ὅλα ὁμοῦ τά ἐπίγεια καί οὐράνια καί ἄλλο δέν ἀκούεται εἰς κάθε μέρος, παρά τό «Χριστός Ἀνέστη!». Πῶς ἐσύ νά μήν ἀγαλλιάσῃς εἰς τήν ἡμέραν ταύτην τῆς ἀγαλλιάσεως, ἥτις εἶναι τῶν ἑορτῶν Ἑορτή καί Πανήγυρις τῶν πανηγύρεων κατά τόν θεολόγον Γρηγόριον; Ἔαρ τῆς Ἐκκλησίας μεταξύ τῶν καιρῶν. Ἥλιος μεταξύ τῶν ἀστέρων, χρυσός μεταξύ τῶν μετάλλων καί βασιλίς, μεταξύ ὅλων τῶν ἡμερῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ. Ἤξευρε γάρ ὅτι ἄν δέν χαρῇς πνευματικῶς εἰς ὅλα ταῦτα τά ὑπερφυσικά χαρίσματα τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως, εἶναι κακόν σημάδι διά λόγου σου, πῶς δέν ἀγαπᾷς τόν ἀναστάντα Χριστόν καί ἀκολούθως πῶς δέν εἶσαι ἀληθινός Χριστιανός, ἀλλά ξένος τοῦ Χριστοῦ καί ἀλλότριος, διότι δέν συγχαίρεσαι εἰς τήν χαράν καί δόξαν τοῦ Κυρίου σου....