Κυριακή τῶν 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ, Ἱ. Μ. Παναγίας Ντουραχάνης

Ο λύκος δε γίνεται πρόβατο...πρέπει να υπάρχουν ποιμένες έτοιμοι να τα βάλουν με τους λύκους και να υπερασπιστούν τα πρόβατα...Προσοχή στις αιρέσεις...οι αιρετικοί είναι πιο επικίνδυνοι από τους αθέους...
Να γνωρίζω τι πιστεύω και να είμαι έτοιμος για τα γεγονότα που συμβαίνουν και θα συμβούν....
Να ζω τα του πιστεύω.....τότε θα μπορέσω να ορθοποδήσω....

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 16 Ἰουνίου 2016. Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

Ἰωάν. ιζ΄ 1-13

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπάρας ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. ὅτε ἤμην μετ᾿ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὑτοῖς.

Τὰ ροῦχα τοῦ βασιλιᾶ.

(Κλικ στην εικόνα για να διαβάσετε).

Θεατρική παράσταση από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δουραχάνης: Τα ρούχα του βασιλιά, παραμύθι του Άντερσεν σε διασκευή του Γιάννη Καλατζόπουλου.

                                                                                                         Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2016, 18:30

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζή, Ἀγρυπνία 6-5-2016, Παναγία Ντουραχάνης

Σὲ τὶ βρίσκεται ἡ χριστιανική τελειότητα. Γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήσει κάποιος, πρέπει νὰ πολεμᾶ. Τὰ τέσσερα ἀναγκαῖα σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο.

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Αγιορείτου

Ἀόρατος Πόλεμος

Το μεγαλύτερο και τελειότερο κατόρθωμα, που μπορεί να πει ή να συλλογισθεί ο άνθρωπος, είναι το να πλησίασει κάπως στο Θεό και να ενωθεί με αυτόν. Λοιπόν, εάν εσύ, αγαπητέ μου εν Χριστώ αναγνώστη, επιθυμείς να φθάσεις σε αυτήν την κορυφή, πρώτα πρέπει να γνωρίσεις, από τι αποτελείται η πνευματική ζωή και η χριστιανική τελειότητα. Γιατί, είναι πολλοί, που λένε, πως αυτή η ζωή και η τελειότητα βρίσκεται στις νηστείες, στις αγρυπνίες, στις γονυκλισίες, στις χαμαικοιτίες και σε άλλες παρόμοιες σκληραγωγίες του σώματος. Άλλοι πάλι λένε πως βρίσκεται στις πολλές προσευχές και στις μεγάλες ακολουθίες. Και άλλοι πολλοί νομίζουν, ότι η τελειότητα βρίσκεται ολόκληρη στη νοερά προσευχή, στη μοναξιά και στην αναχώρηση, στη σιωπή και στην εκπαίδευση με τον κανόνα· δηλαδή, το να βαδίζουν με τον κανόνα και το μέτρο, και ούτε να φτάνουν σε υπερβολές, ούτε σε ελλείψεις. Οι αρετές όμως αυτές, μόνες τους, δεν είναι αυτό που ζητάμε ως χριστιανική τελειότητα, αλλά είναι άλλοτε μέσα και όργανα, για να απολαύσει κάποιος την χάρη του Αγίου Πνεύματος, άλλοτε πάλι είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος.

Και ότι μεν είναι πολύ δυνατά όργανα, για την απόλαυση της χάρης του Αγίου Πνεύματος,

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 22 Μαΐου 2016: Τοῦ Παραλύτου. Ἰωάν. ε΄ 1-15

ῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα. ἔστι δὲ ἐν τοῖς ῾Ιεροσο­λύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη ῾Εβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐτάρασσε τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.
ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. τοῦτον ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.
λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ ᾿Ιησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται. ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήγγειλε τοῖς ᾿Ιουδαίοις ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ ποιήσας αὐτὸν ὑγιῆ.

Σύγχρονες μορφές τῆς Ὀρθοδοξίας: παπα-Θανάσης Χατζής.

Του ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Περιοδικό Ταχυδρόμος 10-11-1988

«Η Ορθοδοξία έχει δύο φτερά: την αγάπη και την πίστη. Αν έχει το ένα, δεν πετάει», λέει ο παπα- Θανάσης που πήγε κόντρα στο κατεστημένο της Εκκλησίας και της Πολιτείας, όσες φορές χρειάστηκε, για τα απροστάτευτα παιδιά που φροντίζει. Σαν παραμύθι ακούγεται η ιστορία του απ’ όταν ξαναζωντάνεψε τη Μονή Ντουραχάνη στα Γιάννενα κι έκανε θαύματα στα τέσσερα στρέμματα που την περιβάλλουν, με αρωγό σίγουρα όχι το 3% που δεν δίνει στη Μητρόπολη από τα κεριά, αλλά το ανεξάντλητο κουράγιο του.

Λερό ράσο. Το τινάζει από τον ασβέστη. Ν’ αλλάξει; Όχι να μην αλλάξει. Τέσσερα από τα εκατόν δεκατρία παιδιά που ταΐζει, ντύνει και μαθαίνει γράμματα, παίζουν μπάσκετ. Τους έφτιαξε και γήπεδο μπάσκετ. Τους κουβάλησε κομπιούτερ «να μαθαίνουν τα παιδιά ό,τι χρήσιμο». Τους έχει και βίντεο και τηλεόραση. Σήμερα τα πιο πολλά πήγαν σε γειτονικά χωριά που τα φιλοξενούν οι χωριανοί, να μη νιώθουν μόνα χρονιάρες μέρες. Άλλα είναι ορφανά, άλλα από διαλυμένες οικογένειες κι είναι και κάτι παιδόπουλα που τ’ άφησαν οι γονείς τους ή η μάνα γυρνάει επαρχία για να βγάζει μεροκάματο τη νύχτα.

«Κι ένα απ’ αυτά ήρθε και μου ’πε: “Για τη μάνα, πάτερ, μη με ρωτάς. Ο πατέρας κάπου ταξιδεύει, ναυτικός. Ό,τι θες, ρώτα εμένα”. Το κράτησα το παιδί».

Ο παπα-Θανάσης Χατζής είναι. Άνθρωπος που ως τα δέκα οχτώ του δεν πάτησε πόδι στην εκκλησιά. Δεν ήξερε μήτε πώς κρατάνε το θυμιατό. Πήρε όμως μια μονή διαλυμένη, τη μονή Ντουραχάνη έξω από τα Γιάννενα, απέναντι από τη λίμνη και το τι έκανε εκεί δεν λέγεται. Κόντρα σε υπουργεία και Αρχαιολογικές, κατάφερε να ζωντανέψει ξανά τη μονή και σε τέσσερα στρέμματα, δίπλα, έκανε το καταφύγιο γι’ αυτά τα παιδιά τ’ απροστάτευτα. Τα μάζεψε. Τους έδωσε ρούχα, τους έφτιαξε σχολείο και Λύκειο και τι δεν έκανε για τα παιδιά. Κόντρα   στο κατεστημένο της Εκκλησίας όσες φορές χρειάστηκε. Κόντρα στη γραφειοκρατία της Πολιτείας. Κίνησε γη και ουρανό. Σκαφτιάς, ζήτουλας, μπετατζής, μαραγκός για τα παιδιά. Μαζί με δεκατέσσερις κοπέλες, οι πιο πολλές καθηγήτριες που διδάσκουν, καθαρίζουν, φροντίζουν τα παιδιά. Πήγαν οι «βαλτοί» να τον τσιγκλίσουν. Τον ρώτησε ένας:

-           Έχεις να βγάλουμε τίποτα «άπλυτο» για τους άλλους;

Τους είπε ο παπα-Θανάσης:

-           Άκουσε, παπά μου. Έχω

Λόγος εις την Κυριακή των Μυροφόρων

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ 

Στα τριάμιση τελευταία χρόνια της επίγειας ζω­ής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όταν Αυτός κήρυττε το Ευαγγέλιο της δικαιοσύνης και έκανε αμέ­τρητα θαύματα, μαζί Του βρίσκονταν συνεχώς οι άγι­οι απόστολοι και οι μυροφόρες γυναίκες. Οι από­στολοι τους οποίους ο ίδιος διάλεξε ήταν περισσό­τεροι από τις μυροφόρες. Και μόνο τους αποστόλους έστελνε ο Κύριος να κηρύττουν το Ευαγγέλιο. Μό­νο στους αποστόλους έδωσε την εξουσία να διώ­χνουν τα δαιμόνια και να θεραπεύουν τους ασθενείς. Οι μυροφόρες, αν και δεν τις αγαπούσε ο Κύριος λι­γότερο από τους αποστόλους, δεν έλαβαν απ' Αυτόν τέτοια χαρίσματα.

Πρέπει να σκεφτούμε ποιοι είναι οι λόγοι που ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός άλλη στάση κρατούσε απέναντι στους άνδρες και άλλη απέναντι στις γυ­ναίκες,