Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Ἰουλίου 2017, Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

ῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Αιωνιότητα της κολάσεως

«Ἠρώτησάν τινες τόν Ἀββᾶν Μακάριον, λέγοντες·

 Πῶς ὀφείλομεν προσεύχεσθαι;
Λέγει αὐτοῖς ὁ γέρων· Οὐκ ἔστι χρεία βατολογεῖν, ἀλλ᾽ ἐκτείνειν τάς χεῖρας, καί λέγειν· 
Κύριε, ὡς θέλεις καί ὡς οἶδας, ἐλέησον.
Ἐάν δέ ἐπίκειται πόλεμος· Κύριε, βοήθει· 
 Καί Αὐτός οἶδε τά συμφέροντα, καί ποιεῖ μεθ᾽ ἡμῶν ἔλεος».
(Ἀβ. Μακ. P.G. 65, 2696).

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας...

...τῇ 20ῃ τοῦ μηνὸς Ἰουλίου μνήμη...

Δεῦτε πρός με... from Atho Paidies on Vimeo.

Με αυτήν την ταινία μικρού μήκους η Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία έλαβε μέρος και διακρίθηκε στον 7ο Διεθνή Διαγωνισμό Cinema …διάβασες;; στον οποίο υποβλήθηκαν συνολικά 287 ταινίες μικρού μήκους. Στην εκδήλωση βράβευσης που πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαΐου 2017 στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης,  απονεμήθηκε στην Σχολή το Μεγάλο Ειδικό Βραβείο του διαγωνισμού.

Για να παρακολουθήσετε καλύτερα την ταινία ενεργοποιήστε τους ελληνικούς υπότιτλους κάνοντας κλικ στην επιλογή CC του προγράμματος αναπαραγωγής.

Γιατί θυμώνεις;

Γιατί θέλεις το δικό σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν κατανοείς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν σέβεσαι τον άλλον.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η αυτογνωσία.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η υπομονή.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί ξέχασες το: ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί λησμονείς τις αμαρτίες σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η αίτηση αοργησίας.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί ξεχνάς πως αυστηρά θα κριθείς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν σέβεσαι την θεία παρουσία.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί αθέτησες κάποιες ιερές υποσχέσεις σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί κατέκρινες σκληρά κάποιους που …θυμώνουν.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η ταπείνωση.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν έμαθες να αγαπάς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί έχεις υπέρμετρο εγωισμό.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπουν και πνευματικό πένθος και συντριβή και δάκρυα απορρυπαντικά.

Γιατί θυμώνεις; Γιατί……….

Ω, αν μελετούσες βαθιά και συγκλονιστικά την άπειρη μακριθυμία του Θεού Πατρός, το «άφες αυτοίς» του Υιού στον Σταυρό και την ακούραστη εναντί σου ανοχή του Πανάγιου Πνεύματος, δεν θα χρειαζόσουν αυτό το ερωτηματολόγιο.

Πηγή

Δέν εἶναι ἀξιοπερίεργο τό ὅτι στέλνουμε τά παιδιά μας στό σχολεῖο νά μάθουν γράμματα καί τέχνες καί...

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

...  ἐξαντλοῦμε ὅλες μας τίς δυνατότητες γιά τήν ἐπιτυχία αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ καί δέν ἐνδιαφερόμαστε νά τά ἀναθρέψουμε συγχρόνως καί σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ;
Ἔ λοιπόν νά ξέρετε ὅτι, ὅταν ἀνατρέφουμε τά παιδιά μας, ἔτσι ὥστε νά γίνουν, ἀνεδῆ, ἀκόλαστα, ἀπειθάρχητα, βάναυσα, τότε, ἐμεῖς πρῶτοι θά γευθοῦμε τούς καρπούς τῆς κακίας τους.
Ἄς προσέξουμε λοιπόν αὐτό τό θέμα κι ἄς ὑπακούσουμε σ' αὐτό πού μᾶς διδάσκει ὁ μακάριος Ἁπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος μᾶς συμβουλεύει νά ἀνατρέφουμε τά παιδιά μας καί νά τά παιδαγωγοῦμε, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Νά τούς δίνουμε πάντα ἐμεῖς πρῶτοι τό καλό παράδειγμα καί νά τά
συνηθίσουμε ἀπό μικρά στήν μελέτη τῶν θείων Γραφῶν.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 61,150, κ.εξ.

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 25 Ἰουνίου 2017

Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. ς΄ 22-33)

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ­ὀ­φθαλ­μός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτει­νὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ­πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις ­δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ­ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονή­σει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ­ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ ­οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον ­διαφέρετε αὐ­τῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσ­θεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξά­νει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολο­μὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς ­κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολ­λῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγον­τες, τί φάγωμεν ἢ τί ­πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ­ζητεῖ­τε δὲ πρῶ­τον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύ­νην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα ­προστεθήσεται ὑμῖν.