ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΑΛΛΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 4-2

Η πίεση στα καρέ της Κροατίας ανέβηκε επικίνδυνα, καθώς η συντονισμένη επίθεση της γαλλικής ομάδας σήμανε συναγερμό στην κροατική άμυνα. Ο μεγάλος τελικός του Μουντιάλ έχει μόλις αρχίσει. Τα βλέμματα της υφηλίου είναι προσηλωμένα στη Ρωσία, που φιλοξενεί το κορυφαίο γεγονός της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Στο μεγάλο στάδιο Λουζνικί της Μόσχας, μεσοκαλόκαιρο (15 Ιουλίου) του 2018, οι δυο ομάδες που είχαν το προνόμιο να φτάσουν ως το τέλος, βρίσκονται στην πιο δυναμική τους αναμέτρηση. Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα οι κρίσιμες φάσεις έχουν καθηλώσει τους θεατές.

Η γαλλική επίθεση αναγκάζει τους αμυντικούς της Κροατίας να παραχωρήσουν φάουλ σε πολύ επικίνδυνο σημείο, λίγο έξω απ’ τη μεγάλη περιοχή. Η Γαλλία ετοιμάζεται για την εκτέλεση, οι παίκτες συνωστίζονται στο ύψος του πέναλτυ, η κροατική ομάδα σχηματίζει τείχος, έχουν επιστρέψει ακόμα και οι πιο προωθημένοι της Κροατίας για να βοηθήσουν στην άμυνα. Η Γαλλία εκτελεί, η μπάλα φεύγει ψηλά, το αμυντικό τείχος μετακινείται κοντά και παράλληλα προς τη γραμμή της μικρής περιοχής, πηδούν πολλοί για να πιάσουν την κεφαλιά, αλλά τους ξεπερνάει όλους ο επιθετικός άσσος της Κροατίας. Με υπεράνθρωπο άλμα ξεπερνάει τα κεφάλια των αντιπάλων του, παίρνει την κρίσιμη κεφαλιά και χάνοντας απ’ τον συνωστισμό την ισορροπία του, προσγειώνεται φαρδύς πλατύς στο γρασίδι.

Μα όταν με ύφος θριάμβου

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Ψηλός, ορμητικός, μεγαλόπρεπος, πρόβαλε επιτέλους στο βάθος του δρόμου ο πρώτος μαραθωνοδρόμος, βάζοντας τέρμα στην έκδηλη ανυπομονησία του κόσμου. Ο ιδρώτας χρύσωνε το μελαψό στιβαρό του κορμί, καθώς το έλουζαν οι αχτίνες του ήλιου. Φάνταζε αρχαίος μαραθωνομάχος, που απ’ την ίδια διαδρομή έφερνε στους τότε Αθηναίους το μήνυμα της νίκης από τη μάχη του Μαραθώνα. «Αθήνα, 2004»! Οι Ολυμπιακοί στην αρχαία κοιτίδα τους αναβίωναν παλιές μνήμες από τη μακραίωνη ιστορία της ελληνικής γης.

Λίγες δεκάδες μέτρα ήθελε ακόμα για να δρασκελίσει την είσοδο του μεγάλου σταδίου ο υπέροχος αθλητής. Σαράντα τόσα χιλιόμετρα([1]) διέτρεξε ήδη με απαράμιλλη αντοχή. Σε λίγες στιγμές θα έκοβε το νήμα πάνω στη γραμμή τερματισμού μέσα στο στάδιο. Θα κατακτούσε το μεγάλο τρόπαιο: Χρυσό μετάλλιο στον ολυμπιακό μαραθώνιο. Το όνειρο της ζωής του αναδυόταν μπρος του χειροπιαστό. Χρυσός ολυμπιονίκης!

Χιλιάδες άνθρωποι μέσα και έξω από το στάδιο, στις δυο μεριές του δρόμου, γέμιζαν ήδη τον αέρα με τις νικητήριες ιαχές. Ο μαραθωνοδρόμος έτρεχε ασθμαίνοντας. Οι καλογυμνασμένοι του μύες λειτουργούσαν στο μάξιμουμ. Η ανάσα του έβγαινε σφυριχτή και γρήγορη, μαρτυρώντας την τρομερή του ένταση.

Μα η ενθουσιώδης ατμόσφαιρα τον συνεπήρε. Τον σήκωσε, θαρρείς, στον αέρα και αυτόν, κάνοντάς τον να νοιώσει ανάλαφρος, παρά την κούρασή του.

Από την πλατειά είσοδο έβλεπε κιόλας μέσα στο στάδιο το νήμα του τερματισμού να πάλλεται ανυπόμονο στις ελαφρές ριπές του ανέμου. Στη θέα του ένοιωσε μια καινούργια δύναμη να πλημμυρίζει τα κουρασμένα του μέλη και αναπτερωμένος όρμησε για την τελική νίκη.

Και τότε…

Ανακοίνωση για τις Πανελλήνιες εξετάσεις

Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Δουραχάνης 

Την προσεχή Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020 

θα πραγματοποιηθεί Ιερά Αγρυπνία από τις 21:00.

Η Αγρυπνία θα είναι μια ικεσία στον Πανάγαθο Θεό για τη στήριξη και την άνωθεν βοήθεια στους  υποψηφίους των Πανελληνίων εξετάσεων.

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να φέρουν οι ίδιοι τα ονόματα τους ή των οικείων τους που είναι υποψήφιοι , 

ή να τηλεφωνήσουν στα τηλέφωνα 2651052247 και 2651052103 και να δώσουν τα ονόματά τους

ή και τα στείλουν με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

"Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν καί Πνεύματος ἐπιδημίαν καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν·καί τό μυστήριον ὅσον; ῾Ως μέγα τε καί σεβάσμιον.Διό βοῶμέν σοι· Δημιουργέ τοῦ παντός,Κύριε, δόξα σοι.

“Πάντα χορηγεῖ τό Πνεῦμα τό ἅγιον· 
βρύει προφητείας,
 ἱερέας τελειοῖ,ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, 
ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, 
ὅλων συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς ᾿Εκκλησίας.
 ῾Ομοούσιε καί ὁμόθρονετῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ, 
Παράκλητε, δόξα σοι”.

Πεντηκοστή

Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν

καί Πνεύματος ἐπιδημίαν

καί προθεσμίαν ἐπαγγελίας

καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν·

καί τό μυστήριον ὅσον;

῾Ως μέγα τε καί σεβάσμιον.

Διό βοῶμέν σοι·

Δημιουργέ τοῦ παντός,

Κύριε, δόξα σοι”.

Αὐτόν τόν θαυμάσιο ὕμνο θέτει ἡ ᾿Εκκλησία μας σάν προπύλαιο στήν ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Καί σ᾿ αὐτόν ἀνακεφαλαιώνει τό “μέγα καί σεβάσμιον” μυστήριον, τό ὁποῖον πανηγυρίζει: Τήν συμπλήρωσι τῆς ἐλπίδος, τήν προθεσμία τῆς ἐπαγγελίας, τήν ἐπιδημία τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου.

Γιατί πράγματι τό ἑορταζόμενο γεγονός, ἡ ἐπιφοίτησις τοῦ ἁγίου Πνεύματος στούς ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελεῖ τό τέλος καί τό ἐπιστέγασμα ὅλου τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας. ῞Ολο τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἔλευσις, ἡ διδασκαλία, τό πάθος, ἡ ἀνάστασις, ἡ ἀνάληψις ἀπέβλεπαν σ᾿ αὐτό· στήν ἔλευση τοῦ ἁγίου Πνεύματος στόν κόσμο,

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 7 Ιουνίου 2020, Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς - Ἰωάν. ζ΄ 37-52, η΄ 12

Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύον­τες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαν­τες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χρι­στός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι᾿ αὐτόν. τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ᾿ οὐ­­­δεὶς ­ἐπέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας. Ἦλθον οὖν οἱ ὑ­­­­πη­­­ρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέ­ται· ­οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. ἀπε­κρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλά­νησθε; μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ­ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; ἀλλ᾿ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! λέγει ­Νικόδημος πρὸς αὐ­τούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτόν, εἷς ὢν ἐξ αὐ­­τῶν· μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀ­­­κού­σῃ παρ᾿ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐ­­­­ρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

Tό Φῶς τῆς Πεντηκοστῆς στή ζωή μας...

Ὁμιλία πατρός Ἀθανασίου Χατζῆ, 

στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Ντουραχάνης.

...Η πορεία της ζωής μου, της ζωή σου είναι ένα φίλμ... Εκεί καθρεφτίζονται τα πάντα... ...Την πίστη την ορθόδοξη την κράτησες; ...Την αγάπη την κράτησες;...
...Ό,τι αποσκευές στείλουμε αυτές θα βρούμε στον ουρανό...

π. Ἀθανάσιος Χατζής, Ὁμιλία στίς 27-5-2007 Κυριακή Πεντηκοστῆς, Παναγία Ντουραχάνης.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου - Στήν Ἁγία Πεντηκοστή

1. Εἶναι μεγάλα, ἀγαπητοί, καί ξεπερνοῦν κάθε ἀνθρώπινη λογική τά χαρίσματα πού μᾶς δώρησε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς χαιρόμαστε ὅλοι μαζί καί χορεύοντας ἀπό χαρά ἄς ὑμνήσουμε τόν Κύριό μας. Γιατί ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι γιά μᾶς ἑορτή καί πανήγυρη. Ὅπως δηλαδή ἡ μία ἐποχή διαδέχεται τήν ἄλλη καί τό ἕνα ἡλιοστάσιο τό ἄλλο, ἔτσι ἀκριβῶς καί στήν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτή διαδέχεται τήν ἄλλη καί μᾶς πηγαίνουν ἀπό τή μία στήν ἄλλη.

Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες λοιπόν ἑορτάσαμε τό σταυρό, τό πάθος, τήν ἀνάσταση, ὕστερα ἀπό αὐτά τήν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν οὐρανό. Σήμερα ὅμως συναντήσαμε τήν ἴδια τήν κορυφή τῶν ἀγαθῶν, φθάσαμε στή μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε στήν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου. «Γιατί ἄν ἐγώ φύγω», λέγει, «θά σᾶς στείλω ἄλλον Παράκλητο καί δέ θά σᾶς ἀφήσω
ὀρφανούς» (Ἰω. 16, 7).

Εἴδατε ἐνδιαφέρον; εἴδατε ἄπειρη φιλανθρωπία; Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἀνέβηκε στόν οὐρανό, ξανακάθισε στό βασιλικό θρόνο, πῆρε τή θέση στά δεξιά τοῦ Πατέρα καί μᾶς χαρίζει σήμερα τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἔτσι μᾶς δίνει τά ἄπειρα οὐράνια ἀγαθά. Γιατί, πές μου, ποιό ἀπό αὐτά πού συντελοῦν στή δική μας σωτηρία δέν τό ἔχει δώσει τό Ἅγιο Πνεῦμα; Αὐτό μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τήν πνευματική δουλεία, μᾶς καλεῖ στήν ἐλευθερία, μᾶς ὁδηγεῖ στήν υἱοθεσία καί, γενικά, μᾶς ξαναγεννᾶ ἀπό τήν ἀρχή, καί μᾶς ξεφορτώνει τό βαρύ καί ἀποκρουστικό φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν.

Μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βλέπουμε