Η Ρωμηοσύνη διαφέρει των άλλων πολιτισμών, διότι έχει το ίδιον θεμέλιον δια τον ηρωϊσμόν της ως και δια την αγιωσύνην της, δηλαδή το ρωμαίϊκον φιλότιμον το οποίον δεν υπάρχει εις τον ευρωπαϊκόν πολιτισμόν. Παρά ταύτα οι Γραικύλοι από το 1821 μέχρι σήμερον προπαγανδίζουν ότι οφείλομεν να εγκαταλείψωμεν την Ρωμηοσύνην και να γίνωμεν Ευρωπαίοι, διότι δήθεν ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ανώτερος από την Ρωμηοσύνην.
Το δοκίμιον τούτο δεν προσπαθεί να αποδείξει τίποτε. Η Ρωμηοσύνη δεν αποδεικνύεται. Περιγράφεται. Δεν χρειάζεται απολογητάς. Είναι απλώς αυτό που είναι. Το δέχεται κανείς ή το απορρίπτει. Δια τούτο τα παιδιά των Ρωμηών ή παρέμενον πιστοί και σκληροί Ρωμηοί ή εφράγκευον ή εκτούρκευον.
Και σήμερον άλλοι παραμένουν Ρωμηοί, άλλοι όμως αμερικανεύουν, ρωσεύουν, φραντσεύουν, αγγλεύουν, δηλαδή γραικεύουν.
Εις το παρελθόν οι Ρωμηοί είχον την ηγεσίαν και ήσαν ωργανωμένοι με ρωμαίϊκην έπιστήμην και παιδείαν και επικρατούσαν εις το Ρωμαίϊκον.
Με την ίδρυσιν της Έλλαδίτσας των Ελλαδιτσιστών όμως οι Ρωμηοί εξετοπίσθησαν από την ηγεσίαν και ανέλαβον αυτήν οι Γραικύλοι των Μεγάλων Δυνάμεων και ίδρυσαν τον Νεογραικισμόν με επίσημον πρόγραμμα να μη είμεθα πλέον Ρωμηοί αλλά τα ταπεινά και φρόνιμα γραικύλα παιδιά των Ευρωπαίων και Ρώσων.
Όχι μόνον έγινε τούτο αλλά ούτε προσεπάθησαν οι Νεογραικύλοι να το αποκρύψουν. Ήσαν υπερήφανοι δια την υποδούλωσιν των εις
