Τελικά δεν νίκησα τον πειρασμό του να γράψω συγκρίνοντας το τότε και τώρα σχετικώς με την εορτή του εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος, επισκόπου Τριμυθούντος, πολιούχου Κερκύρας.
«Μεγαλύνομέν Σε Ἱεράρχα Χριστοῦ, Τριμυθοῦντος ὤ Σπυρίδων τό καύχημα καί Κερκύρας ἀντιλήπτορα θερμόν».
«Σῶμα σου κατέχει, ὡς θησαυρόν καί πλοῦτον, ἡ Κερκυραίων πόλις».
Η μεγαλύτερη εύνοια του Θεού προς το νησί των Φαιάκων (Κέρκυρα) είναι εκτός των άλλων η άφιξις και διαμονή των δύο πανιέρων λειψάνων των τε Αγίων Σπυρίδωνος Τριμυθούντος καί Θεοδώρας της Αυγούστης. Η παρουσία των ευλογία και χάρις, παρηγοριά και αστείρευτος πηγή ιαμάτων και ευεργεσιών διά τον τόπον, άμα δε ενίσχυσις και προφυλακή, δίκην τείχους, της αμωμήτου ορθοδόξου πίστεώς μας, εκ των γειτονευόντων αιρέσεων και των εξ αυτών επιδράσεων...
Το νησί πέρασε πολλά δεινά από ξένους εισβολείς και κατακτητάς, τόσον κατά τους π.Χ. χρόνους, όσο και κατά τους μ.Χ. χρόνους, από θεομηνίες, λοιμούς, λιμούς καί πολλά άλλα.
Μετά την άφιξη των πανιέρων λειψάνων, προστάτης, πολιούχος και έφορος ένεκεν απείρων θαυμάτων και ευεργεσιών προς τους Κερκυραίους, κατέστη ο μέγας Σπυρίδων.
Έτσι όταν τότε τα Χριστούγεννα του έτους 1629 έπληξε τον τόπο βαρύ θανατικό θερίζοντας τον κόσμο χωρίς έλεος το πώς αντιμετώπισαν τη φοβερή αυτή κατάσταση οι πρόγονοί μας, ας αφήσουμε να μάς το περιγράψει ο έντιμος συμπολίτης μας (κύριος Σπύρος Κατσαρός), όπως το έχει καταγράψει εις το βιβλίον του «Ο Άγιος Σπυρίδων».
Η πρώτη και η πιό μεγάλη Λιτανεία κάθε χρονιάς
Κυριακή των Βαΐων
Η Ιστορία δεν έχει συναισθηματισμούς. Αφήνει να ξετυλίγονται τα ιστορικά γεγονότα πάνω στην ανθρωπότητα και αδιαφορεί αν φέρνουν το καλό και την ευτυχία, ή το κακό και τη συμφορά και τη δυστυχία.
Κατόπιν έρχεται ο άνθρωπος που από πάνω του πέρασαν τα ιστορικά γεγονότα. Και πιάνοντας τις συμφορές και τις ευτυχίες, καθαγιάζει τη θεραπεία των πρώτων και την πηγή των δευτέρων, αποδίδοντας όλα στη Θεία Δύναμη.
Κάθε χρόνο, την Κυριακή των Βαΐων, απ’ όλη την έκταση της Κερκυραϊκής γής κι ακόμα απ’ όλες τις γειτονικές προς την Κέρκυρα Ελληνικές πατρίδες, συρρέουν στην πόλη Κέρκυρα πλήθη Χριστιανών, για να συμμετάσχουν στην εκδήλωση λατρείας του Αγίου, που εκφράζεται με τη Λιτάνευσή Του αυτή την ημέρα.
Κάθε χρόνο, μυριάδες χείλη Κερκυραίων κι Επισκεπτών, ψιθυρίζουν τις ίδιες ευχές με σκυμμένα ευλαβικά τα κεφάλια, καθώς η Χάρη Του διαβαίνει.
Κι οι καρδιές χτυπούν παρακλητικά. Μια ατμόσφαιρα ευλαβικής κατανύξεως αιωρείται μέσα και πάνω από την πόλη.
Και καθώς οι καμπάνες σκορπίζουν τους θριαμβικούς ήχους τους για το θρίαμβο του Καλού Αγίου πάνω στο κακό, ο ουρανός δέχεται για μια ακόμα φορά τις δεήσεις και τις ευχαριστίες των Χριστιανών, που εκφράζουν την ακατάλυτη δύναμη της πίστεως.
Χριστούγεννα του 1629 Η επιδημία
Απλή είναι η ιστορία που οδήγησε στην επίσημη καθιέρωση της Λιτανείας των Βαΐων. Απλή, όπως απλές, όμως γεμάτες δόξα και ποίηση και περισσό μεγαλείο, είν' όλες οι ιστορίες της Θρησκευτικής μας ζωής.
Βαρύ «θανατικό» άπλωσε ξαφνικά τα μαύρα φτερά του
