Κυριακή Μετά τα Φώτα: Λόγος περί μετανοίας (Αγ. Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

 

Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών. Μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω. Αυτά ήσαν τα πρώτα λόγια του κηρύγματος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτά τα ίδια λόγια λέγει και σ’ εμάς μέχρι σήμερα, μέσω του Ευαγγελίου.
Όταν επληθύνθη περισσότερον από κάθε άλλη εποχήν η αμαρτία στον κόσμο, κατήλθε εδώ στην γη μας ο Παντοδύναμος Ιατρός. Κατήλθε στον τόπον αυτόν της εξορίας, στον τόπο των βασάνων και των παθών μας, που είναι μία πρόγευσις των αιωνίων βασάνων της κολάσεως, και ευαγγελίζεται την λύτρωση, την χαρά και την ίαση σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση, λέγοντας «μετανοείτε».
Η δύναμις της μετανοίας είναι θεμελιωμένη στην δύναμη του Θεού. Ο Ιατρός είναι πανίσχυρος, και η ίασις που Εκείνος χαρίζει είναι παντοδύναμος. Την εποχήν εκείνη, όταν εκήρυσσεν εδώ στην γη ο Κύριος, καλούσε σε θεραπείαν όλους όσοι ήσαν άρρωστοι από την αμαρτία, και δεν θεωρούσε καμμίαν αμαρτίαν ως αθεράπευτον. Και τώρα, επίσης, συνεχίζει να καλή όλους, και υπόσχεται, και χαρίζει πράγματι την άφεση για κάθε αμαρτία και την ίαση για κάθε αμαρτωλή ασθένεια.
Ω σεις, οι οδοιπόροι της γης. Ω σεις, όλοι όσοι αναλίσκεσθε ή σύρεσθε στην ευρύχωρον οδόν, μέσα στον ακατάπαυστο θόρυβο των γηίνων μεριμνών,

Πίστευε, ἀγάπα, συγχώρα καί προχώρα στη ζωή σου...

  

π. Ἀθανάσιος Χατζής

Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Χατζῆς

«Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα»

Ἄξιος μιμητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ὑπῆρξε ὁ μακαριστός ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δουραχάνης Ἰωαννίνων πατὴρ Ἀθανάσιος Χατζῆς. Γεννήθηκε στὴν ὀρεινὴ Βοβούσα Ἀνατολικοῦ Ζαγορίου τὸ 1933. Στὶς 26/09/1970 ἔγινε μοναχός, στὶς 11/11/1970 ἔγινε διάκονος καὶ στὶς 28/06/1972 ἱερέας. Ἡ ἱεροσύνη γιὰ τὸν ταπεινὸ καλόγερο εἶναι δῶρο Θεοῦ:

“Ἡ παράκλησή μου στὴ χειροτονία ἦταν νὰ προσ­εύχονται νὰ γίνω καλὸ μαντρόσκυλο. Νὰ ἀγαπάω καὶ νὰ φυλάω τὰ πρόβατα. Νὰ ὁρμάω καὶ νὰ μὴ φοβᾶμαι τὸ λύκο. Νὰ μάθω νὰ ἀνεβαίνω στὸ Γολγοθᾶ”.

Τὸ 1974 τοῦ παραχωρήθηκε τὸ ἐγκαταλειμμένο Μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Ντουραχάνης στὰ Ἰωάννινα. Τὴν ἴδια χρονιὰ εἶχε γίνει κλοπὴ εἰκόνων. Μπαίνει στὴν αὐλή, σηκώνει τὸ σκεπάρνι καὶ λέει: “Παναγιά μου, βοήθα με, δὲν ἔχω τίποτα, ἐσὺ ξέρεις”. Ὁ πατέρας Ἀθανάσιος τὸ ἀνέστησε μὲ τὰ χέρια του. Καθημερινὰ τελοῦσε τὴν θ. Λειτουργία. Ἡ θέλησή του τὸν ἔκανε πολυτεχνίτη καὶ ἔδωσε πνοὴ στὰ χαλάσματα. Ἤθελε νὰ ἔχει τὴν χαρὰ τῆς δημιουργίας, νὰ εἶναι κοντὰ στὸν ἄνθρωπο, νὰ προσφέρει. Μὲ ἁπλὰ λόγια, ὁ καλόγερος πατέρας Ἀθανάσιος ἀποτυπώνει τὸ στίγμα γιὰ τὴ μεγάλη ἀπόφαση ζωῆς ποὺ πῆρε.

Μὲ τὴ φροντίδα τῆς Θεοτόκου ὁ τόπος ἀνασταίνεται. Ὁ ἱδρώτας πιάνει τόπο. Τὰ χαλάσματα γίνονται τοῖχοι, δωμάτια. Ἡ ἄγονη ὅλο πέτρες γῆ κάνει τὸ θαῦμα της.

Ἀναγκάζεται νὰ κάνει διάφορες δουλειές, νὰ κόψει τὸν ὕπνο, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο. Ἀσχολεῖται μὲ τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ 1956. Πρὶν ἀκόμα γίνει μοναχός, νοικιάζει ἕνα σπίτι στὰ Γιάννενα. Τὸ ἐπισκευάζει μὲ σκοπὸ νὰ προσφέρει στέγη καὶ τροφὴ σὲ παιδιὰ ποὺ θέλουν νὰ σπουδάσουν. Διάκονος τῆς ἀγάπης, ἐργάτης τῆς προσ­ευχῆς, ἐργολάβος ἑνὸς ἀτέλειωτου κοινωνικοῦ ἔργου, μὲ προσφορὰ στὸ ὀρφανό, στὸ φτωχὸ καὶ τὸ δυστυχισμένο παιδὶ ὁ σεμνὸς αὐτὸς καλόγερος μὲ τὸ κόκκινο, κεντημένο σταυρὸ στὸν σκοῦφο του, ἀγωνίζεται μαζὶ μὲ τὸ λαό, γιὰ τὸν λαό.

Τὸ 1980 ἱδρύεται ἕνα φιλανθρωπικὸ σωματεῖο μὴ κερδοσκοπικοῦ χαρακτήρα, τὸ “ΑΝΘΟΣ”. Ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο τοῦ μοναστηριοῦ, σὲ μία σειρὰ ἀπὸ πολυάριθμα κτήρια, στεγάζεται καὶ λειτουργεῖ δημοτικὸ σχολεῖο, γυμνάσιο, οἰκοτροφεῖο, βιβλιοθῆκες, ἀναγνωστήρια, αἴθουσες ψυχαγωγίας, ραδιοφωνικὸς σταθμὸς μὲ τὴν ὀνομασία “ΣΠΙΝΟΣ”¨, λαογραφικὸ μουσεῖο “Σταλαγματιὲς ἀπὸ τὴν παράδοση” καὶ ἐργαστήριο ἁγιογραφίας.

Σὲ ἰδιόκτητες ἐγκαταστάσεις στὴ Λευκάδα λειτουργοῦν ἀπὸ τὸ 1998 κατασκηνώσεις. Φιλοξενοῦνται ἀγόρια καὶ κορίτσια, ὄχι μόνο τοῦ οἰκοτροφείου, σὲ δύο ξεχωριστὲς περιόδους. Ἐκεῖ, κάτω ἀπὸ τὸ εὔσπλαγχνο βλέμμα τῆς μάνας Παναγίας, γίνεται ἡ μοιρασιὰ τῆς ἀγάπης στοὺς πονεμένους ἀνθρώπους. Μπροστάρης ὁ καλόγερος, ὁ ἅγιος αὐτὸς ἄνθρωπος καὶ παραπίσω οἱ ἐθελοντές του: καθηγητές, δάσκαλοι, μάγειροι, ὁδηγοί, ἐργάτες, μαθητές, ἁπλοὶ ἄνθρωποι τῆς προσφορᾶς, ποὺ θυσιάζουν καθημερινὰ τὴ ζωή καὶ τὴν ψυχή τους γιὰ τὴ ζωή καὶ τὴν ψυχὴ τῶν ἄλλων. Ὁ λαὸς προσφέρει τὸν ἱδρῶτα του. Μόνιμοι πόροι δὲν ὑπάρχουν. Διαβεβαιώνει συν­εχῶς: “Ἔχει ἡ Παναγία τὴν οἰκονομία της. Ἐκείνη ἀναπληρώνει τὶς ἀνάγκες”. Πολλὲς φορές, ὅταν λείπει κάτι ἀναγκαῖο, τὸ χέρι κάποιου δωρητῆ θὰ τὸ συμπληρώσει.

Τὸ ἔργο φανερό, γνωστὸ στὴν πόλη καὶ τὴν οἰκουμένη ὁλάκερη. Ἡ προσφορὰ καὶ ἡ βοήθεια φτάνει ἀπὸ τὸ ἁπλὸ σπίτι τοῦ φτωχοῦ Ἕλληνα μέχρι τὴν προσφυγιὰ τῆς Σερβίας, ἀπὸ τὸ παρατημένο παιδὶ τῆς χωρισμένης οἰκογένειας, μέχρι τὴν πληγωμένη Ἀλβανία. Ἀπὸ τὸν ἐλεύθερο πολίτη μέχρι καὶ τὸ φυλακισμένο ἐγκληματία. Ἀκόμα προσφορὰ καὶ στὰ κρατητήρια τῆς Ἀστυνομικῆς Δ/σης, καθὼς καθημερινὰ ἐξασφαλίζεται φαγητὸ γιὰ τοὺς κρατούμενους. Ἐνισχύονται ἄπορες οἰκογένεις στὸ νομὸ Ἰωαννίνων καὶ ἐκτὸς νομοῦ μὲ τρόφιμα καὶ ρουχισμό, ποὺ στέλνονται ἀπὸ βιοτεχνίες καὶ ἀπὸ προσφορὰ τοῦ κόσμου. Ἐπίσης, ἀρκετὲς φορές, προσφέρεται ἐθελοντικὴ ἐργασία ἀπὸ φίλους τοῦ συλλόγου. Τὰ ἔξοδα καλύπονται ἀπὸ τὶς δωρεὲς τοῦ ἀνώνυμου λαοῦ.

Ψυχὴ τῆς ὅλης προσπάθειας καὶ κινητήρια δύναμη ἦταν ὁ ἱερομόναχος Ἀθανάσιος Χατζῆς, ὁ ὁποῖος μετέστη στήν οὐράνιο Βασιλεία στὶς 30/11/2021. Μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα στὸ Θεό, τὰ μέλη τοῦ συλλόγου ἀγωνίζονται γιὰ μία καλύτερη καὶ δικαιότερη κοινωνία. Ἡ ἄμεση ἀπήχηση ποὺ βρῆκε ἡ ὅλη προσ­πάθεια, τόσο στὴν τοπικὴ κοινωνία, ὅσο καὶ στὴν εὐρύτερη, ἐνδυναμώνει καὶ συνάμα αὐξάνει τὸ χρέος τῶν μελῶν τοῦ συλλόγου γιὰ μεγαλύτερη ἀλληλεγγύη πρὸς τὸν καταπονημένο ἀπὸ τὰ προβλήματα καὶ τὴ βιοτικὴ μέριμνα ἄνθρωπο.

Πάντα ὑπῆρχαν καὶ θὰ ὑπάρχουν φωτεινὰ παραδείγματα συνανθρώπων μας, ὅπως τοῦ πατέρα Ἀθανάσιου ἀπὸ τὴ μονὴ Δουραχάνης, ποὺ μὲ μοναδικό τους κίνητρο τὴν ἀγάπη, μετέτρεψαν τὸ τίποτε σὲ ἔργο ζωῆς.

Ἱερεῖς σὰν τὸν πατέρα Ἀθανάσιο ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος μας σήμερα. Ἱερεῖς ποὺ θυσιάζονται γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ προσφορὰ πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ πολυσεβάστου πνευματικοῦ μας, τοῦ οὐρανίου ἀνθρώπου τῆς ἀγάπης καί τῆς προσφορᾶς.

Ἕνα πνευματικό του παιδί

Τὸ 40ήμερο μνημόσυνό του θὰ τελεσθῆ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Δουραχάνης, τό Σάββατο 8/1/2022

 

Πηγή:Ορθόδοξος Τύπος 

Ἀπὸ τὸ ἡμερολόγιο τῆς ἐκκλησίας μας...

 

...τῇ 7ῃ τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου
ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Ἐνδόξου Προφήτου, 

Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Επιμελούνται και προυσιάζουν συνεργάτες του Ραδιοφωνικού Σταθμού Σπίνος 96 fm stereo.

Στόν δασοφύλακα Μανόγιλο γιά τά φτερά τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Γεννήθηκες, λές στό Βανάτι, καί ἡ σλάβα σου εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. Θεωρεῖς ὡς ζωή τῆς ζωῆς σου τήν πίστη στόν Χριστό. Ὅταν κοιμήθηκε ὁ πατέρας σου, ἐσύ ἐπιχείρησες νά γιορτάζεις ἀκόμα πιό ἑορταστικά τή σλάβα τοῦ οἴκου σου ἀπ᾿ ὅ,τι γινόταν νωρίτερα στό σπίτι σας. Ὅμως, ἡ ὑπηρεσία σ᾿ ἔφερε στήν περιοχή μας. Καί ἐπειδή ἔπρεπε νά ἀφήσεις τήν εἰκόνα τῆς σλάβας σου σπίτι, στή γριά μητέρα καί τίς ἀδελφές, ἐσύ παρήγγειλες καινούργια εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη στούς μάστορές μας στό Ντέμπαρ. Ἀλλά πρός μεγάλη σου ἔκπληξη αὐτοί οἱ ἁγιογράφοι ζωγράφισαν τόν Ἅγιο Ἰωάννη μέ φτερά. Ὅταν ἔκανες παρατήρηση στούς ἁγιογράφους, ἐκεῖνοι

Σύναξις Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, Κεφ. 1, χωρία 29 έως 34

Απόσπασμα από την ομιλία ΙΖ΄ του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου, από το Υπόμνημά του στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, σχετικά με τη μαρτυρία του Τιμίου Προδρόμου για τον Αμνό του Θεού.

«Ταῦτα ἐν Βηθανίᾳ ἐγένετο πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἦν Ἰωάννης βαπτίζων. Τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν ᾽Ιησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει, ῎Ιδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου (: Αυτά συνέβησαν στην Βηθανία, πέρα από τον Ιορδάνη όπου βάπτιζε ο Ιωάννης. Την επομένη ημέρα βλέπει ο Ιωάννης τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν και λέγει· “ίδε ο αμνός του Θεού, που προφήτευσε ο Ησαΐας, ο Μεσσίας και Λυτρωτής, ο οποίος θα θυσιαστεί για να πάρει επάνω Του και να εξαλείψει την αμαρτία και την ενοχή του κόσμου)».

Είναι μέγα αγαθό η παρρησία και η διακήρυξη της αλήθειας με

Σύναξις Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου καὶ ἡ μετένεξις τῆς Ἁγίας αὐτοῦ Χειρὸς εἰς Κωνσταντινούπολη

 

Ἀπὸ πολὺ παλιὰ ἔχει καθοριστεῖ νὰ ἑορτάζουμε κατὰ τὴν ἑπομένη ἡμέρα τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, τὴ Σύναξη τοῦ Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἀξιώθηκε νὰ βαπτίσει τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ὑπῆρξε ὁ Ὄρθρος ποὺ ἀνήγγειλε τὸν ἐρχομὸ τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου. Ὁ Ὄρθρος ποὺ προηγήθηκε τῆς ἀνατολῆς τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης. Ἔτσι τὸν ὀνομάζει ἕνας ὕμνος τῶν Θεοφανείων. «Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου». Ὁμιλεῖ τὸ στόμα τοῦ Ἀσκητοῦ. Ὁ χαρισματικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἀναδείχθηκε «μείζων ἐν γεννητοὶς γυναικών». Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κηρύσσει προδρομικὰ μέσα στὴν ἔρημο τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Ξαναθυμίζει τὰ προφητικὰ λόγια τοῦ Ἠσαΐου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος, ποὺ βεβαίως ἀναφέρονται στὸ μεγάλο ἐρημίτη τοῦ Ἰορδάνη. Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κηρύσσει, μὲ πέντε βαρυσήμαντες λέξεις, ὅτι θὰ διδάξει ἀργότερα ὁ Ἰησοῦς: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Λίγες σὲ ἀριθμὸ οἱ λέξεις του, ἀλλὰ βαριὲς σὲ

Γιά τό Μέγα Ἁγιασμό

 

 

 

Ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός τελεῖται κάθε χρόνο τήν 5η καί 6η Ἰανουαρίου. Πολλοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ρωτοῦν ἄν ὁ Ἁγιασμός αὐτός πίνεται, χρησιμοποιεῖται γιά ραντισμό, φυλάσσεται στά σπίτια καί ἄν ἀντικαθιστᾶ τήν θεία Κοινωνία. Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ, μεταγλωττισμένο στήν νεοελληνική, ἀποτελεῖ «εἰδική γνωμοδότηση περί τοῦ θέματος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, δηλ. πῶς λαμβάνεται αὐτός παρά τῶν χριστιανῶν, ἐάν φυλάσσεται καί ἐάν ἀπ' αὐτόν μεταλαμβάνουν» οἱ πιστοί, συνταχθέν ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κυροῦ Νικοδήμου. Ἀρχικῶς αὐτή δημοσιεύθηκε στά ΔΙΠΤΥΧΑ τοῦ ἔτους 1999 (σσ. οη΄-π΄), πρός ἐνημέρωση τῶν εὐλαβέστατων Ἐφημερίων καί πληροφόρηση τῶν πιστῶν:...
1. Ὑπάρχει διαφορά ἀνάμεσα στό Μεγάλο Ἁγιασμό πού τελεῖται τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων καί ἐκεῖνον τῆς κύριας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς;
Ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός πού τελεῖται

Ἅγια Θεοφάνεια

Φάνηκε ὁ Χριστός στόν κόσμο καί τόν ἄχαρο κόσμο στόλισε μ᾿ ἀπέραντη εὐφροσύνη. Σήκωσε πάνω Του τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, καί καταπάτησε γιά πάντα τόν ἐχθρό τοῦ κόσμου. Ἅγιασε τίς πηγές τῶν ὑδάτων καί φώτισε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Θαύματα μίχθηκαν μέ μεγαλύτερα θαύματα. Σήμερα, ἀπό τή χαρά πού ἔφερε ὁ Σωτήρας μας Χριστός, χωρίστηκαν ἡ γῆ καί ἡ θάλασσα καί ἀπ᾿ ἄκρη ὡς ἄκρη γέμισε ὁ κόσμος εὐφροσύνη. Ἡ σημερινή γιορτή ἀποκαλύπτει μεγαλύτερα θαύματα ἀπό ἐκείνη τῆς Χριστουγεννιάτικης νυχτιᾶς. Γιατί κείνη τήν νύχτα πού μᾶς πέρασε χαιρότανε μονάχα ἡ γῆ, καθώς βάσταζε πάνω της στήν ἀγκαλιά τῆς φάτνης τόν Παντοκράτορα Θεό. Σήμερα ὅμως, πού γιορτάζουμε τά Θεοφάνεια, εὐφραίνεται μαζί της καί ἡ θάλασσα. Καί εὐφραίνεται γιατί διά μέσου τοῦ Ἰορδάνη λαβαίνει μέρος καί αὐτή στήν εὐλογία τοῦ ἁγιασμοῦ.

Στήν γιορτή τῆς θείας Γέννησης ὁ Θεός φάνηκε βρέφος μικρό, νιογέννητο, δείχνοντας ἔτσι τή δική μας νηπιότητα. Σήμερα ὅμως