...να αναρωτιέσαι:
Αληθεύει;
Αν αληθεύει, να διορθωθείς το γρηγορότερο.
Αν δεν αληθεύει, πάρε μια ομπρέλα. Μπόρα είναι θα περάσει...
Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2022
Όταν σε κατηγορούν για κάτι...
"Ἡ ψύχρανση τοῦ πνευματικοῦ ζήλου καί οἱ αἰτίες της"
Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ ἐγκλείστου
ΦΟΒΑΣΑΙ. Αμφιβάλεις αν θα καταφέρεις
να ολοκληρώσεις την προσπάθειά σου, μολονότι έκανες μια φιλότιμη αρχή.
Ναι, πρέπει να το φοβάσαι αυτό, γιατί ,καθώς είμαστε συχνά άστατοι,
προκαλούμε βλάβη στον εαυτό μας. Μη στηρίζεσαι στις δυνάμεις σου.
Απόθεσε κάθε ελπίδα σου στον Θεό. Από την ανησυχία και το φόβο της
αποτυχίας όχι μόνο δεν θα ζημιωθείς, αλλ’ απεναντίας και θα ωφεληθείς,
αν ,πρώτον, δεν απελπιστείς και, δεύτερον, ακουμπήσεις και στηριχθείς
στον παντοδύναμο Κύριο. Διατήρησε αυτή την καλή ανησυχία. Να φοβάσαι
μήπως λυπήσεις τον αγαπημένο σου Κύριο. Και να σκέφτεσαι πως αύριο
έρχεται ο θάνατος. Αργότερα, την ανησυχία θα την αντικαταστήσει η στέρεη
ελπίδα της σωτηρίας.
Προς το παρόν όμως, μην την αποδιώξεις. Σου χρειάζεται . Θα πυροδοτεί
τον ενθουσιασμό σου, θα σε απομακρύνει από επιβλαβείς αδυναμίες και θα
σε παρακινεί σε ακατάπαυστη καρδιακή ικεσία: « Κύριε, βοηθησέ με! Κύριε
σώσε με! Και σώσε με, την ανάξια, με τον τρόπο που Εσύ ξέρεις!». Αυτή
είναι η έμπονη συντριβή της καρδιάς ενώπιον του Κυρίου. Οι εχθροί, τόσο
οι εσωτερικοί όσο και εξωτερικοί, είναι ισχυροί. Δεν ξέρεις τι θύελλες
θα ξεσπάσουν απ’ έξω και μέσα σου. Κάθε στιγμή μπορεί να παραπατήσεις
και να πέσεις. Γι’ αυτό μη σταματάς, να κραυγάζεις,
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2022
Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ὀκτωβρίου 2022
Κυριακή Γ΄ Λουκά
Λουκ.ζ´ 11-16
Κυριακή Γ΄ Λουκά - Έπαινος χηρών, του μακαριτού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«Καὶ αὕτη ἦν χήρα»(Λουκ. 7,12)
Ἀδελφοί, ἡ γῆ αὐτὴ ποὺ πατοῦμε εἶνε ποτισμένη μὲ δάκρυα, εἶνε «κοιλὰς κλαυθμῶνος»(Ψαλμ. 83,7). Ὁ Ἰώβ, ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ βασανισμένους ἀνθρώπους, λέει· Ὅπως τὰ πουλιὰ εἶνε πλασμένα νὰ πετοῦν στὸν ἀέρα, ἔτσι κι ὁ ἄνθρωπος εἶνε πλασμένος γιὰ τὸ δάκρυ καὶ τὸν πόνο (βλ. Ἰὼβ 5,7) . Κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος πέρασε τὴζωή του μέσα στὴ θλῖψι, ἐν τούτοις εἶχε ἐσωτερικὴ χαρὰ καὶ ἔλεγε·«Χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου»(Κολ. 1,24) καὶ «καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου»(Β΄ Κορ. 12,9,5). Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς λίγο πρὶν τὸν φρικτὸ Γολγο θᾶ προειδοποίησε, ὅτι ὅσοι πιστεύουν σ᾿ αὐτὸν θὰ ὑποφέρουν· «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον»(Ἰω. 16,33).
Καὶ σήμερα στὸ εὐαγγέλιο
Κυριακή Γ’ Λουκά: Το θαύμα της νεκρανάστασης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
(Λουκ. ζ’ 11-16)
Πολλοί
είναι οι άνθρωποι που αυτοτιτλοφορούνται «Σωτήρες της ανθρωπότητας».
Ποιος απ’ όλους τους όμως θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ήταν δυνατό να
σώσει ανθρώπους από το θάνατο; Στην ιστορία έχουμε δει πολλούς
καταχτητές. Κανένας τους όμως δε νίκησε το θάνατο. Στη γη γνωρίσαμε
πολλούς βασιλιάδες που είχαν εκατομμύρια υποτελείς. Κανένας τους όμως
δεν μπόρεσε να μετρήσει στους υποτελείς του και τους νεκρούς μαζί με
τους ζωντανούς.
Κανένας,
εκτός από τον μοναδικό Ένα, τον Κύριο Ιησού Χριστό, Εκείνον που μαζί
Του δεν μπορεί να συγκριθεί κανένας. Δεν είναι μόνο ο Νέος Άνθρωπος.
Είναι ο Νέος Κόσμος, ο Δημιουργός Του. Όργωσε τον αγρό ζώντων και νεκρών
κι έσπειρε και στους δυό τον καινούργιο σπόρο της ζωής. Οι νεκροί
μπροστά Του είναι όπως κι οι ζωντανοί, οι ζωντανοί όπως οι νεκροί. Ο
θάνατος δεν είναι εμπόδιο στη βασιλεία Του. Παραμέρισε το εμπόδιο αυτό
κι άνοιξε τη βασιλεία Του στην ιστορία, από τον Αδάμ και την Εύα ως τον
τελευταίο άνθρωπο που θα γεννηθεί στη γη. Κοίταξε τη ζωή και το θάνατο
του ανθρώπου με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι βλέπουμε εμείς οι θνητοί.
Κοίταξε και είδε πως η ζωή
Κυριακή Γ΄Λουκᾶ. Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄11-16) Εἰς τὸ τῆς τρίτης Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ Εὐαγγέλιον ὑπόθεσιν ἔχον τὸν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἐγερθέντα τῆς χήρας παῖδα. Ὁμιλία μβ΄. Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
Παρουσιάζοντας ὁ μέγας Παῦλος τὴ θεϊκότητα καὶ τὴν ὠφελιμότητα τῆς πίστεως καὶ ἀναφέροντας τὰ ἔργα της καὶ τοὺς ἄθλους καὶ τοὺς καρποὺς καὶ τὴ δύναμή της, ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀρχὴ τῶν αἰώνων, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τίποτα δὲν ὑπάρχει ἀρχαιότερο. Μὲ τὴν πίστη, λέει, κατανοοῦμε ὅτι ἀποτελέστηκαν οἱ αἰῶνες μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ δημιουργηθοῦν τὰ ὁρατὰ ἀπὸ ἀόρατα καὶ τελειώνει στὴ μελλοντική, παναθρώπινη ἀνάσταση καὶ τὴν τελείωση τῶν ἁγίων, ποὺ θὰ συμβῆ τότε, ἀπὸ τὴν ὁποία τίποτα δὲν εἶναι τελειότερο. Κι ἐνῶ κάμει τὸν κατάλογο ἐκείνων ποὺ θαυμάστηκαν γιὰ τὴν πίστη τους καὶ μὲ τὸ παράδειγμά τους δίνουν μαρτυρία γι’ αὐτὴν, προσθέτει καὶ τοῦτο· Ἐξ αἰτίας τῆς πίστης τους ξαναπῆραν γυναῖκες μὲ ἀνάσταση τοὺς νεκρούς τους. Καὶ αὐτὲς εἶναι ἡ Σαμαφθία καὶ ἡ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)