Συναμαρτωλοί νὰ συμβαδίσουμε...
Ὁμιλία ♱π. Ἀθανασίου Χατζῆ
080217
Συναμαρτωλοί νὰ συμβαδίσουμε...
Ὁμιλία ♱π. Ἀθανασίου Χατζῆ
080217
π. Δημητρίου Μπόκου
Η
Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους,
καθόσον η καθεμία προϋποθέτει την άλλη (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ.
422, Σεπτ. 2018). Η Παλαιά προετοιμάζει το έδαφος για την Καινή.
Περιχαρακώνει τους ανθρώπους με τον θείο νόμο που έλαβε ο
Μωυσής στο Σινά, για να γίνουν ικανοί να δεχθούν την τέλεια
διδασκαλία
του Χριστού. Συγχρόνως τους προϊδεάζει με προτυπώσεις και σύμβολα για
τα μέλλοντα να συμβούν γεγονότα. Γι’ αυτό και οι δύο Διαθήκες
κατανοούνται μόνο σε αλληλεξάρτηση.
Η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί και
τις δυό μέσα σε αυτή τη φυσική οργανική τους ενότητα πάντα. Παρακολουθεί
το κάθε γεγονός της Θείας Οικονομίας σε όλη τη διαδρομή του μέσα στην
Ιερά Ιστορία, από τη στιγμή που με κάποιο τρόπο αυτό έχει προσημανθεί
στην Παλαιά Διαθήκη, μέχρι την πλήρη εκπλήρωσή του στην Καινή. Έτσι,
μόνο η Εκκλησία παραδίδει την ολοκληρωμένη εικόνα του, την πλήρη και
αυθεντική ερμηνεία του. Ιδιαίτερη πιστότητα στην τακτική της αυτή
Δεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, για να μην έχη πρόφασι η απιστία των Ιουδαίων. Γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρι του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώση τους μαθητές του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο. Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται κι αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε αναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη τον αρνηθούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από την γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του έλεγαν «δεν ξέρουμε από πού είναι»[1], εάν δεν είχε περιτμηθή κατά σάρκα, η άρνησίς τους θα είχε
κάποια εύλογη πρόφασι.